Dertig uur in de rij staan om afscheid te nemen van de gestorven koningin. Het zegt veel over haar, maar ook over het Britse volk. Zul je hier niet snel zien. Wij kunnen het niet en dat is niet omdat we daar te nuchter voor zijn. Dat wordt altijd gezegd, dat we een nuchter volkj... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Eiland
Toen ik gisterochtend hoorde dat de schrijver Herman Pieter de Boer was overleden, moest ik niet aan zijn boeken denken, maar wel aan de teksten die hij voor liedjes schreef, met name aan twee ervan: `Op een onbewoond eiland’ en `Visite’. Later op de dag schoot me een veel betere tekst te binnen en dat was die Ramses Shaffy zong, `Laat me’, een vrije vertaling van een Frans lied. Dat laatste lied past beter bij me op de eerste ochtend van het jaar dan die andere twee. Van de andere kant is het ook niet verkeerd op 1 januari aan een onbewoond eiland te denken, want daar lijkt zo’n nieuw, lang en onbekend jaar ook wel een beetje op. Je moet het weer naar eigen inzicht gaan inrichten. Daar heb je gelukkig enige ruimte voor, want januari en februari zijn nogal lege maanden. Van die maanden krijg ik zin in wilde avonturen en roekeloze beslissingen. Dat overdacht ik allemaal in de keuken gistermorgen, terwijl ik staarde naar het apparaat waarmee ik koffie kan produceren. Naast dat apparaat stond een bord waarop nog een oliebol lag, glanzend in de ochtendzon. Daaraan wilde ik geen aandacht besteden toen een dierbaar familielid de keuken binnenkwam, nog vol van diepe slaap. Hij pakte een bordje, legde daar de oliebol op en plaatste die in de magnetron. Ik volgde die handelingen aandachtig. `Klein beetje warm maken,’ zei hij. Daarna sneed hij de oliebol in twee stukken en vervolgens besmeerde hij de helften met pindakaas. Zoiets had ik nog nooit gezien. Hij begon gretig te eten, echt waar. Gelukkig nieuwjaar.
Columns
-
-
Afgelopen dagen las ik veel te veel over Prinsjesdag. Waarom ik het veel te veel vind is omdat het op die dag nergens meer over gaat. Ben eerlijk gezegd vergeten wanneer er voor het laatst iets werd gezegd waarvan we opkeken of wat te maken had met een beleid waarvan je het gevo... lees meer
-
In mijn kindertijd waren, geloof ik, alle plaatjes die je kon sparen voetbalplaatjes, beroemde clubs, cartoonachtige tekeningen van befaamde spelers. De plaatjes van de clubs kreeg je bij kauwgum, vieze kauwgum, je kauwde je wezenloos. Die plaatjes veroorzaakten spanning: welke... lees meer
-
Er zijn nogal wat zinnen en zinnetjes waartegen ik metéén verzet voel. Opmerkelijk is dat het aan mensen te zien is, meestal aan de mondhoeken, wanneer ze op het punt staan zo’n zin of zinnetje uit te spreken. Verzet begin zacht in me te grommen.
Ik noem een simpel voorbeel... lees meer -
Mijn bevriende buurman sport op dezelfde fitnessclub als ik. Vaak lopen we er samen naartoe. Een korte afstand, maar het is prettig die samen te delen, bijvoorbeeld om elkaar te prijzen dat we het toch maar weer gaan doen in de vroege ochtend, terwijl er ook mensen zijn die nog... lees meer
-
In de nieuwe premier van Engeland, Liz Truss, had ik me nog niet verdiept. Ik begrijp dat Margaret Thatcher haar grote voorbeeld is, dus dacht: komt nog wel.
-
Opmerkelijk en fijn detail in het journaal gisterochtend: koningin Elizabeth kon moeiteloos een bougie in een auto vervangen. Of hiervan beelden bestaan weet ik niet, ik zou ze graag zien. Als ze iets informeels deed (paardrijden, wandeling met hondje), bleef ze toch haar konink... lees meer
-
Dat er geen treinen rijden en ook het busvervoer in de war is, kan gunstig zijn voor de vrijwilligers van KWF Kankerbestrijding. Zij gaan deze dagen met collectebussen langs de deur. O nee, juist niet met bussen. Met een QR-code. Er zijn in ieder geval meer mensen thuis dan and... lees meer
-
Waarschijnlijk laat, maar gisteren vroeg ik me af wat ik vind van mannen die hun nagels gelakt hebben. Kwam door een artikel in Trouw over een nagelstudio in Nijmegen aan de straat waar ik geboren ben, de Graafseweg. Telkens als ik die straatnaam zie, loop ik daar metee... lees meer
-
Er zijn kwesties waarover ik niet meer per se geïnformeerd hoef te worden. Voorbeeld dat nog steeds najeukt: Nick & Simon. Misschien heb ik het mis, maar ik heb de indruk dat er al zeker een dag of drie niets meer over hen wordt gemeld, terwijl daarvoor toch twee weken min o... lees meer
-
IGisteren begon er een nieuwe tijd in het jaar. Stond er niet zo bij stil tot ik in het radionieuws van acht uur de nieuwslezer tegen de verkeersberichtenman hoorde zeggen: “Alles als vanouds?” Die beaamde dat gul met de toevoeging: “Ook de files in Brabant zijn terug.”
Ja,... lees meer -
Mensen verliezen vreemde dingen. Of dingen, het zijn niet altijd dingen, op zaterdagmorgen ligt er hier in de straat een behoorlijk hoeveelheid gesneden uien. Niet verpakt, nee, los en geurig, zeker een volle kilo, wat best veel is voor gesneden uien. Door de ochtendzon is het n... lees meer
-
Een lege stiltecoupé in een trein die op tijd vertrekt, soms is het leven een cadeau. Ben op weg naar Nijmegen, uitstekende bestemming, de zon schijnt innig, hier en daar zit al een spat herfst in het licht. Ik heb een boek bij me, maar daar kom ik niet toe want ik heb mijn hand... lees meer
-
Een grappig woord vind ik `huppelen’. Ik gebruik het helaas steeds minder en heb ook de indruk dat die manier van voortbewegen steeds minder te zien is. Af en toe een kind, maar ook kinderen lijken steeds ernstiger te worden.
Er zijn ook huppelende woorden. Gisteren kwam ik... lees meer -
Altijd als ik contactloos sta te betalen, waait er lichte neerslachtigheid door me heen. Die is weer ontzettend verdwenen als ik het daglicht in loop, maar bij de betaalpalen heb ik er even last van, wat ook komt doordat ik me zelf meer vragen stel dan strikt noodzakelijk is. Bi... lees meer