Meestal lopen we in alle vroegte samen naar de fitnessclub, mijn bevriende buurman en ik. Het is nog donker en stil op straat. Vaak regent het. Een wandeling van een minuut of vijf. Een deel van die tijd hebben we nodig om elkaar te motiveren.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rollade
En dan zijn er natuurlijk de trendwatchers die hun zegje over dit nieuwe jaar doen. Interessant is dat hun op het einde ervan nooit gevraagd wordt wat ze vinden van hun voorspellingen en welke zijn uitgekomen. Volgens mij is het meestal onzin. Bij de commerciële omroepen zijn overdag vaak programma’s te zien waarin vlezige vrouwen met gemoedelijke accenten in de toekomst kijken of met doden communiceren. Ze doen uitspraken als: `Ik zie een boot. Ja, in maart zie ik een boot. Die boot is belangrijk.’ Trendwatchers zijn niet helemaal met die vrouwen te vergelijken, maar wel een beetje. Ik vind het dan ook merkwaardig van mezelf dat ik toch met belangstelling kennisneem van wat hun natte vinger waarneemt. Dit jaar gaan mannen corrigerend ondergoed dragen. Die moet de bierbuik plat trekken en de billen liften. Ik vraag me af of het één onderboek is die al dat werk doet. Volgens mij voel je je dan een soort rollade. Maar misschien is dat ook wel een trend in 2014: de man als rollade. Trendwatchers zien ook veel jaren zeventig dingen als de zitkuil, droogbloemen, wandtapijten en cactussen voor het raam. Ik krijg het er benauwd van en voel lichte paniek als ik aan een ander typisch jaren zeventig ding denk dat héél erg hoort bij zitkuilen en droogbloemen en dat is de zitzak. Jongere lezers weten niet wat dat is, maar ik leg het liever niet uit. Wel stel ik me voor dat je in corrigerend ondergoed in zo’n zitzak zit terwijl je wanhopig naar een wandtapijt staart en bijna enorm moet niezen door de droogbloemen.
Columns
-
-
PostNL begint op de NS te lijken: altijd afwachten of er gebeurt wat je hoopt dat er gebeurt. Ja, soms gebeurt er niets. Moet er nog aan wennen en weet niet of dat lukt.
Ik loop nog steeds graag naar de brievenbus, altijd een productieve wandeling. En ondertussen denk ik no... lees meer -
Soms heb je dat, dat je ineens over je bestaanszekerheid zit na te denken. Piekeren ja. Had ik gisterochtend. Waren doodlopende gedachten, waardoor `bestaanszekerheid’ alleen maar een woord bleef in plaats van een belofte.
-
Een vriend zou net als ik een nieuwe knie krijgen. Net als de mijne deed zijn oude knie het niet meer ten gevolge van sportbeoefening. Ja, graag gebruik ik het woord `sportblessure’. Dan lijkt het allemaal niets te maken te hebben met aftakeling. Daar moet je je natuurlijk óók b... lees meer
-
Als er iets moet doen waar ik tegen opzie, doe ik het liever meteen. Kort door de bocht samengevat: dan is het tenminste gebeurd. Ik kan niet tegen uitstel. Nee, dat is niet waar. Uitstel van iets moois vind ik geen probleem, integendeel, ik houd ervan me dan te verheugen op wat... lees meer
-
“English please,” onderbreekt de vriendelijke supermarktmedewerkster me als ze mijn boodschappen bij de zelfscankassa wil controleren. Knorrig heb ik gezegd dat ik iedere keer de klos ben. Of ik de indruk maak de winkel leeg te willen roven?
Beetje moeilijk doen mag best: h... lees meer -
Had ik nog niet meegemaakt: ineens kon ik de huiskamer niet uit. Opgesloten ja, maar dat is een te groot woord. Deurklink was eruit gevallen, binnen- en buitenkant deur. Ik had een afspraak elders in de stad en stond al met mijn jas aan.
-
Drie keer vulde ik de stemwijzer in. De eerste twee keer kwam ik niet uit op de partij waarop ik wilde stemmen. Ik merkte dat ik over sommige kwesties wat langer na moest denken dan ik dacht. Dat is natuurlijk ook het nut van de stemwijzer. De derde keer eindigde ik bij de parti... lees meer
-
Als ik een foto zie van een herfstig bos waarin van dat gouden zonlicht doorheen spat, weet ik meteen hoe het daar ruikt, een geur waarbij ik me uitstekend voel. Dan weet ik ook weer waarom de herfst mijn seizoen is zonder dat ik kan uitleggen waarom. Heeft te maken met de tijd... lees meer
-
“In 15 jaar kan er veel veranderen,” zegt de coach op de fitnessclub. Met het oog op de vervanging van mijn knie oefen ik alvast met de krukken. Ik zeg dat het 15 jaar geleden min of meer automatisch ging. Had ik ook een nieuwe knie gekregen.
“Wat?” vraagt de coach.
“N... lees meer -
Ongetwijfeld las ik het eerder, nooit zo bewust, maar gisteren was het in deze krant ineens een harde confrontatie: de stenen winkel. Daar moeten we heen als we niet willen worden opgelicht. In winkels die niet van steen zijn, loop je dat risico, de webwinkels.
-
In een radioprogramma hoorde ik zaterdag een werker in de geestelijke gezondheidszorg spreken over `een stukje herbeleving’. Ik kromp ineen, ben niet zo van dat soort stukjes.
-
Voor de toonbank van de groentespecialist is het even wachten, een kleine rij. Je wacht daar anders dan voor de kassa van de supermarkt, want je raakt in de ban van alles wat de groentespecialist tot groentespecialist maakt.
-
Wat had ik er al kind een hekel aan als mijn ouders of hun vrienden zeiden dat het leven zo kort was: “Alles gaat zo vlug, jongen.” En ze zeiden het vaak, waarschijnlijk omdat ze er last van hadden. Ik wist wat het betekende als iemand zei dat iets zonde van de tijd was, nou, ov... lees meer
-
Misschien was de naam al eerder bekend, maar voor mij was die nieuw, de naam van het onafhankelijk onderzoeksbureau dat zich ruim een jaar bezighield met het gedrag van mevrouw Arib: Bureau Hoffmann. Het buigt zich over integriteitkwesties en grensoverschrijdende handelingen. On... lees meer