Sinds kort is er op de fitnessclub een nieuwe coach bij gekomen. Ze is nog niet zo lang van de coachschool, haar opleiding wordt nu verfijnd door de hoofdcoach en ik kan niet anders zeggen dat ze van wanten weet.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Druipen
Fietsers veroorzaken vaak hinderlijk snelverkeer. Dagelijks word ik, zelf op de fiets, bijna op het trottoir gedwongen door wild fietsbellende medeweggebruikers vol blinde haast. Dit wekt woede in me op, maar daarmee kan ik niet uit de voeten. Tot gisteren, een donkere herfstdag vol wind en regen. Het is vroeg in de ochtend en ik ben er sterk van overtuigd dat waar ik fiets meer regen valt dan elders. Ik fiets hard omdat ik meen dat ik minder nat word als ik korter over mijn traject doe. Ik rijd door een smalle straat waar veel auto’s geparkeerd staan, ook op de stoep waardoor een mevrouw even over de rijweg moet lopen. Dan hoor ik achter me een hysterische bel en de stem van een man die de vrouw van de weg schreeuwt. Zijn stuur raakt het mijne en dan ga ook roepen, onder meer dat hij zich niet zo idioot moet aanstellen. Hij stopt, ik ook, hij vraagt: `Waar bemoei je je mee?’ Die vraag wil ik graag goed beantwoorden, daarom denk ik er even over na. We zwijgen, het enige geluid is de ruisende regen. We kijken elkaar aan als vechtsporters, tot het uiterste geconcentreerd. Ik zeg: `Ik bemoei me met mezelf. Ik heb last van de regen en moet mijn best doen om mijn humeur op peil te houden. En dan krijg ik dit.’ Tijdens die laatste woorden wijs ik naar de man en zijn rijwiel. Hij knikt en zegt dat hij ook een pesthumeur heeft en dadelijk ergens te laat komt, maar dat ik gelijk heb. Terwijl de pijpenstelen van onze getergde gezichten druipen, moeten we glimlachen, vaag, maar toch. Dan geven we elkaar een hand.
Columns
-
-
Wanneer is iemand een verward persoon? En dan bedoel ik een verward persoon die steeds vaker in de media figureert. Er gebeurt iets dat behoorlijk ontregelend is, maar zonder duidelijk doel. Meestal komt dat dan door toedoen van een verward persoon, iemand die verdwaald is in de... lees meer
-
“Nou, dat is niet helemaal mijn muziek,” hoor ik me soms beweren. Dat is wanneer ik iets van U2 hoor, of die Weense Nieuwjaarmuziek of Hollandse huilliedjes (`Ik ben zo eenzaaaam zonder haaaar’ – Koop dan een leuke pruik, denk ik dan).
Als iemand mij vraagt “Wat dan wel?”... lees meer -
Gistermorgen liep ik door de buurt, vrij vroeg, omdat ik niet lang daarna de rest van de dag binnen zou blijven. Ik passeerde de friteskraam. De uitbater ervan was vet aan het verhitten. Ik stelde een overbodige vraag, waar ik normaal op tegen ben, maar nu was die er ineens uit:... lees meer
-
Feestelijkheden kan ik aantrekkelijk vinden, maar op Koningsdag kan ik niets bedenken wat ik leuk vind om te doen, althans niets wat met Koningsdag te maken heeft. Daarom ga ik in een stil hoekje van het huis zitten lezen, maar dat huis bevindt zich in het centrum van een kolken... lees meer
-
Tijd geleden liep ik met een Vlaamse kennis door Brussel en toen een auto ons de pas afsneed, wees hij naar de inzittenden ervan: “Kijk, de koning en koningin.” Geen mens zwaaide, iedereen deed net alsof die auto ons niet passeerde. Ik vroeg of er soms iets aan de hand was. De V... lees meer
-
Paar jaar geleden onderging ik een kleine operatie aan mijn arm. Er moest iets uit, een dingetje. Graag gebruik ik het woord `sportblessure’, maar het was geen tennisarm, iets dat daaraan voorbijging, maar toch een kleinigheidje. Ik kreeg een roesje, maar daaruit werd ik wakker... lees meer
-
Eigen schuld is het, ik begon zelf over buiten spelen, maar dat mag. Paar dagen geleden waren de Koningsspelen en vrijdag is het Koningsdag en dan spelen we ook allemaal min of meer buiten, maar ik noem het alleen maar zo in een poging die dag vaag aantrekkelijk te vinden.
-
Zaterdag zag ik het Jeugdjournaal waarin de koning werd geïnterviewd, een dag later. Ging over de Koningsspelen, wat ik een beetje ouderwets woord vind, zeker in combinatie met `in het gehele koninkrijk’, maar het heeft ook iets goedmoedigs. Ik heb er trouwens niets over te zegg... lees meer
-
Wat ik nooit goed geleerd heb, heb is naar mijn lichaam luisteren. Soms wordt gezegd dat ik dat moet doen en dan knik ik. Het gaat natuurlijk om signalen van het lichaam, héél veel draait om signálen, en ik vang het signaal heus wel op, maar vaak weet ik niet wat ik ermee moet... lees meer
-
Als ik door herinneringen dwaal, is dat niet omdat ik hang aan het verleden. Dat doe ik niet, waarom zou ik? Ik heb mijn handen vol aan wat er nu aan de hand is. Maar ik kan in een herinnering mezelf in de weer zien en soms is het nuttig daar even naar te kijken, want dan begr... lees meer
-
In januari 2002 begon ik autorijlessen te nemen. Ik was de maand ervoor 50 geworden en vond dat een paar dingen in mijn leven anders moesten. Mijn laatste rijexamen deed ik in de zomer van 2005, het was voor de zevende keer. Mijn grondige aanpak was niet voor niets geweest: ei... lees meer
-
Natúúrlijk, een sollicitatiebrief schreef je altijd thuis, maar nu kun je het digitaal doen. Brief is verleden tijd, je gaat voor de computer zitten en manifesteert je via de webcam of richt het telefoontje op je hoofd met de camera aan en beantwoordt een paar vragen. Als je d... lees meer
-
Soms wil je iets weten, wat je al weet, omdat je niet wilt geloven wat je al weet. Ingewikkeld begin, ik leg het uit. Eergisteren, zondagmiddag, was ik in een redelijk grote Nederlandse stad, ik liep door een van de winkelstraten, even maar, want was op doorreis. Het was zo’n wi... lees meer
-
Je zou toch denken: we hebben het vooral over de oorlogsdreiging. Maar dat was niet zo, afgelopen weekend. Ja, zo nu en dan even. Zaten we naar een onrustige nieuwsuitzending te kijken die ik altijd fascinerend vind, hoe angstaanjagend het onderwerp ook is. Hoe vaak in mijn le... lees meer