De kleine samenleving die ons autovrije straat aan het worden is, nu ruim twee maanden, volg ik gefascineerd. Kwesties die voorheen helmaal geen kwesties waren, worden dat wel.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rustgevend
In een boekwinkel hoor ik twee vrouwen in gesprek over hun tuinen. Ineens zegt een van de vrouwen, de aanleiding is me ontgaan: `Dat noem ik nu een ik-momentje.’ Ze heeft een vriendelijke stem. Het woord ken ik niet, ik-momentje. Het zal het vast weleens langs me heen zijn gewaaid, in een radio- of televisieprogramma. Misschien kwam ik het ooit tegen in een tijdschrift. Het is echter nooit blijven hangen. Ik herinner me een reclame voor koffie, waarin het ging om `een moment voor jezelf’, maar ik stond niet stil bij de vraag hoe zo’n moment er dan ongeveer uit moet zien. Maar goed, ik haalde mijn schouders op, het was een reclametekst, klaar, even onzinnig als `omdat je het wáárd bent’. In de boekwinkel bijt het ik-momentje zich zacht in me vast. Ik hoor het niet meteen uit mijn mond komen, maar misschien noem ik het anders, hoewel ik niet weet hoe. Héb ik eigenlijk wil ik-momentjes? Wanneer doen zich die dan voor? Wat doe ik er zelf aan om ze te laten ontstaan? Gaat mijn leven erop vooruit als er meer ik-momentjes zijn? Ben ik nu me dit bezighoudt, in een ik-momentje verzeild geraakt? Ik denk het niet, want het ik-momentje moet waarschijnlijk een rustgevend gevoel opleveren. Is nu allerminst het geval. Ik barst van de vragen! Lastig is dat ik hierover ook niet een van mijn intimi kan bellen: `Hoe zit het met jouw ik-momentjes?’ De ander zal afstandelijk informeren of het vannacht laat is geworden en of ik ervoor zorg dat ik tijdig winterklaar ben. Ik moet ergens los van komen, maar weet niet van wat!
Columns
-
-
Bij al dat gedoe rond minister Grapperhaus dacht ik de hele tijd: kan gebeuren, oerstom, nu weer de orde van de dag. Gisteren las ik in deze krant en reconstructie van de kwestie. Kop: Grapperhaus dacht geen seconde aan opstappen. Voor mij hoefde hij dat ook niet te doen, opstap... lees meer
-
Soms moet er ineens van alles gebeuren in huis. De klusjesman is nu een ex-bokser uit Minsk. Hij was al eerder hier en toen viel zijn harde ernst minder op dan nu, maar we zijn allemaal ouder geworden. Het is niet alleen ernst, ook van die onbeschrijfelijke Oost-Europese melanch... lees meer
-
Aangenaam is het op een plek te wonen waar vaak scènes uit films worden opgenomen. Kan natuurlijk ook op een industrieterrein met veel vuil licht, maar daar woon ik dus niet.
-
We kunnen zeggen dat het niet zo is, maar dat is niet waar: het is landsbelang, de nieuwe bondcoach. Hij beïnvloedt het nationale humeur. Zelf ben ik blij dat de naam van Louis van Gaal rond zingt, hoewel zingen niet meteen het woord is als je aan Van Gaal denkt. Laat ik meteen... lees meer
-
Al twee maanden is de straat hier autovrij. Sindsdien vormen wij, bewoners, een kleine gemeenschap. Voorheen was dat niet zo, we kenden elkaar nauwelijks. Een rustige straat nodigt uit tot gesprekken en kwinkslagen. Interessant te zien hoe die gemeenschap zich ontwikkelt, welke... lees meer
-
De zorgzame samenleving kan ook verwarring veroorzaken. Graag loop ik op een vroege, stille zondagmorgen door de buurt, geen mens op straat, nergens nog iets aan de hand. De zichtbaarheid van stilte fascineert me altijd. Liefst denk ik niets, maar het kan ook gebeuren dat er jui... lees meer
-
Extraatje. Op dat woord ben ik niet gesteld. Als iemand zegt dat je dat krijgt, ga je automatisch braaf knikken, terwijl je dat helemaal niet wilt, braaf knikken. Helemaal erg wordt het met de toevoeging: “Want dat heb je wel verdiend.”
-
Fijn hoor, dat interview met de nieuwe `baas’ van de NS, topvrouw Marjan Rintel, gisteren hier in de krant. Het stralende woord `topvrouw’ schrijf ik graag op.
Natuurlijk zegt ze `aan het roer’ te komen van `één van de mooiste bedrijven van Nederland’. Is weer eens goed zo... lees meer -
Nieuwe woorden kunnen veel over de staat van het land zeggen. Ik lees bijvoorbeeld: prettest. Mensen melden zich voor een coronatest zonder dat ze klachten hebben: heet prettest. Zelf zie ik me dan bij de GGD aanbellen in clownspak: “Ja jongens en meisjes, clown Thomassie hier v... lees meer
-
Op de deur van een huis hier om de hoek hangt een briefje aan een stukje plakband. Er is een brievenbus, maar blijkbaar moet het briefje óp de deur. De bewoner moet het zien vóór het openen van de deur. Briefjes in het openbare leven kunnen me interesseren. Zijn niet voor mij be... lees meer
-
“Betaalt u cash of met pin?” vraagt het meisje bij de kassa. Ik sta in een filiaal van een drogisterijketen en weet niet wat het goede antwoord is op deze vraag. Als ik cash zeg, maak ik volgens mij een slechte beurt en doe ik net alsof er niets aan de hand is om ons heen. “Pin,... lees meer
-
Zaterdag hoorde ik radionieuwslezer bekendmaken dat de oliebollenkramen dit jaar niet op 1 november in werking treden, maar al op 1 oktober. Waarom dat is, zei de nieuwslezer er niet bij. Waarschijnlijk omdat we steeds ongeduldiger worden. Ik wist trouwens niet dat oliebollenver... lees meer
-
Of het een probleem is, weet ik niet, maar voor sommige reclame ben ik gevoelig. Nee, géén probleem, er zijn ergere dingen. Als je trouwens je eigen gevoeligheid in de gaten hebt, is er niets aan de hand.
-
Wat is dat nu weer, dacht ik toen ik een nieuwe term tegenkwam: het Diederik Gommers-effect. We weten allemaal wie Diederik Gommers is. Als medisch specialist in intensieve zorg was hij de afgelopen maanden vaak in praatprogramma’s te zien. Er zijn van die mensen naar wie je met... lees meer