Staat er nu helder: het is verboden `om tijdens het besturen van alle voertuigen (dus inclusief de fiets) een mobiel elektronisch apparaat vast te houden’. Twee verantwoordelijke ministers hebben het voorgesteld. Ik weet niet of iets voorstellen en een voorstel in onze politiek... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitjes
De zin die begint met: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. En achter dat `maar’ komt er dan van alles, vaak te veel om meteen te behappen. Tegen mij wordt het dikwijls gezegd: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. Ik denk dan altijd over de verkeerde dingen na, bijvoorbeeld over het uitgangspunt dat als je je niet ergens mee wilt bemoeien, je dat dan ook niet doet. Aan het meeste wat ik niet wil, begin ik niet. Dat hoort bij willen en niet willen. Er is nog meer aan de hand met `Ik wil me nergens mee bemoeien, máár’. Het gaat meestal over een handeling of iets wat je beweert. De ander heeft daar een opvatting over en steekt die niet onder stoelen of banken, want: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. Soms komen die woorden als mosterd na de maaltijd. Voorbeeldje: een paar dagen geleden zat ik in de huiselijke kring bij wijze van lunch twee haringen te eten. Op bruin brood. Met veel uitjes en zuur erbij. Lekker! Toen ik daarmee klaar was, vroeg de huiselijke kring: `Zeg, je hebt dadelijk toch een interview?’ Ik knikte terwijl ik met een servet het gebied rond mijn mond reinigde. De huiselijke kring vervolgde: `In die niet zó grote radiostudio?’ Weer knikte ik en ik overwoog een glas koude jenever te nemen, want dat hoort er eigenlijk bij, bij haring. Maar ik zag er vanaf, want ik wilde lekker fris dat interview ondergaan. Toen kwam: `Ik wil me nergens me bemoeien, máár dan had ik hier toch geen haring met uitjes zitten eten. Is nogal aangenaam voor die interviewer!’ Dan raak ik dus in de war en op slot.
Columns
-
-
Wat ik helemaal niet wil, is haast hebben. Toch is dat vaak het geval en bijna altijd mijn eigen schuld. Behalve als ik haast heb door vertraging van bijvoorbeeld de trein. Maar ook dat is mijn eigen schuld. Had ik maar niet moeten verwachten dat ik door de trein te nemen ergens... lees meer
-
15 jaar geleden volgde ik langdurig rijlessen. Na een jaar moest ik van een gewone auto in een automaat gaan rijden. Er kwam ook een nieuwe lerares en die zei toen ik was ingestapt: “Ik krijg altijd de speciale gevallen.” Ik vroeg wat het speciale aan mijn geval was. Ze antwoord... lees meer
-
Wanneer ben je doelgroep van iets? Hoewel ik geen groepsmens ben, denk ik dat het lekker is tot een groep te behoren. Je hoeft niets in die groep te doen, maar je staat in ieder geval niet alleen.
Ik zag een fotootje dat is gemaakt op de 50Plusbeurs in Utrecht (Jaarbeurs). ... lees meer -
Aan het begin van de dag gebeurt er al iets waarvan je denkt: zullen we dit begin alsjeblieft maar even overdoen! Gedoe met het koffiezetapparaat, koffie die over de vloer druipt, kopje kapot, niet belangrijk, alleen maar lastig. Stapeltje borden dat uit je handen valt tijdens o... lees meer
-
Soms maak je in het dagelijks leven even passen op de plaats, denk je: ho, niet metéén handelen, even nadenken. Hoe lang je dat laat duren, hangt af van waarover je nadenkt. Vaak kan die stilstand nuttig zijn.
-
Bij de dood van Anneke Grönloh denk ik aan de dagen waarmee zij onlosmakelijk verbonden was, in mijn geval de eerste helft van de jaren zestig. Met haar repertoire had ik weinig, maar ik vond haar sympathiek.
-
Vast zal vandaag iemand uitleggen waarom Prinsjesdag Prinsjesdag heet. Uitleg heb ik al vaak gehoord, op Prinsjesdag dus, maar ik vergeet die telkens, terwijl ik toch voor de meeste woorden respect voel.
-
In mijn omgeving kijken ze veel naar series, op Netflix of andere voorzieningen. Die series zijn vaak onderwerp van gesprek, op verjaardagsfeesten, tijdens maaltijden. Al die series vormen een wereld waar ik niet bij hoor, want ik zag er maar twee, alweer best lang geleden, Borg... lees meer
-
Overheidscampagnes die ons bewust moeten maken van iets wat we beter niet moeten doen, zijn vaak kinderachtig. Gaat altijd om wat we heus wel weten. We moeten er dan onrustig van worden omdat we net iets te vaak doen alsof we het niet weten. Mag best een schepje bovenop. Dat we... lees meer
-
Het is de bedoeling dat je min of meer over alles een mening hebt. En niemand vraag zich af wat daar de zin van is. Heus niet alles hoeft zin te hebben, echt niet, kan ook érg vermoeiend zijn, maar hetzelfde geldt voor overal een mening over hebben.
-
Laatst hoorde ik iemand zeggen: “Hij is geen intellectueel, maar wel een slimme jongen.” De hier bedoelde jongen is een leeftijdgenoot, maar je zegt makkelijker slimme jongen dan slimme man. Hoe dat zit, weet ik ook niet.
-
Een pakje is nogal een ding geworden. Vaak krijg je eerst paar keer digitale post. Dat het klaar staat voor verzending, dat het onderweg is en dat je het bijvoorbeeld morgen tussen dan en dan kunt verwachten. Van de meeste pakjes die ik ontvang, word ik blij, om dat woord maar w... lees meer
-
Pas gisteren zag ik het gesprek tussen Twan Huys en de vriendin van Alexander Pechtold, die zijn vriendin niet meer is, want als ze het nog wel was geweest had ze daar niet gezeten. Minnares is misschien een beter woord. Ex-minnares. Maar ja, ik vind minnares zo’n volle aanduidi... lees meer
-
Nog steeds doe ik graag iets wat ik nog nooit heb gedaan. Ik dacht dat het wel een keer over zou gaan, maar dat is niet zo. Waarom zou het ook? Ik schrijf nu wel `iets’, maar meestal is het meer dan dat.