In mijn omgeving ben ik de enige die zich verzet tegen het continu bereikbaar moeten zijn. Met dat verzet voel ik me onderhand belachelijk, zelfs oud wanneer tijdens een gesprek het telefoontje lawaai begin te maken en ik zeg: `Je hóeft niet te reageren.’ Het is een nare opmerki... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gestraft
Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlandse krant, want je voelt je toch op de eerste plaats Nederlander, soms meer nog dan Europeaan. Paar jaar geleden moest je hier in Frankrijk echt je best doen zo’n krant bemachtigen, terwijl Nederland niet ver weg is. Bovendien kon je dan ook nog lekker onheus bejegend worden. Tegenwoordig zijn de Fransen voorkomend, ook omdat het moet van de overheid, maar ik herinner me nog levendig dat je voortdurend gestraft werd omdat je bestónd. In een Maison de la Presse vroeg je aan de barse uitbater of hij ook buitenlandse kranten had. Hij herhaalde `buitenlandse kranten’, want je uitspraak was matig. Dan zei hij: `Er zijn veel buitenlanden, mijnheer.’ Je zei bedremmeld dat het om een Nederlandse krant ging. De man snoof en zijn hand maakte een braakbeweging naar een hoek van de winkel, waar je dan een Telegraaf van drie dagen oud vond. Een Telegraaf viel al niet mee en zeker een Telegraaf vol oud nieuws niet, maar toch was je blij. Ik kom nog steeds graag in een Maison de la Presse en soms tref je nog iemand van de van de oude stempel. Gisteren kocht ik een paar tijdschriften en vroeg of ik met een kaart kon betalen. De man wilde die eerst zien: `Wat voor kaart dan?’ Woedend keek hij ernaar. Van dat Frankrijk houd ik ook.
Columns
-
-
Hoe vaak heb ik nu een kleine interne verbouwing meegemaakt? In huis, bedoel ik, niet in mijn lichaam. Weet ik niet meer en ik snap ook waarom ik het niet meer weet, want ik probeer ze telkens razendsnel te vergeten. Ik zeg nu wel `kleine verbouwing’, maar die bestaat niet. Iede... lees meer
-
Je hoort niet zo vaak meer dat iemand een kletsmajoor wordt genoemd. Misschien is het een te ouderwets woord. Net zoals smulpaap. Een kletsmajoor is een lulhannes geworden en een smulpaap een vreetzak. Toch denk ik nog vaak: wat een kletsmajoor. Sommige woorden raak je niet kw... lees meer
-
In een artikel dat ik lees over de hoogste baas van Albert Heijn, Dick Boer (zulke namen komen steeds minder voor) staat een citaat van oprichter Albert Heijn: `Een kruidenier is een vriend van iedereen en handelt in de goede dingen des levens: hij hoort voortdurend in zijn nopj... lees meer
-
Soms kun je iets lezen zonder dat je weet wát je precies leest. Ik heb het niet over de meeste gebruiksaanwijzingen, nee, over andere teksten, bijvoorbeeld over het LINDA.festival dat afgelopen weekend plaatsvond. In Zaandam. Een festival voor lezers van het tijdschrift LINDA... lees meer
-
In de supermarkt kom ik een kennis van lang geleden tegen, op de vleesafdeling. Niet is lang geleden, maar soms wel. De supermarkt vind ik niet de plek bij uitstek voor ontmoetingen, behalve als je kunt rekenen op de stilzwijgende afspraak elkaar vluchtig te groeten. Als het meer dan dat moet wor... lees meer
-
Graag wil ik erover ophouden, maar het lukt niet: in de tijd van de eindexamens word ik bevangen door examenangst, nog steeds na 44 jaar. Met belangstelling lees ik dus over de cursus die is ontwikkeld voor leerlingen in wie ik me enorm herken, een cursus tegen examenangst.... lees meer
-
In de drukke winkelstraat hier vlakbij wordt de versiering verwijderd die daar een week voor Koningsdag is komen te hangen, vooral grote gouden kronen en vlagachtige uitingen in rood, wit en blauw. Ze hingen aan draden hoog tussen de huizen. Toen het er allemaal pas hing vond ik... lees meer
-
Uiteraard keek ik dinsdagvond hoe Douwe Bob het deed. Na zijn liedje ben ik weer wat anders gaan doen, want ik dacht: beter kan niet. Komt ook doordat ik, net als Douwe Bob, erg van soberheid houd. En dan heb je het moeilijk bij zo’n songfestival, hoewel sommige manifestaties oo... lees meer
-
Het is natuurlijk een afwijking, maar seksschandalen in de politiek blijf ik interessant vinden. Goed woord ook: seksschandaal. Meestal vindt de veroorzaker ervan er het meeste nadeel van. Engeland spant de kroon. Daar wordt regelmatig een minister in lingerie tussen de schoonma... lees meer
-
Voor me ligt een brief van het televisieprogramma Nieuwsuur. Daarin zal ik kort in beeld komen, met nog vijf andere collega’s. Dat is vandaag voorbij, maar terwijl ik dit schrijf nog niet. Een opname wordt vooraf gefilmd, de andere is rechtstreeks. Voor dat laatste moment zal ie... lees meer
-
Vanaf 1981 schrijf ik columns en zaterdag had ik er voor het eerst geen over Moederdag. Nu valt daar ook niet zo veel over te schrijven, maar juist daarom maakte ik er toch een gewoonte van. Gebeurtenissen waarover nauwelijks te schrijven valt, kan ik enorm aantrekkelijk vinden.... lees meer
-
Soms vind ik het raar dat ik aan sommige dingen nooit meer denk. Jam bijvoorbeeld. Op Bevrijdingsdag loop ik op een bevrijdingsmarkt langs een kraam en daar zie ik acht schoteltjes staan. Op ieder ervan ligt een glimmende substantie. Jam, denk ik.
De man in de kraam ziet da... lees meer -
Over Douwe Bob heb ik het nog niet gehad. Ik vind het een goed liedje waarmee hij ons land vertegenwoordigt, maar ik zeg er wel bij dat ik belachelijk subjectief ben. Ik ken Douwe Bob al lang, ook toen hij een nog niet zo’n beroemde Douwe Bob was. Zijn ouders ken ik ook. Twee ja... lees meer
-
Bij de dodenherdenking op het marktplein hier in de buurt wordt nooit een toespraak gehouden. Elders in de stad wel. Waarom het hier niet gebeurt, weet ik niet, maar het geeft niet.