Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Verlegen

Er is onderzocht wat we belangrijk vinden mee te nemen naar onze vakantiebestemming. Hoog scoort wc-papier. Op het lijstje staan verder onder meer thee en koffie, drop, peper en zout, aardappelen. Zelf nam ik nooit een van deze producten mee, zelfs geen wc-papier, hoewel ik het belang ervan inzie. Ik was altijd in landen waar wc-papier een gangbaar artikel is. Alleen in sommige gebieden in de Himalaya was het soms zoeken, maar als je het dan toch vond, kon je lekker opgaan in je opluchting en kocht je meer dan strikt noodzakelijk was. Ineens twijfel ik. Dan denk ik aan campings. Misschien had ik toch wel een rol bij me. ’s Avonds arriveren, campingwinkel gesloten, ontregelde stoelgang vanwege lange reis, ja, dan is het onprettig plaatsnemen op de wc zonder papier binnen handbereik. Waar ik dan weer wel moeite mee had was dat je zo zichtbaar maakte wat je ging doen als je met een rol onder je arm over het kampeerterrein liep. Misschien lag het aan mij, maar ik voelde me toch intenser gadegeslagen dan wanneer ik daar een stokbrood of een fles wijn transporteerde. Openbare omgang met toiletpapier maakt altijd wat verlegen. Je bent bijvoorbeeld ergens op bezoek, gaat naar de wc en stelt vast dat het papier op is. Je vraagt je eerst af of je het écht nodig hebt. Als dat het geval is, moet je terug naar de kamer vol verjaardagsvisite. Je wilt er niet moeilijk of geforceerd over doen en meldt aan de gastheer of – vrouw wat er aan de hand is. De reactie is altijd lacherig. En daaraan doe je zelf ook maar mee.

Columns

  • Als de dag van gisteren. Dat zeggen we vaak als we ons belangrijke gebeurtenissen herinneren. En als we de belangrijke gebeurtenis niet zelf hebben meegemaakt, zeggen we er meestal bij waar we waren toen we over de gebeurtenis hoorde. De meeste belangrijke gebeurtenissen gaan no... lees meer

  • Een van de grote voordelen van een eenpersoonsbedrijf, in dit geval het mijne, is dat je nooit hoeft te vergaderen. Ik hoef ook nooit iets `in de groep te gooien’, zoals dat vroeger heette. Als je iets in de groep gooit, kan dat tot een vergadering leiden. En van vergaderen is... lees meer

  • Bonnetjes! Altijd die dekselse bonnetjes! Ik geef meteen toe dat ik er ook slordig mee omga. Eet ik tussen de middag ergens een broodje haring en pas als ik weer ver weg ben, vraag ik me af of ik dat nu at vanwege mijn werk of gewoon als mens die zin had in een broodje haring. I... lees meer

  • Weer ben ik even in het zuiden van Frankrijk, nu niet ter recreatie maar omdat ik er werk te doen heb. Op wat voor werk dat is kom ik een andere keer terug. Ik logeer in een sprookjesachtig landhuis in een omgeving waar het als sinds april niet meer geregend heeft en de hitte... lees meer

  • is een app tegen verspilling, lees ik. Nog steeds betreur ik het een beetje dat ik dan niet onmiddellijk denk: die moet ik hebben! Terwijl ik toch best iemand wil zijn die overal een appje voor heeft. Om me heen zijn mensen die zomaar kunnen zeggen: `Over een kwartier begint h... lees meer

  • Toen ik las over het Wereldkampioenschap Verstoppertje Spelen, afgelopen weekend in Italië, dacht ik uiteraard terug aan mijn kindertijd. Wij speelden natuurlijk ook verstoppertje, overigens zonder te beseffen dat je daar later wereldkampioen in zou kunnen worden. Wij wisten n... lees meer

  • Een groot deel vaan mijn leven breng ik door me dromen. Bedoel ik niet dagdromen. Doe ik óók, maar ik heb het gevoel dat ik die in de hand heb en bovendien kan ik altijd zeggen: zo, nu weer naar de orde van de dag. Die orde is er immers altijd ook en daarvan blijf ik me vaag bew... lees meer

  • Lijkt me juist dat Albert Heijn explosieve kroketten uit de schappen verwijdert. We bereiden kroketten niet om ze uiteen te zien spatten. Ik ben trouwens van de stroming die nooit zelf een kroket bakt. Niet omdat ik er te lui voor ben, nee hoor, maar voor een kroket ga ik naar d... lees meer

  • Ben twee dagen in terug in het land en merk dat het vaak over `sorry’ gaat. Natuurlijk heb ik het nieuws gevolgd en weet dat onze premier `sorry’ heeft gezegd, maar dat waaide aan me voorbij. Had ik misschien moeten voorkomen, want telkens als het over `sorry’ gaat, heb ik het g... lees meer

  • Gek dat mijn eerste reactie lichte bezorgdheid is, als ik lees dat honden de meeste woorden van hun baasje begrijpen. Ja, dat staat er in het artikel dat ik erover las, `begrijpen’. Maar begrijpen en begrijpen zijn twee dingen. In een radioprogramma reageerde Martin Gaus op het... lees meer

  • Als iemand me de weg zou vragen naar de luizenkliniek in mijn woonplaats, stond ik met mijn handen in het haar. De luizenkliniek houdt me ook niet bezig, maar nu lees ik er een artikel over. Hoofdluizen worden weer een groter wordende plaag, niet alleen op de basisscholen, maar... lees meer

  • Of de hel bestaat, weten we niet. Maar als het zo is, zal er zo nu en dan ook gegeten worden. Hoe dat gaat, kun je min of meer ondervinden als je een wegrestaurant bezoekt dat ligt aan een van de grote autowegen naar het zuiden van Europa. Of vanuit het zuiden weer terug naar he... lees meer

  • De meeste openbare voorzieningen zijn bedacht en aangebracht om onze gang door het openbare leven makkelijker te maken. Misschien niet altijd makkelijker, maar dan dienen ze onze dynamiek in het openbare leven in ieder geval te begeleiden. Soms hangt er iets raadselachtigs omh... lees meer

  • Paar weken geleden loop ik ’s ochtends in alle vroegte de fitnessclub binnen. Om in gymzaal te komen moet je langs een balie. Daar kun je koffie bestellen en dranken waarvan je langer leeft. Als je die balie passeert en naar links kijkt, zie je een zwembad, een niet al te groot... lees meer

  • Alles wat van belang blijkt in mijn leven, is het gevolg van het toeval. Dat weet ik zeker. Maar ik weet bijna niets zeker, ik dénk dat ik het zeker weet. Ik moet me er niet te veel mee bezighouden, want dat doet mijn relatie met het toeval geen goed. Het toeval is er ineens,... lees meer

Pagina's