Regelmatig, véél te regelmatig krijg ik digitaal de vraag of ik mijn mening wil geven over een restaurant waar ik heb gegeten, een theatervoorstelling die ik heb bezocht, een hotel waar ik heb geslapen, service die een bedrijf heeft verleend en ga zo maar door. Er staat altijd b... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Vosje
Ben even kwijt wanneer de zomertijd ook alweer inging en ook of de klok een uur vooruit of achterwaarts moest. Mijn emotionele zomertijd begint echter vandaag, vanmiddag om precies te zijn: de damesfinale op Wimbledon. Dat is ieder jaar zo. Damesfinale en het jaar zakt in twee stukken uit elkaar. Daar kunnen de barbecue op het Binnenhof, toch altijd een ietwat ontluisterend tafereel, en de herenfinale morgen niet tegenop. Vind ik de finale heren dan niet spannend. Natuurlijk! Enorm! Maar de damesfinale heeft een andere uitstraling. Wat het precies is, kan ik niet uitleggen, misschien komt dat nog wel een keer. Twee boeiende meisjes zijn het vandaag. Marion Bartoli is onnavolgbaar hyper. Wat ik vooral aangenaam vind is dat ze altijd een denkbeeldige bal woest moet wegmeppen als ze wacht op de tweede opslag van de tegenstandster. Daar krijg ik energie van. En het Duitse meisje, Sabine Lisicki, lijkt een tennispartij leuk te vinden. We zien haar bijvoorbeeld vaak lachen, wat in deze kringen zeldzaam gedrag is. De vaders van deze sportvrouwen spelen ook een belangrijke rol, maar het lukt me niet me daarin te verdiepen. Als ik naar de moeder van Sabine Lisicki kijk, lijkt me die trouwens ook niet uit te vlakken. Goed, in de namiddag ga ik lekker in mijn zomertijd hangen en mijn best doen hier en wat komkommerberichten op te vangen, want dat soort nieuws hoort ook bij de zomertijd. Misschien kan iemand me zeggen of er op de Veluwe al een vreemd dier is gesignaleerd. Bulgaars vosje met vriendelijke vissenogen.
Columns
-
-
Het is mijn kop in het zand steken, ik weet het, maar artikelen over gezond voedsel sla ik meestal over. Ik doe mijn best verantwoord te eten, maar in zo’n artikel lees ik altijd iets wat ik niet goed doe. Wil ik dat dan niet weten? Ja en nee.
-
Voor me ligt een cartoon waarop een man en een vrouw te zien zijn. De man eet chips en kijkt daar ongemakkelijk bij. De vrouw zegt: “De manier waarop je chips stil probeert te eten is nog vervelender dan wanneer je ze gewoon eet.”
Ik lijd licht aan misofonie, dat wil zeggen... lees meer -
In het fotogenieke straatje hier valt veel te beleven. Qua fotografie dus. Gisteren was het een familie, drie generaties, vader, moeder, dochter, schoonzoon en twee jonge kinderen.
Dat het vader en dochter waren, zag ik doordat ze sterk op elkaar leken: hun gezichten hadde... lees meer -
Gisteren las ik in deze krant over de nieuwsmijders. En de zorgen daarover. We hebben het toch al gauw over min of meer de helft van de Nederlanders. Vind ik veel. Het is natuurlijk best te begrijpen, want misschien wil je je hoofd zo licht mogelijk op orde houden of heb je al g... lees meer
-
In een mijmerstemming liep ik gisteren een café binnen waar ik vaker kom. Was er niet druk. Ik pakte een krant van de leestafel en ging aan de kleine tafel zitten waaraan ik meestal zit. Daar viel me op dat er boven de spiegel tegenover me kerstversiering was aangebracht. Verder... lees meer
-
Nu even niet, maar doordat ik een groot deel van mijn leven doorbracht met een of meer katten, denk ik echt niet dat mensen slimmer of intelligenter zijn dan dieren.
-
In het rijtje vervelende vragen, waarin “Is er iets?” hoog staat, hoort ook zeker de vraag thuis: “Wat is precies de bedoeling?” Die vraag heeft zelden een positieve sfeer. Als je die moet beantwoorden, begeef je je meteen op glad ijs. Degene die vraagt wat precies de bedoeling... lees meer
-
Mijn werkplek ziet uit op een door muren begrensd binnenplaatsje waar niets gebeurt, bijna niets, soms vliegt er een vogel overheen, er is wilde groene begroeiing waar de wind weleens mee speelt, als het regent is het geluid dat druppels maken als ze op de marmeren tegels terech... lees meer
-
Niet zo lang geleden wás het weer er gewoon. Dag ervoor kreeg je geen waarschuwing dat het morgen hard zou gaan waaien. Laat staan een code. Ook geen woord over de snelheid van de wind. Je merkte het de dag erna op eigen kracht, behoorlijk windje, dus maar niet met de fiets erop... lees meer
-
Het klinkt zo stoer: de crisis is bezworen. Ik wil het helemaal niet meer over het kabinet hebben, liever bijvoorbeeld over aangeschoten hulpsinterklazen of ontroerend lelijke kerstversiering, maar er zijn gedachten die me stuurs achtervolgen. Over die ranzige crisis dus.
-
Zou premier Schoof toen hij zaterdag door de druilerige herfstochtend aan het hardlopen was, niet gedacht hebben: was de boel maar geklapt dan kon ik voortaan lekker mijn eigen gang gaan? Gewoon met volle teugen van mijn pensioen genieten, zoals meer mensen doen?
-
Deze krant maakte me gisterochtend vroeg pittig wakker met op de voorkant stevige afbeeldingen van cafetariasnacks, zoals de frikandel speciaal en bakje patat met een vol kapsel van mayonaise. Was omstreeks zes uur, niet het geschikte tijdstip voor zoiets.
-
De dagen naar het einde van het jaar worden voortgetrokken door tradities. Begon met de oliebollenkramen die steeds vroeger paraat staan, waarschijnlijk om te concurreren met de kruidnoten die eind augustus in de schappen liggen.
Waarvan het een symptoom is, geen idee, maa... lees meer -
In een land met bijna evenveel problemen als inwoners is er gelukkig één probleem dat geen echt probleem is, maar toch ook weer wel, het ligt er maar aan hoe je het beleeft. Ik heb het natuurlijk over Sinterklaas. Als ik het goed begrijp, ligt hij ziek in bed, grieperig. Terwijl... lees meer