Regelmatig, véél te regelmatig krijg ik digitaal de vraag of ik mijn mening wil geven over een restaurant waar ik heb gegeten, een theatervoorstelling die ik heb bezocht, een hotel waar ik heb geslapen, service die een bedrijf heeft verleend en ga zo maar door. Er staat altijd b... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Veilig
Paar dagen geleden kreeg ik sms van een bevriend zanger. Hij vroeg wat ik van het zinnetje `Ik hou je veilig’ vond, want: `Het bekt zo raar’. Ik stuurde een sms terug en zei dat ik het een rare belofte vond, maar dat het wel kon. En ook informeerde ik uiteraard hoezo. Later sprak ik hem en hij zei dat het een regel was uit het Koningslied dat een stuk of veertig artiesten gingen opnemen, maar dat hij zich inmiddels had teruggetrokken. Ik vroeg of het vanwege die regel was. Nee, andere reden. Het zinnetje bleef in mijn gedachten hangen, `Ik hou je veilig’. Wat rijmde daarop? In een Koningslied zal er immers veel gerijmd worden. Misschien was `Ik hou je veilig’ wel een onderdeel van een zin: `Ik hou je veilig, ik hou je warm / Dat beloven wij, rijk en arm’. Zoiets. Gisteren zag ik een foto van een deel van de artiesten, met koptelefoon op. In het onderschrift werd Jamai aan het woord gelaten die één zinnetje verklapte, uitgerekend het zinnetje `Ik hou je veilig’. Het heeft inderdaad een tweede deel: `zolang je leeft’. Oké. Nu is het rijmen niet ingewikkeld meer. Ik gok op `geeft’. De foto van de zingende artiesten bekeek ik aandachtig. Ik herkende Anita Meyer, Marco Borsato en Do. Ook zag ik Ben Cramer. Die stond er een beetje nors bij. Misschien was hij weer op het nippertje gevraagd, misschien wel als vervanger van de bevriend zanger over wie ik het zojuist had. Iedere zanger en zangeres zingt één regel van het Koningslied, een kunstje dat we onderhand kennen. Alleen daarom al moet ik er niet aan denken.
Columns
-
-
Het is mijn kop in het zand steken, ik weet het, maar artikelen over gezond voedsel sla ik meestal over. Ik doe mijn best verantwoord te eten, maar in zo’n artikel lees ik altijd iets wat ik niet goed doe. Wil ik dat dan niet weten? Ja en nee.
-
Voor me ligt een cartoon waarop een man en een vrouw te zien zijn. De man eet chips en kijkt daar ongemakkelijk bij. De vrouw zegt: “De manier waarop je chips stil probeert te eten is nog vervelender dan wanneer je ze gewoon eet.”
Ik lijd licht aan misofonie, dat wil zeggen... lees meer -
In het fotogenieke straatje hier valt veel te beleven. Qua fotografie dus. Gisteren was het een familie, drie generaties, vader, moeder, dochter, schoonzoon en twee jonge kinderen.
Dat het vader en dochter waren, zag ik doordat ze sterk op elkaar leken: hun gezichten hadde... lees meer -
Gisteren las ik in deze krant over de nieuwsmijders. En de zorgen daarover. We hebben het toch al gauw over min of meer de helft van de Nederlanders. Vind ik veel. Het is natuurlijk best te begrijpen, want misschien wil je je hoofd zo licht mogelijk op orde houden of heb je al g... lees meer
-
In een mijmerstemming liep ik gisteren een café binnen waar ik vaker kom. Was er niet druk. Ik pakte een krant van de leestafel en ging aan de kleine tafel zitten waaraan ik meestal zit. Daar viel me op dat er boven de spiegel tegenover me kerstversiering was aangebracht. Verder... lees meer
-
Nu even niet, maar doordat ik een groot deel van mijn leven doorbracht met een of meer katten, denk ik echt niet dat mensen slimmer of intelligenter zijn dan dieren.
-
In het rijtje vervelende vragen, waarin “Is er iets?” hoog staat, hoort ook zeker de vraag thuis: “Wat is precies de bedoeling?” Die vraag heeft zelden een positieve sfeer. Als je die moet beantwoorden, begeef je je meteen op glad ijs. Degene die vraagt wat precies de bedoeling... lees meer
-
Mijn werkplek ziet uit op een door muren begrensd binnenplaatsje waar niets gebeurt, bijna niets, soms vliegt er een vogel overheen, er is wilde groene begroeiing waar de wind weleens mee speelt, als het regent is het geluid dat druppels maken als ze op de marmeren tegels terech... lees meer
-
Niet zo lang geleden wás het weer er gewoon. Dag ervoor kreeg je geen waarschuwing dat het morgen hard zou gaan waaien. Laat staan een code. Ook geen woord over de snelheid van de wind. Je merkte het de dag erna op eigen kracht, behoorlijk windje, dus maar niet met de fiets erop... lees meer
-
Het klinkt zo stoer: de crisis is bezworen. Ik wil het helemaal niet meer over het kabinet hebben, liever bijvoorbeeld over aangeschoten hulpsinterklazen of ontroerend lelijke kerstversiering, maar er zijn gedachten die me stuurs achtervolgen. Over die ranzige crisis dus.
-
Zou premier Schoof toen hij zaterdag door de druilerige herfstochtend aan het hardlopen was, niet gedacht hebben: was de boel maar geklapt dan kon ik voortaan lekker mijn eigen gang gaan? Gewoon met volle teugen van mijn pensioen genieten, zoals meer mensen doen?
-
Deze krant maakte me gisterochtend vroeg pittig wakker met op de voorkant stevige afbeeldingen van cafetariasnacks, zoals de frikandel speciaal en bakje patat met een vol kapsel van mayonaise. Was omstreeks zes uur, niet het geschikte tijdstip voor zoiets.
-
De dagen naar het einde van het jaar worden voortgetrokken door tradities. Begon met de oliebollenkramen die steeds vroeger paraat staan, waarschijnlijk om te concurreren met de kruidnoten die eind augustus in de schappen liggen.
Waarvan het een symptoom is, geen idee, maa... lees meer -
In een land met bijna evenveel problemen als inwoners is er gelukkig één probleem dat geen echt probleem is, maar toch ook weer wel, het ligt er maar aan hoe je het beleeft. Ik heb het natuurlijk over Sinterklaas. Als ik het goed begrijp, ligt hij ziek in bed, grieperig. Terwijl... lees meer