We doen veel `voor de zekerheid’. Ik ook. Daarom zocht ik gisteren minstens een uur naar de plek waar ik mijn zoveelste coronaprik ging halen, een kolossaal bijna leeg kantoorgebouw waarin op de begane grond een priklocatie was ingericht, één beknopte ruimte waar alles dicht op... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Vastberaden
Uitkomen voor wat je belangrijk vindt, ik ben er een groot voorstander van. Ik hoor Tweede Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg zeggen dat ze gaat praten met de fractievoorzitters die kritiek op haar hebben. Die kritiek gaven ze niet rechtstreeks, maar anoniem via De Volkskrant. Die slappe gang van zaken verbaasde me. Waar ging het onder meer om? Bijvoorbeeld om Geert Wilders die Alexander Pechtold `een klein miezerig mannetje’ noemde. De fractievoorzitters die anoniem hun hart luchtten, vonden dat de voorzitter had moeten ingrijpen. Ik vind dat de fractievoorzitters dat ook best zelf hadden kunnen doen. Ze zijn immers in het openbaar met elkaar in gesprek. Als een van hen zich dan niet gedraagt, zeg je daar iets van. Nu heeft het in het geval van Geert Wilders weinig zin, maar toch. Achteraf zeuren getuigt van een zwak karakter. Volgens mij zijn er betere Kamervoorzitters dan Anouchka van Miltenburg aan te wijzen, maar het siert haar dat ze geen weke knieën krijgt van anonieme kritiek. Veel van wat je anoniem doet, is klein en miezerig. Anouchka van Miltenburg is vastberaden, ze zegt: `Ik zie geen reden te twijfelen of ik op de goede plek zit. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en sta elke dag op met het voornemen om het beter te doen dan gisteren. Ik probeer met kritiek mijn voordeel te doen. Maar ik zal geen ander mens worden.’ Goed zo, denk ik dan. Van dat laatste hoeft ze trouwens niet bang te zijn, van een ander mens worden dus. Van alles wat je leert word je een ander mens. Telkens weer.
Columns
-
-
Voor het eerst zit ik met een compliment in mijn maag.
Het begint voor een open brug. Ik sta daar op mijn fiets te wachten tot die weer dichtgaat. Naast me staat een sportieve tomaatkleurige auto waarin een man zit die het raampje aan mijn kant naar beneden laat zakken. Hi... lees meer -
Er zijn verschillende redenen waarom je als reiziger de trein onverwacht moet verlaten.
-
Vandaag zou mijn moeder 99 zijn geworden. Ze was al een eind op weg, maar in het jaar van haar 92ste vertrok ze naar de andere kant, op een vroege, zonnige ochtend in april.
Toch heeft deze dag nog steeds een betekenis die zich moeilijk laat omschrijven. In ons gezin was ha... lees meer -
Om alert te blijven probeer ik nooit ding tegen een ding te zeggen, maar hoe het heet. Soms weet je dat echter niet.
Voorbeeld. Bij een benzinestation wil ik tanken en ik stop bij een pomp waar ik met mijn betaalpas moet betalen. Die wordt echter niet geaccepteerd door de p... lees meer -
Gisteren, toen de vroege ochtend innig werd omhelsd door zacht herfstlicht, voelde ik heimwee naar mijn hardlooptijd, niet eens erg lang geleden.
-
Voor wetenschappelijk onderzoek waarvan je je afvraagt wat we ermee moeten, kan ik warme belangstelling hebben. Tijdje terug zat er in Nieuwsuur een mobiliteitsdeskundige die zich op de universiteit enige jaren had beziggehouden met het parkeren van auto’s en daarop ook... lees meer
-
In bijna alle kranten stond gisteren te lezen dat Donald Duck een nieuwe buurvrouw krijgt. Nieuws dat goed is voor je humeur. Die buurvrouw heeft ook een zoontje. Eva Hamerslag en Lex, zo heten ze. Mevrouw Hamerslag is een alleenstaande moeder.
-
In de trein is de stiltecoupé geen stilcoupé meer. Komt doordat de conducteur heeft omgeroepen dat ze een te korte trein hebben meegekregen. Alsof iemand bij een vertrekpunt nonchalant treinen staat uit te delen.
Tijdje terug besloot ik niet meer te klagen over de NS, nu oo... lees meer -
Als hier in huis Boer zoekt vrouw wordt opgezet, maak ik me snel uit de voeten. Maar ja, soms is het onvermijdelijk dat je het toestel toch even passeert. Was zondag ook het geval en toen hoorde ik Yvon Jaspers zich met haar rare schreeuwstem oog in oog met een boer afv... lees meer
-
Al vaker schreef ik dat de digitale camera lekker makkelijk is, maar ik het jammer vind dat je niet meer verrast wordt door wat je gefotografeerd hebt. Zelf houd ik nog van fotorolletjes die je naar de fotowinkel brengt. Na een paar dagen haal je die op en bekijk je nieuwsgierig... lees meer
-
Tijdje geleden sprak ik op een feestje een vrolijke en vriendelijk vrouw die zei dat ze al bijna dertig jaar in het basisonderwijs werkzaam was, maar daar nu mee stopte. Ze had er genoeg van na schooltijd ouders te moeten spreken die verhaal kwamen halen. Dan had ze hun kind d... lees meer
-
Ergens in huis moet ik een zaklantaarn hebben. Geen idee waar. Ik denk er ook nooit aan. Ja, eergisteren toen ik in deze krant een stuk las over preppen, een woord waarmee ik nog geen band heb, wat ook komt door wat het betekent: dat je voorbereid bent op rampen.
-
Voor mij is het een woord uit een tijd die ver weg lijkt: Tupperware. Nu de fabrikant failliet is, besef ik dat het er al die tijd gewoon was. Blijkbaar is de rol van al die bakjes nu uitgespeeld. Misschien bewaren we minder eten, geen idee.
-
In de schoenenwinkel maak ik meteen een fout, ik vraag: “Heeft u ook gewone schoenen?” Het meisje dat me vroeg of ze me kon helpen, kijkt niet geïrriteerd. Ik zie dat ze zich een tijd voor de geest probeert te halen waarin ze weleens dat soort vragen heeft gehoord. Alles was toe... lees meer