Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Beter
De broer, Marten Fortuyn, zegt: `Straks wordt een halvegare, een einzelgänger en een narcist met asperger op de bevolking losgelaten.’ Voordat hij Pim vermoordde moet hij dat ook zijn geweest, denk ik, maar toen hadden wij er als bevolking geen last van. Ik merk dat ik zo weinig van Volkert van der G. afweet. Waarom hij tot zijn misdaad kwam bijvoorbeeld. Misschien was dat destijds bekend, maar ik ben het vergeten. Wat hij deed in het dagelijks leven. Iets met de natuur, geloof ik. Wel denk ik na over wat straf met mensen doet of kan doen. Straf heeft een bedoeling. Iemand die gestraft wordt, moet door die straf een beter mens worden. Het is niet alleen maar vergelding. Is Volkert van der G. een beter mens geworden? Iemand moet dat weten. Volkert van der G. zelf ook.
Ik herinner me de dag waarop hij veroordeeld werd. Op het pleintje voor de rechtbank stond een groepje aanhangers van Pim Fortuyn. In bleek zonlicht. Dat groepje had een woordvoerster, een kolossale vrouw met een zeer ruim T-shirt aan, waarop een figuur uit een tekenfilm stond afgebeeld, Mickey Mouse, geloof ik. Ze zei dat de straf te laag vond, een standpunt dat was te begrijpen. En ze voegde eraan toe: `Als hij vrijkomt, is hij van ons.’ Ik vond dat een angstaanjagende belofte. Ik probeerde me er ook iets bij voor te stellen, wat de belofte nog erger maakte. Ik vind dat Volkert van der G. tijdens zijn eerste verlof wat zendtijd moet krijgen, op een geheime plek uiteraard. En dat hij dan alles zegt wat hij te zeggen heeft. Misschien helpt dat.
Columns
-
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Kerstbomen in november. Het lijkt wel een titel van een weemoedig lied: kerstbomen in november. Ik zag ze zaterdag, ergens op de snelweg richting Utrecht. Ze passeerden me op aanhangwagentjes. Die aanhangwagentjes hingen achter haastige auto’s die volgens mij niet bij elkaar hoo... lees meer
-
Het mooie van de sinterklaastijd, van de voorbereidingen op pakjesavond is dat we geheimzinnig doen. Lootjes getrokken, maar daar praten we niet over. Via internet worden instructies verspreid. Onze familie is `Groep Sinterklaas 2014’ (lootjestrekken.nl). Daar lees ik de verlang... lees meer
-
Waarom schakelt mijn goede humeur zich onmiddellijk uit wanneer ik in een supermarkt ben? In de wijk waar ik woon zijn er een paar. Ik kies voor de winkel met de brede gangpaden, want ik wil niet opgehouden worden door rugzakken die zich belemmerend voor je heen en weer bewegen.... lees meer
-
De namiddag is een dagdeel waarvan ik zeer houd. En herfstige namiddagen zijn me helemaal dierbaar. Graag in een café met hoge ramen. Zo’n café verlaat ik als het vaag begint te schemeren. Aan een tafeltje in de buurt van de deur zit een man die ik ken. Hij heeft een studio waar... lees meer
-
Dat leraren gepest worden, vermoedde ik natuurlijk wel, maar dat het er zo veel zijn die het overkomt, wist ik niet. En ook niet dat ze niet alleen door leerlingen worden gepest, maar ook door ouders en collega’s. Dat laatste is hoogst benauwend en zegt veel over de toestand van... lees meer
-
Afgelopen dagen zat ik vaak in het openbaar vervoer en daarom las ik meer kranten en tijdschriften dan strikt noodzakelijk is. Mij kwam nogal wat informatie onder ogen over de cadeaumaand. Die begint volgende week, is misschien al een beetje begonnen. De cadeaumaand veroorzaakt... lees meer
-
Duidelijk is dat je wanneer je in balans bent, beter met jezelf uit de voeten kunt dan wanneer je emotioneel uit elkaar spat. Ik zit een artikel over huilen te lezen. Hoe komt het dat we huilen wanneer we bijvoorbeeld buitengewoon blij zijn, echt overweldigd zijn door blijdschap... lees meer
-
Hoe de vroege zomer nog even kan terugkeren in het late najaar. Ik krijg post uit Frankrijk, aangetekend, veel stempels op de envelop – we doen helaas veel minder met stempels, stel ik vast. Uit Parijs, ook dat nog, ik begin vaag te neuriën en een beetje raar met de heupen te do... lees meer
-
Al een paar keer werd tegen me gezegd: `Jij viert sinterklaas dus nog ouderwets.’ Dan knik ik en ondertussen denk ik na over die vraag. Hoe kun je sinterklaas anders vieren? Ik heb het nu niet over de pietenkwestie, want daar wil ik dit kalenderjaar geen gedachte meer aan bested... lees meer
-
Wanneer gebeurde het eerder dat we gesprekken begonnen met `Ik wil er eigenlijk niet meer over praten, maar…’ ? En dan begint er een gesprek over iets waarover we eigenlijk niet meer willen praten. Ik moet goed zoeken in mijn herinneringen. Ja, als er erg lang een bepaald soort... lees meer
-
Wanneer denk je als individueel burger aan de hervormingen bij de politie die minister Opstelten moet doorvoeren? Maar heel soms. Zo’n moment overvalt je. Ik schreef er hier al over, maar twee weken geleden kwam er een dakinspecteur die zei namens de verzekering te handelen. Op... lees meer
-
Soms weten we niet meer wat we moeten of kunnen zeggen. Daarom horen we waarschijnlijk nauwelijks iets over het dieptepunt dat ons vanmiddag overkomt. Ik bedoel dat er zo in Gouda gewapende agenten meelopen bij de intocht van Sinterklaas. Verkleed als Zwarte Pieten. Of Blauwe Pi... lees meer
-
In de jaren zeventig was ik lid van de PvdA, niet lang, maar toch, ik was het. Kwam vooral door leider Joop den Uyl. Vond ik een bezielend mens en daar had ik in die jaren wel behoefte aan, aan bezielende mensen, nog steeds trouwens, maar ja, er zijn er steeds minder van, zeker... lees meer