Het begint met: “Borst, stem en kaken open!” Ik heb het over de cursus Krijsen aan zee. Gisteren hoorde ik er voor het eerst over. Of het woord cursus de lading denkt, weet ik niet zeker, maar die wordt in ieder geval gegeven door een zangcoach, die paar jaar geleden op het idee... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Straf
Vaak ben ik in het openbare leven, maar in de hele Sinterklaastijd heb ik Sint zelf nog geen enkele keer gezien. Toen ik zondag in een warenhuis was, liep daar een dweilorkest dat uit Zwarte Pieten bestond, een bonte bende, maar zonder Sint in de buurt is het toch een magere gebeurtenis. Ik was daar natuurlijk om cadeautjes te kopen. Vorig jaar om deze tijd ook, maar het lijkt ineens ontzettend lang geleden. Toen trok ik er daadkrachtig op uit na de verlanglijstjes te hebben bestudeerd, en keerde na een paar uur voldaan terug. Ik weet niet hoe het komt, maar nu loop ik rond in een vreemde wereld waarin ik nauwelijks keuzes kan maken. Ik ben gezellig gestemd, dat wel, maar daar is ook iets mee aan de hand: ik voel dat ik qua gezelligheid een beetje alleen sta. Om me heen wordt er gewinkeld alsof het voor straf moet. Veel chagrijnige koppen en bij nogal wat echtparen het begin van ruzie. Soms probeer ik op te vangen waarover het gaat, maar ik kan de thematiek nauwelijks volgen, wat natuurlijk aan mij ligt, want ik ben steeds minder op de hoogte van kinderenwensen . Dat merkte ik ook in een grote speelgoedwinkel. Ik moest een autootje hebben, een tamelijk gewoon autootje. Die waren er niet. Wel autootjes met een onheilspellende uitstraling. Voor de toonbanken stonden lange rijen bedrukte mensen. De verkopers achter de toonbanken zagen er overspannen uit. Een van hen schreeuwde spugend: `Er staan drie rijen, ja! Drie rijen!’ Onduidelijk waarom hij dat schreeuwde, want iedereen zag dat er drie rijen stonden.
Columns
-
-
Als je een verhaal lékker wilt vertellen, is uitstel een van de belangrijkste middelen om dat meeslepend te doen. Kijk maar naar een thriller: een gewone stad vol gewone mensen die een gewoon dagelijks leven hebben, maar er is iets, niemand weet precies wat, maar wel is het duid... lees meer
-
Na pakjesavond vorig jaar zei een vriend dat hij in de gedichten ontzettend op zijn donder had gekregen. Ik vroeg of het wel om te lachen was geweest, in ieder geval een beetje. Nee, ze waren na die gedichten ernstig gaan praten over van alles. Ik vroeg niet wat dat `van alles’... lees meer
-
Voor het eerst las ik een artikel over de familie Meiland min of meer helemaal uit. Gisteren in deze krant. Ooit keek ik paar minuten naar een aflevering over hun wel en wee. Ze verbouwden een kasteel in Frankrijk. Ik werd daar onrustig van. Ook zag ik hen een prestigieuze telev... lees meer
-
De vraag wat precies de bedoeling is kan lastig zijn. Ik lees dat sportclubs nu niet meer in de avond trainen, omdat het niet meer mag, maar dat in de zeer vroege ochtend doen. Sportscholen gaan ook eerder open. Uit ervaring weet ik dat het lekker is voor dag en dauw stevig te b... lees meer
-
Hoe is de situatie daar? Die vraag wordt me tegenwoordig vaak gesteld aan het begin van een telefoongesprek. Tot voor kort was het: “Hoe is het?” Of, beetje link: “Alles goed?” Blijkbaar waren die vragen te klein. Vandaar: “Hoe is de situatie daar?”
-
Gisterochtend ging het op de radio al vroeg over het snottebellenbeleid, een woord dat nog niet tot me doorgedrongen was. Een directeur van een school zei dat de snottebel paar weken geleden nog geen probleem was, maar nu wel. Hij vond het snottebellenbeleid een lastige kwestie.... lees meer
-
Soms zeg je tegen jezelf, stilletjes: zo mag je niet denken! Zinloze berisping, want je bent nu eenmaal aan het denken wat je denkt, en dat valt nooit tegen te houden.
-
Telkens wanneer er deze week aan de premier of minister Hugo werd gevraagd met welke maatregelen we rekening moesten houden, was het antwoord: “Alle opties liggen op tafel.” Ook donderdag in de namiddag nog, de premier verdween lachend in een deuropening: “Alle opties liggen op... lees meer
-
Vast zal ik ergens gelezen hebben waarom Black Friday zo heet, maar ik sloeg het niet op, uit desinteresse. Het heet een koopjesfestijn te zijn en koopjesfestijnen staan me tegen, omdat ik altijd meteen mensen voor me zie die elkaar met de paraplu op het hoofd slaan om zich zo s... lees meer
-
We raken steeds meer in de war. Het is, geloof ik, de eerste keer dat ik dit verzucht. Verwarring kan iets aangenaams hebben, we kijken telkens opnieuw op van onverwachte gebeurtenissen die over elkaar heen tuimelen, maar zo’n verwarring is het nu niet. Veel is onzeker en donker... lees meer
-
In deze krant las ik gisteren een stuk over irritante reclamespotjes. Deed ik tevreden want ik kende er maar één. De rest zal ik vast weleens gezien hebben, maar die zag ik niet. Dat laatste moet ik uiteggen. Komt niet alleen doordat ik weinig televisie kijk. Maar als ik wel kij... lees meer
-
Mijn sinterklaasinkopen doe ik zoveel mogelijk in fysieke winkels. Altijd beetje rare benaming gevonden. Je zegt nooit: “Ik ga even naar de fysieke winkel.” Klinkt alsof je bordeelbezoek aankondigt. Maar we snappen waarom het zo gezegd wordt.
-
De voorzitter van de Belangenvereniging Pyrotechniek Nederland zegt dat ze zich tegen het vuurwerkverbod gaan verzetten. Ik lees twee argumenten. Het eerste is dat de IC´s niet overbelast worden door slachtoffers van pyrotechnische pret. Blijkbaar heeft Diederik Gommers dat geze... lees meer
-
Er is een woord waartegen ik altijd opzie, en ik was benieuwd wanneer ik het dit jaar voor het eerst zou tegenkomen. Was gisteren: kerststress. Wordt meteen bij verteld hoe je die moet voorkomen: een to-dolijst maken, nu al, het is nog november. Als me wordt geadviseerd een to-d... lees meer