Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Soep

Veel Polen en Bulgaren die hier al zijn, willen graag blijven. Of er zo een probleem begint dat over een jaar of vijf of tien onbeheersbaar blijkt, weet ik niet. Zelf houd ik van veel buitenland in binnenland, maar ik snap dat ik daar niet al te makkelijk over mag denken. Toch doe ik dat het liefst. Deze dagen hang ik nog wat rond bij de zee, maar krijg zin de pas geopende Poolse winkel in Arnhem te bezoeken. Een Polski Sklep, zoals die zo lekker in het Pools heet. Ik kom graag in winkels die niet héél Nederlands zijn. En dan aan iemand die daar werkt, vragen iets toe te lichten wat je niet kent. Soms denk ik dat met praten over eten integratie begint. Als je het over eten hebt, gaat het haast nooit alleen maar over eten. Mijn ervaring is ook dat we altijd blij afscheid nemen. En natuurlijk komt er ook een volgende keer en dan beginnen we met even in te gaan op wat we de vorige keer behandeld hebben. Ik lees dat de winkel in Arnhem al populair is bij Poolse mensen. Onder meer vanwege zure soep en worsten. Zie daar heb je het al: als ik aan soep denk, proef ik in gedachten niet meteen zure soep, eerlijk gezegd liever niet. Nog nooit at ik het, ook niet toen ik in Polen was. Wat mis ik? Ik ga tegenwoordig liever uit van de vraag wat ik mis dan van aan-mijn-lijf-geen-polonaise. In mijn lijf, moet ik hier dus zeggen. Polen drinken graag hun eigen bier. De Polski Sklep helpt hierbij. Ik ben geen bierdrinker meer, maar voel toch trek. Klinkt ineens zo aantrekkelijk: Póóls bier. Met worst uiteraard! Worsten!

 

Columns

  • Er zijn mensen die een hekel hebben aan januari, wat ik snap, maar ik heb het meer met maart. Over een paar weken wordt het lente, in theorie, maar dat is inderdaad pas over een paar weken. Ik kan niet tegen weerspreuken. De ergste is wat mij betreft: `Maart roert zijn staart.’... lees meer

  • Soms logeren er hier mensen die al heel lang niet in Nederland zijn geweest. Ze zien kranten op tafel liggen en dan kan het verhelderend zijn iets te moeten uitleggen. Momenteel zijn er geen logés, maar toch denk aan wat ik zou moeten uitleggen als ik in een krant zie staan `Hee... lees meer

  • Voelen we ons veiliger? In Nederland dus? Dat is onderzocht. Als zoiets onderzocht moet worden, kan het antwoord niet eenduidig zijn. Dat is het ook niet, geloof ik, maar toch zegt het Centraal Bureau voor de Statistiek dat het beter gaat.

  • Voelen we ons veiliger? In Nederland dus? Dat is onderzocht. Als zoiets onderzocht moet worden, kan het antwoord niet eenduidig zijn. Dat is het ook niet, geloof ik, maar toch zegt het Centraal Bureau voor de Statistiek dat het beter gaat.

  • Altijd voel ik enige treurnis als ik in een artikel lees dat de papieren brief steeds meer het onderspit delft. Maar met de pakketjes gaat het goed! Daarmee is PostNL érg blij. Natuurlijk ook de mensen die graag pakjes ontvangen. Wat ik dan weer zo vreemd is dat er zich weer van... lees meer

  • Soms voel ik me al om iets kleins Een Man Van De Wereld. Misschien is dat goed. Zoets moet je niet al te pretentieus aanpakken. Bijvoorbeeld al vroeg op de dag in een café aan de leestafel zitten. Als je uit het raam kijkt zie je de stad langzaam tot leven komen en jij zit hier... lees meer

  • Is het vandaag nu een extra dag of niet? Misschien is het alleen maar een kwestie van hoe je zoiets beleeft. Je kunt ook zeggen dat het gewoon maandag is, maar ja, ik probeer nu eenmaal niets gewoon te vinden en wil er iets van maken. Net zoals dat extra uur dat je cadeau krijgt... lees meer

  • Waar ik helaas niet sterk in ben, is ergens een slaatje uit slaan. Om me heen zie ik mensen die dat wel kunnen. Ze hoeven maar een slaatje te zien en ze slaan het eruit. Vaak is een vermoeden van een slaatje al voldoende. Ze doen ook alsof zo’n slaatje de normaalste zaak van de... lees meer

  • De afgelopen dagen probeerde ik ze voor me te zien, miljoenen repen Snickers. Allemaal terug naar de Marsfabrieken in Veghel. Uit 55 landen. Voor mijn geestesoog (bedrijvig orgaan) ontstaat een hoge berg. Hoe krijg je die boel weg? Lang geleden trouwens dat ik zoiets gegeten heb... lees meer

  • Woedend of huilend autorijden is riskant. Gevaarlijker dan zitten bellen achter het bestuur, als ik het goed begrijp. Is onderzocht. Ik ken niemand die een auto heeft waarin dat onderzoek heeft plaatsgevonden, maar ik geloof het, ook al blijf ik het raar vinden dat het zo altijd... lees meer

  • Wat is het toch een werk om je ergens thuis te voelen. Sommige mensen hebben er talent voor. Iedere omgeving is de hunne. Ik ben jaloers op dat talent. Hoe doen ze dat toch? Begint waarschijnlijk in je hoofd, maar daar moet je dan wel ruimte hebben. Het moet niet vol van alles z... lees meer

  • Zeurgesprekken die me ergeren, gaan over het weer en over leeftijd, soms een combinatie ervan: `Ja, als je ouder wordt, krijg je toch meer last van de kou. En van de regen natuurlijk ook. Zeker als het koud is en ook nog regent.’ Ik verveel me. Gisteren belandde ik in een gespre... lees meer

  • Geweldig woord: bimbobox. Is het aapjesorkest dat in V&D stond, in Arnhem, in een feestelijke vitrine, ook in Nijmegen – ik kon er als kind doodstil naar kijken, verheugde me erop als ik aan de hand van mijn vader of moeder naar het stadscentrum liep. Moest je er een dubbelt... lees meer

  • Het heeft iets: je hebt een, laat ik zeggen, openbare carrière en daarin doe je iets waardoor die carrière mislukt, dus door eigen schuld. Iedereen weet dat, want alles is geregistreerd door de media. Je zit daarna met de gebakken peren. Nu kun je naar die gebakken peren blijven... lees meer

  • Of ik het verontrustend moet vinden, weet ik nog niet, maar het hakte erin toen ik las dat 95% van de artsen en 92% van de verpleegkundigen vinden dat het publiek te hoge verwachtingen heeft van de geneeskunde. Via een paar niet al te lange omwegen kom je dan ook terecht bij de... lees meer

Pagina's