Soms begrijp ik begrip niet. Maar eerst moet ik zeggen dat ik niet wist dat scholieren in de klas hun mobieltje binnen handbereik mogen hebben. CDA wil dat verbieden. Hoogleraar mediaopvoeding Peter Nikken heeft begrip voor die mobieltjes. Ja, dat is het begrip dat ik niet begri... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Straf
Vaak ben ik in het openbare leven, maar in de hele Sinterklaastijd heb ik Sint zelf nog geen enkele keer gezien. Toen ik zondag in een warenhuis was, liep daar een dweilorkest dat uit Zwarte Pieten bestond, een bonte bende, maar zonder Sint in de buurt is het toch een magere gebeurtenis. Ik was daar natuurlijk om cadeautjes te kopen. Vorig jaar om deze tijd ook, maar het lijkt ineens ontzettend lang geleden. Toen trok ik er daadkrachtig op uit na de verlanglijstjes te hebben bestudeerd, en keerde na een paar uur voldaan terug. Ik weet niet hoe het komt, maar nu loop ik rond in een vreemde wereld waarin ik nauwelijks keuzes kan maken. Ik ben gezellig gestemd, dat wel, maar daar is ook iets mee aan de hand: ik voel dat ik qua gezelligheid een beetje alleen sta. Om me heen wordt er gewinkeld alsof het voor straf moet. Veel chagrijnige koppen en bij nogal wat echtparen het begin van ruzie. Soms probeer ik op te vangen waarover het gaat, maar ik kan de thematiek nauwelijks volgen, wat natuurlijk aan mij ligt, want ik ben steeds minder op de hoogte van kinderenwensen . Dat merkte ik ook in een grote speelgoedwinkel. Ik moest een autootje hebben, een tamelijk gewoon autootje. Die waren er niet. Wel autootjes met een onheilspellende uitstraling. Voor de toonbanken stonden lange rijen bedrukte mensen. De verkopers achter de toonbanken zagen er overspannen uit. Een van hen schreeuwde spugend: `Er staan drie rijen, ja! Drie rijen!’ Onduidelijk waarom hij dat schreeuwde, want iedereen zag dat er drie rijen stonden.
Columns
-
-
In de tweede helft van de jaren vijftig ging ik voor het eerst naar school, in Nijmegen, in een straat die niet meer bestaat. Die school was geen bewaarschool meer (woord raakte in onbruik), maar gewoon kleuterschool. Nou ja, gewoon, niets is gewoon, maar het was mijn status in... lees meer
-
De vroege ochtenden wordt steeds winterser. Vind het allerminst erg er doorheen te lopen. Ook prima dat het langer stil op straat blijft. Gisterochtend zag ik aan de overkant de zangeres die nog niet zo lang geleden grensoverschrijdend tekeerging in de buursupermarkt. Aan haar l... lees meer
-
Er gebeurt zo veel dat ik nog niet echt de ruimte vind om in Sinterklaasstemming te komen. Gisteren zag ik er gelukkig een, ik bedoel Sinterklaas. Hij kwam uit een grijs busje van een stukadoorsbedrijf en liep naar een flatgebouw. Busje reed haastig verder. Er was geen Piet uitg... lees meer
-
Wat ik vaak heb: met iets bezig zijn in huis, klein klusje (ik doe alleen maar klusjes als ze klein zijn) en dan gaat de bel of word ik door iets anders afgeleid. Wanneer ik weer bij het klusje ben, ligt een essentieel ding, schroevendraaier, rolletje plakband, niet meer op de p... lees meer
-
Bijna overal zie ik Louis van Gaal geciteerd die tijdens een persconferentie heeft gezegd: “We can come an end.” Is vreemd Engels, maar ik heb waardering voor de poging van de bondcoach duidelijk te maken wat hij bedoelt. En volgens mij begrijpt iedereen hem, ook door hoe erbij... lees meer
-
Sommige situaties kun je meteen lezen. Dat is het woord, geloof ik: lezen. Er zijn ook mensen die zeggen: “Ik kan je gezicht lezen.” Vind ik altijd een vreemde mededeling. Het is mijn gezicht, maar ik zal nooit zeggen dat ik het kan lezen, want dat doe je niet met je eigen gezic... lees meer
-
`Besparen brengt rust in je hoofd’ las ik gisteren boven een stuk in deze krant. Kom ik meteen in tweestrijd. Over alles wat rust in je hoofd kan brengen, wil ik alles lezen, ik kan er niet mee ophouden. Maar ja, het gaat over besparen, hartstikke nuttig onderwerp. Alle informat... lees meer
-
Overal lees en hoor je dat Tweede Kamervoorzitter mevrouw Bergkamp haar conclusies moet trekken. Gelukkig vind ik dat ook. Is altijd lastig wanneer iedereen om je heen iets vindt, terwijl je zelf nog geen idee hebt. In sommige kwesties stap ik te laat in. Hier niet. Bij het eers... lees meer
-
Het jaar heeft nog maar enkele weken te gaan. Er gebeurt voortdurend zo veel dat je nauwelijks ruimte hebt om aan het volgende te denken, maar soms lukt dat héél even wel.
Het televisieprogramma Blauw Bloed keert vanaf januari terug. Voor wie het niet kent, het beh... lees meer -
Toen ik hoorde dat Pierre Kartner was overleden, dacht ik weinig, behalve dat ik Huilen is voor jou te laat een vreemd, mysterieus lied vind, en ook herinnerde ik me een avond begin jaren tachtig. Ik woonde toen in Arnhem en mijn buurman was de rock-‘n-roller Hank the K... lees meer
-
Mijn kapper houdt van kunst en kitsch. In zijn bedrijfsruimte staan of hangen telkens nieuwe dingen. `Dingen’ is een respectloos woord, maar zo bedoel ik het niet. Weet alleen niet altijd wat iets is. Goudkleurig hondje, prima, dat is een goudkleurig hondje, maar niet alles is... lees meer
-
In het ziekenhuis voor een onderhoudsonderzoekje (zo noem ik het graag) zit ik in een wachtruimte tegenover een kleine poster waarop staat `3 goede vragen bij de dokter’. En daaronder dus die vragen.
-
In een interview met de staatssecretaris Gunay Uslu (Cultuur en Media) las ik dat ze meer geld gaat geven aan de cultuursector, meer dan afgesproken in het regeerakkoord. Van zo’n bericht ga ik juichen. Het is 170 miljoen meer. Wat de afspraak was, weet ik niet, ook niet of 170... lees meer
-
Van geld heb ik geen verstand. En met belastingformulieren kan ik niet uit de voeten. Ik begrijp best veel, maar daarvan niets. Daarom ga ik eens per jaar naar een bureau waar alles voor mij geregeld wordt. Ik voer daar een gesprek waarvan ik me wanneer ik weer op de fiets zit,... lees meer