Hoe vaak heb ik nu een kleine interne verbouwing meegemaakt? In huis, bedoel ik, niet in mijn lichaam. Weet ik niet meer en ik snap ook waarom ik het niet meer weet, want ik probeer ze telkens razendsnel te vergeten. Ik zeg nu wel `kleine verbouwing’, maar die bestaat niet. Iede... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Brand
Maandag las ik in een paar kranten een niet al te groot bericht dat me blijft achtervolgen. Gaat over de postbezorgster (26) in Limburg die geen zin had om de post bezorgen en die daarom maar in brand stak. Ze is meteen ontslagen, wat me een juiste gang van zaken lijkt. Misschien zijn er verzachtende omstandigheden aan te voeren, iets uit haar jeugd, maar we zijn het met haar werkgever eens: ze moet maar niet meer met post omgaan. Ik vroeg me af hoe je zoiets voorkomt. Vroeger is haast nooit lang geleden en nu al helemaal niet, want als de echte postbode niet was afgeschaft, was dit niet gebeurd. Een echte postbode steekt de post niet in brand, want hij wéét dat hij dan niet goed bezig is. De postbezorgster uit Limburg zei `gemotiveerd’ te zijn voor het werk voordat ze werd aangesteld. Haar werkgever moet toen gedacht hebben: die kan ik wel gebruiken! Te vroeg gejuicht. Sinds ik het bericht las, denk ik van veel postbezorgers in het straatbeeld: die zou straks de post best wel eens in brand kunnen gaan steken. Dit ook omdat ik de indruk heb dat ik vaak post niet ontvang. Ik neem dan nog steeds contact op met PostNL en daar zeggen ook nog steeds dat ik inderdaad contact moet opnemen als ik denk dat sommige post niet wordt bezorgd. Als ik vraag hoe ik dat moet weten, blijft het stil aan de andere kant van de lijn. Ja, soms zéggen mensen dat ze je iets sturen en dan moet het te merken zijn of je dat ontvangt. Ze stellen tegenwoordig wel vaak voor dat je het beter kan komen hálen, want tja. Goed woord: tja.
Columns
-
-
Je hoort niet zo vaak meer dat iemand een kletsmajoor wordt genoemd. Misschien is het een te ouderwets woord. Net zoals smulpaap. Een kletsmajoor is een lulhannes geworden en een smulpaap een vreetzak. Toch denk ik nog vaak: wat een kletsmajoor. Sommige woorden raak je niet kw... lees meer
-
In een artikel dat ik lees over de hoogste baas van Albert Heijn, Dick Boer (zulke namen komen steeds minder voor) staat een citaat van oprichter Albert Heijn: `Een kruidenier is een vriend van iedereen en handelt in de goede dingen des levens: hij hoort voortdurend in zijn nopj... lees meer
-
Soms kun je iets lezen zonder dat je weet wát je precies leest. Ik heb het niet over de meeste gebruiksaanwijzingen, nee, over andere teksten, bijvoorbeeld over het LINDA.festival dat afgelopen weekend plaatsvond. In Zaandam. Een festival voor lezers van het tijdschrift LINDA... lees meer
-
In de supermarkt kom ik een kennis van lang geleden tegen, op de vleesafdeling. Niet is lang geleden, maar soms wel. De supermarkt vind ik niet de plek bij uitstek voor ontmoetingen, behalve als je kunt rekenen op de stilzwijgende afspraak elkaar vluchtig te groeten. Als het meer dan dat moet wor... lees meer
-
Graag wil ik erover ophouden, maar het lukt niet: in de tijd van de eindexamens word ik bevangen door examenangst, nog steeds na 44 jaar. Met belangstelling lees ik dus over de cursus die is ontwikkeld voor leerlingen in wie ik me enorm herken, een cursus tegen examenangst.... lees meer
-
In de drukke winkelstraat hier vlakbij wordt de versiering verwijderd die daar een week voor Koningsdag is komen te hangen, vooral grote gouden kronen en vlagachtige uitingen in rood, wit en blauw. Ze hingen aan draden hoog tussen de huizen. Toen het er allemaal pas hing vond ik... lees meer
-
Het is natuurlijk een afwijking, maar seksschandalen in de politiek blijf ik interessant vinden. Goed woord ook: seksschandaal. Meestal vindt de veroorzaker ervan er het meeste nadeel van. Engeland spant de kroon. Daar wordt regelmatig een minister in lingerie tussen de schoonma... lees meer
-
Uiteraard keek ik dinsdagvond hoe Douwe Bob het deed. Na zijn liedje ben ik weer wat anders gaan doen, want ik dacht: beter kan niet. Komt ook doordat ik, net als Douwe Bob, erg van soberheid houd. En dan heb je het moeilijk bij zo’n songfestival, hoewel sommige manifestaties oo... lees meer
-
Voor me ligt een brief van het televisieprogramma Nieuwsuur. Daarin zal ik kort in beeld komen, met nog vijf andere collega’s. Dat is vandaag voorbij, maar terwijl ik dit schrijf nog niet. Een opname wordt vooraf gefilmd, de andere is rechtstreeks. Voor dat laatste moment zal ie... lees meer
-
Vanaf 1981 schrijf ik columns en zaterdag had ik er voor het eerst geen over Moederdag. Nu valt daar ook niet zo veel over te schrijven, maar juist daarom maakte ik er toch een gewoonte van. Gebeurtenissen waarover nauwelijks te schrijven valt, kan ik enorm aantrekkelijk vinden.... lees meer
-
Soms vind ik het raar dat ik aan sommige dingen nooit meer denk. Jam bijvoorbeeld. Op Bevrijdingsdag loop ik op een bevrijdingsmarkt langs een kraam en daar zie ik acht schoteltjes staan. Op ieder ervan ligt een glimmende substantie. Jam, denk ik.
De man in de kraam ziet da... lees meer -
Over Douwe Bob heb ik het nog niet gehad. Ik vind het een goed liedje waarmee hij ons land vertegenwoordigt, maar ik zeg er wel bij dat ik belachelijk subjectief ben. Ik ken Douwe Bob al lang, ook toen hij een nog niet zo’n beroemde Douwe Bob was. Zijn ouders ken ik ook. Twee ja... lees meer
-
Bij de dodenherdenking op het marktplein hier in de buurt wordt nooit een toespraak gehouden. Elders in de stad wel. Waarom het hier niet gebeurt, weet ik niet, maar het geeft niet.
-
Foto’s van lang geleden kan ik aandachtig bekijken. Mensen in een tuin, het is een zomerse dag, aan het licht is te zien dat het nog vroeg in de zomer is, iedereen zit op een stoeltje dat we kennen uit de jaren zestig, uit- en inklapbaar, zogenaamd handig. De mensen op de foto k... lees meer