Graag ga ik naar de bioscoop. Natuurlijk weet ik dat ik alle nieuwe films vrijwel meteen thuis kan zien, maar de bioscoop heeft nog altijd mijn voorkeur. Het erheen lopen, in de vitrine kijken, de naam van de film uitspreken terwijl je een kaartje koopt, nog een paar minuten wac... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Vosje
Ben even kwijt wanneer de zomertijd ook alweer inging en ook of de klok een uur vooruit of achterwaarts moest. Mijn emotionele zomertijd begint echter vandaag, vanmiddag om precies te zijn: de damesfinale op Wimbledon. Dat is ieder jaar zo. Damesfinale en het jaar zakt in twee stukken uit elkaar. Daar kunnen de barbecue op het Binnenhof, toch altijd een ietwat ontluisterend tafereel, en de herenfinale morgen niet tegenop. Vind ik de finale heren dan niet spannend. Natuurlijk! Enorm! Maar de damesfinale heeft een andere uitstraling. Wat het precies is, kan ik niet uitleggen, misschien komt dat nog wel een keer. Twee boeiende meisjes zijn het vandaag. Marion Bartoli is onnavolgbaar hyper. Wat ik vooral aangenaam vind is dat ze altijd een denkbeeldige bal woest moet wegmeppen als ze wacht op de tweede opslag van de tegenstandster. Daar krijg ik energie van. En het Duitse meisje, Sabine Lisicki, lijkt een tennispartij leuk te vinden. We zien haar bijvoorbeeld vaak lachen, wat in deze kringen zeldzaam gedrag is. De vaders van deze sportvrouwen spelen ook een belangrijke rol, maar het lukt me niet me daarin te verdiepen. Als ik naar de moeder van Sabine Lisicki kijk, lijkt me die trouwens ook niet uit te vlakken. Goed, in de namiddag ga ik lekker in mijn zomertijd hangen en mijn best doen hier en wat komkommerberichten op te vangen, want dat soort nieuws hoort ook bij de zomertijd. Misschien kan iemand me zeggen of er op de Veluwe al een vreemd dier is gesignaleerd. Bulgaars vosje met vriendelijke vissenogen.
Columns
-
-
Wat hoor je als je hoort dat een stem niet meer zo jong is? Want natuurlijk wordt een stem ook oud, net als bijvoorbeeld gewrichten en gelaatstrekken. Er komt kraak in en ruis. Toch hoor ik dat niet in de stem achter me.
-
Vaak zie je een Bekende Nederlander in een reclamespotje. De bedoeling is dat je gaat doen wat de Bekende Nederlander daarin doet. De Bekende Nederlander ontvangt daar veel geld voor. Dus het zal werken.
-
Tijdens mijn laatste verhuizing doemden uit de donkere diepte van een kast drie schoenendozen propvol cassettebandjes op. In mij woedde een opruimdrift die zijn weerga niet kende, en ik besloot meteen nonchalant dat minstens twee van die dozen weg moesten. Vaag vroeg ik me af of... lees meer
-
Ergens las ik: `Bovendien willen we onze leerlingen niet bij onbekenden laten aanbellen.’ Gaat over kinderpostzegels. Gisteren gingen kinderen weer van deur tot deur, minder kinderen dan vorig jaar. En vorig jaar waren het minder kinderen dan het jaar daarvoor. De klad komt er e... lees meer
-
Vandaag moet ik een treinreis maken, gisteren niet. Maar gisteren deed zich wel een interessante kwestie voor: veel, misschien wel de meeste conducteurs voerden actie en controleerden onze vervoersbewijzen niet. Graag zeg ik `kaartje’ in plaats van vervoersbewijs, maar ik geloof... lees meer
-
Zaterdag ben ik vroeg in de supermarkt. Een mooie herfstdag moet je zo volledig mogelijk meemaken. Bij de kassa sta ik achter een jonge moeder met een erg jonge baby in een draagzak. Zojuist stond ze ook naast me bij het broodbeleg. Ze lichtte haar kind in over hagelslag: `Zie j... lees meer
-
Hoe zal het uiteindelijk met Camiel Eurlings aflopen? Ben ik daar benieuwd naar? Beetje. Waarschijnlijk omdat ik het wel weet. Dat hij zijn vriendin Tessa, inmiddels om begrijpelijke redenen ex-vriendin, in elkaar heeft geslagen, is een kwestie die waarschijnlijk zacht zal eindi... lees meer
-
Goed woord: schatkist. In de dagen na Prinsjesdag komt het altijd een paar keer voorbij. Bijvoorbeeld dat die leeg is, nu dus niet, of dat er wel wat bij kan. Uit de boeken in mijn kindertijd maakte ik op dat een schatkist iets was waarnaar je op zoek ging. Ergens op een eiland,... lees meer
-
Opluchting is een belangrijke emotie. Ik weet niet precies wat de definitie van een emotie is, maar van definities trek ik me nooit veel aan. De slappe lach vind ik ook een emotie. Ik hield er al eens een pleidooi voor. Dat we de slappe lach niet moeten proberen te onderdrukken,... lees meer
-
Zijn er mensen die nog nooit gevlogen hebben? In een vliegtuig, bedoel ik. Raar dat ik dat niet weet. Laat ik maar voor mezelf spreken als ik zeg dat ik het zorgelijk vind dat de KLM gaat bezuinigen op stewardessen en stewards. Zat er al een tijdje in, maar ineens is het dan zov... lees meer
-
Minister Kamp had het eind vorige week even voor het zeggen namens het kabinet, want de premier en de vicepremier waren weg. Wat hij ervan vond dat alles wat vandaag bekend zou worden gemaakt, was uitgelekt? De minister zei het te betreuren en dat na vandaag uitgezocht moest wor... lees meer
-
Toen vorige week de laatste bedevaartstrein naar Lourdes vertrok, was ik even terug in eind jaren vijftig. De overbuurvrouw was erheen geweest, want haar linkerbeen deed het niet meer. Ze vertrouwde op het bronwater met genezende kracht dat uit de grot kwam waar Maria was versch... lees meer
-
Morgen denk ik er vast anders over, maar gisteren nam ik met enige opluchting afscheid van de zomer. Komt ook doordat mijn karakter zeer bij de herfst hoort. Ik houd ook van de zomer, vooral van zomeravonden en vroege zomerochtenden, maar het duurde allemaal wat te lang dit jaar... lees meer
-
Deze week is dan misschien wel te warm voor woorden, maar leverde in ieder geval drie nieuwe op, woorden dus. Rijke oogst. Gisterochtend hoorde ik `mensenuitlater’. Nieuw beroep, hier en daar in Amerika al een beetje populair. Je kunt de service bellen en dan komt er iemand om e... lees meer