Héél lang geleden dat ik een portemonnee op straat zag liggen. Maar gisteren ineens, heel prominent, midden op het wegdek. Het was ook een hoogst ouderwetse portemonnee, een herenportemonnee, zo’n leren loempia die onze vaders in hun achterzak hadden zitten en van waaruit ze all... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Aanwezigheid
Nog steeds lukt het me niet in de wachtruimte van een polikliniek aandachtig een boek te lezen. Beetje bladeren lukt nog net. Daarom besluit ik maar van alles te beleven door om me heen te kijken, niet al te opzichtig natuurlijk, want dan veroorzaak je agressie, Een groot deel van mensen aldaar heeft sportschoenen aan, vaak in combinatie met sportkleding, om specifieker te zijn: een trainingspak. Waarschijnlijk is dat om van het aan- en uitkleden een niet al te groot karwei te maken. Dat moet je immers vaak in een ziekenhuis. Toch heeft het iets vreemds, vooral als je er lang naar kijkt en aan sportbeoefening denkt. De wachtruimte waar ik gisteren was, een ruimte binnen een kolossale hal, werd de hele tijd doorkruist door een ernstige man in witte jas die volgens mij geen arts was en ook geen verpleegkundige. Daarvoor miste hij van alles, pennen bijvoorbeeld en een naamkaartje en van die geheime bagage in alle jaszakken. Volgens mij hoorde hij helemaal niet in het ziekenhuis thuis (wel in een ander soort ziekenhuis), maar liep hij er alleen maar doorheen, om een aanwezigheid te zijn, iemand tegen wie opgezien werd. Zeker weten doe ik het niet, maar dat doe ik nooit, gelukkig, want anders zou er veel verwondering snel om zeep worden gebracht. Het ziekenhuis is zo groot dat heus niet iedereen elkaar kent. Kan dus ook gewoon, daar haastig rondlopen in een witte jas en daadkrachtig voor je uit kijken. Hij passeerde ons iets te vaak en ook te nadrukkelijk, op weg naar de zoveelste hersenoperatie. Erg boeiend.
Columns
-
-
Gisteren maakte ik afspraken over de kerstdagen. Wanneer, bij wie, wat zelf mee te nemen, cadeautjes of geen cadeautjes? Het is niet zo dat ik het gevoel heb dat het nog maar kort geleden is dat ik de vorige keer die afspraken maakte. Wel dat het wat mij betreft best nog even ma... lees meer
-
Vaak heb ik het hier al geschreven, maar nog niet vaak genoeg: een van de ergere alledaagse vragen die we elkaar kunnen stellen is “Is er iets?”. Dan kijk je dus op een manier die de ander niet meteen kan duiden. Er is natuurlijk altijd iets, maar als je ernaar gevraagd wordt, k... lees meer
-
Eerst dacht ik dat ik het niet goed had verstaan. In een radioprogramma op zaterdagochtend werd gezegd dat we 50 miljoen koppen koffie per dag drinken. Het aantal werd meteen daarna herhaald. Blijkbaar vond de presentator het ook veel. Die hoeveelheid probeer ik dan voor me te z... lees meer
-
Er moet een verschil zijn tussen ongewenst gedrag en grensoverschrijdend gedrag.
-
Wat ik nooit verwacht had, is dat ik me stoor aan mensen die roken. Storen is misschien een net iets te groot woord, maar het begint erop te lijken. Dan bedoel ik niet eens roken in mijn bijzijn, nee, maar dat ze zich even uit een gesprek en de ruimte verwijderen om op een balko... lees meer
-
Een zwarte hoge hoed had ik, geen echte, maar een van plastic, te klein voor het hoofd van de tienjarige die ik was. En een toverstok, waarvan ik wist dat ik niet moest zeggen dat het een toverstok was. Ik toverde niet, maar goochelde. Toveren was iets anders. Dat gebeurde in sp... lees meer
-
Een vraag die ik hier vaker aan de orde stel: wanneer ben je oudere? Nu komt hij in me op omdat ik van alles lees over valcursussen. Ouderen vallen vaker dan toen ze nog geen ouderen waren. Kan door veel komen, medicijngebruik bijvoorbeeld. Of omdat je bang bent te vallen. Dan b... lees meer
-
Het bericht had ik al gehoord,vrijdag op de radio, en ik voelde dat het belangrijk was, ook omdat het in het nieuws werd voorgelezen, maar scherp begrijpen deed ik het nog niet. Nu ligt het naast me op mijn bureau. Heb het uit de krant gescheurd.
-
Vorige winter schreef ik al over haar, het meisje dat in de supermarkt hier om de hoek tussen ingang en winkelgedeelte achter een hoog tafeltje staat waarop ze iets bereidt. Zo wil ze ons, klanten, warm maken voor een product. Vorige winter was het erwtensoep die ze in kleine ka... lees meer
-
Misschien is het vandaag weer voorbij, maar gisteren en eergisteren ging het vaak over de schoenen van vicepremier Hugo de Jonge, de verse minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Hier en daar werden ze rock-‘n-rollschoenen genoemd, maar schoenen zijn alleen maar rock-‘... lees meer
-
Een kennis van me overkomt het volgende. Hij heeft een café en huurt van de gemeente twee containers waar hij dagelijks de afval uit het café in gooit. Op een ochtend ziet hij een man naderen met twee vuilniszakken en die propt hij in een van de cafécontainers. En terwijl hij... lees meer
-
Als het goed is, staan ze vandaag op het bordes rond de koning, de nieuwe leiders van Nederland. Voor een paar van hen betekent het dat een droom is waargemaakt, of zoiets. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de minister van Buitenlandse Zaken. Wie kan er iets opnoemen waaruit blijkt... lees meer
-
Tot ver in december treden zangeres Beatrice van der Poel en ik op in meestal kleine theaters overal in het land - ik zing niet. Het betekent onder meer dat we vaak in de file staan, want we gaan halverwege de middag op pad. En dan doet zich onderweg bijna altijd die vreemde hon... lees meer
-
Op dinsdag heb ik het liever niet meer over maandag, maar nu moet het even, want gisterochtend kwam ik al vroeg in twee kwesties terecht waarvan ik niet goed wist waarmee ik er heen moest, in mijn hoofd.