Het is waarschijnlijk een aangeboren afwijking, maar ik probeer in bijna alle omstandigheden maniakaal positief te blijven. Soms houd ik het voor mezelf, omdat ik weet dat dat béter is. Paar dagen geleden stonden er voor de kassa’s van de supermarkt lange rijen. In van die rijen... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Chocola
Er zijn van die geuren die aan zomers van lang geleden doen denken. Zo’n geur valt nauwelijks te omschrijven. Vaag speelt zonnebrandcrème er een rol in, water, een flauw windje, ergens ook iets zoets. Onmiddellijk zijn er dan ook herinneringen. Bijvoorbeeld aan de eerste keer aan zee. Of aan een meisje met een verlegen glimlach aan de rand van het zwembad en in de verte een liedje van The Beach Boys – en ook proef ik ijskoude Coca Cola. Geuren kunnen het geheugen behoorlijk prikkelen. Het gebeurt niet vaak, maar soms ruik ik potloodslijpsel en ben ik weer op een van de eerste dagen van mijn schooltijd, toen ik zo sterk dacht dat mijn leven voller begon te worden, en ik een andere aandacht voor alles moest opbrengen dan voorheen. Paar dagen geleden hoorde ik dat onderzoekers van de Universiteit Antwerpen een boekhandel naar chocolade hadden laten ruiken. Dat bevorderde de verkoop van vooral romantische boeken en kookboeken, maar niet alleen die, ook andere. Klanten keken bovendien wat rustiger rond. Ik kan me de geur van chocolade voorstellen, maar moet dan niet aan iets speciaals denken, ja, een beetje aan Sinterklaas en Kerstmis. Of mijn gedrag in de boekhandel verandert, weet ik niet. Het verschijnsel interesseert me natuurlijk wel. Zouden bijvoorbeeld meer mensen mijn boeken kopen als ze chocola ruiken? Misschien moet ik harde afspraken met de boekhandelaar gaan maken. En als ik zelf een geur moest kiezen? Dat is niet zo moeilijk. Een tuin met veel groen erin als het pas geonweerd heeft. O, die geur.
Columns
-
-
Als het uitkwam luisterde ik ’s ochtends op Radio 1 naar De Nationale Nieuwsquiz. Meestal was dat in de auto. Je kon je daarvoor opgeven om te laten horen dat je goed op de hoogte was van het nieuws, een eenvoudige, maar aantrekkelijke gang van zaken.
-
Zeker vijftig jaar geleden dat ik me met een legpuzzel heb beziggehouden. Heb er wel een staan, 1000 stukjes, voorstellende de raket in aanbouw uit het avontuur van Kuifje `Raket naar de maan’. Had het vooral als verzamelobject gekocht, mooie doos, maar nu is het: “Die leggen we... lees meer
-
Of Troost-tv gaat werken, weten we natuurlijk nog niet. Als ik het voor het zeggen had, zou ik zeggen: niet alleen herhalingen van prachtige fragmenten, maar ook toelichten waarom. Iedere dag iemand anders. Hoeven echt geen Bekende Nederlanders te zijn. Juist niet misschien, wan... lees meer
-
Stom dat ik nog steeds niet weet wat ik moet voelen als het mis met me is. Wanneer wordt kuchen hoesten? Ik luister voor mijn doen gehoorzaam naar de overheid, blijf dus meestal contactloos binnen en probeer er daar zoveel mogelijk van te maken. Ook was ik regelmatig mijn handen... lees meer
-
Met belangstelling las ik gisteren het artikel in deze krant over thuiswerken. Heb het er vaak over: het is een hele kunst. Ik doe het al veertig jaar. Als ervaring je tot deskundige maakt, ben ik het.
-
Iedere columnist die weleens over het dagelijks leven schrijft, waar ook ter wereld, heeft minstens één keer de zoekgeraakte sokken in de wasmachine behandeld. Je gooit er vier paar in en er komen zeven sokken uit. Heb geen zin het over die kwestie te hebben, te saai. Wel over h... lees meer
-
De coach van de fitnessclub zei gisterochtend dat hij had overwogen me te bellen om te zeggen dat ik niet mocht komen, omdat ik in de risicogroep zat. De eerste keer dat ik in zo’n groep zit, geloof ik, wat ik ook moeilijk vind omdat ik geen groepsmens ben. Toen ik vroeg waarom... lees meer
-
Veel te veel heb ik te laat in de gaten. Nee, niet dat het virus ons land in zijn greep heeft.
Ik ga even terug naar donderdagmiddag, voordat de overheid bekendmaakt dat alles een tijdje anders wordt. Ik sta in de supermarkt en vraag me daar af waarom de vuilniszakken op zi... lees meer -
Van een historisch genootschap kreeg ik een uitnodiging voor een jaarvergadering. Daarin stonden agendapunten als `1. Opening’. Ik prijs me gelukkig dat ik mijn leven zo heb ingericht dat ik haast nooit hoef te vergaderen. Meestal word ik er onbeheersbaar onrustig van, vooral al... lees meer
-
Nog even en we zijn door onze groetgrapjes heen. Nu maken we ze nog terwijl we de ellebogen naar elkaar toe brengen of met een boksbeweging beginnen. Ook bij het knikje zeggen we iets olijks wat de ander ook wel weet. Gang van zaken is begrijpelijk, het is onze manier van omgaan... lees meer
-
Op het drukke perron van een niet al te groot station zit ik op een bank te wachten op de trein waarvan niemand iets weet, ook niet of die nog bestaat.
-
Op de radio hoorde ik iemand spreken over mensen die vrijwillig in quarantaine gaan. Ging uiteraard over het virus, maar ik luisterde niet aandachtig genoeg, wat ik mezelf verwijt. Beetje struisvogelachtig. Denk nog steeds: ik merk het wel. Is geen goede gedachte.
-
Zaterdagochtend was ik in de ban van grote gespannen haast. Het Boekenbal zat nog een beetje in mijn benen, dadelijk werd ik gehaald door iemand van de uitgeverij die me hartelijk naar twee boekhandels zou brengen, ik kon niet zo snel een overhemd vinden waarin ik me thuis voeld... lees meer
-
Het Boekenbal is weer voorbij, de Boekenweek is begonnen, maar paar dagen geleden was het niet helemaal duidelijk of het bal zou doorgaan. Donderdag kwam er een brief van de organisatie: geen zorg, behalve wanneer de overheid zou ingrijpen.