Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Horloge

Gisteravond was er een uitzending over Uri Geller. Over zijn geheime leven, begrijp ik. Ik heb niet gekeken, want ben niet geïnteresseerd. Ooit was dat anders. Hij was mateloos populair in het brave Nederlandse televisieamusement van lang geleden, begin jaren zeventig, denk ik. Ik volgde dat amusement niet meer zo, want had andere dingen aan mijn hoofd. Maar als ik op zaterdagavond thuis was, keek ik wel met mijn ouders mee, terwijl ik net deed alsof ik een boek las. Hoe het precies zat, ben ik kwijt, maar Uri Geller kon, geloof ik, lepels verbuigen zonder ze aan te raken. Of tekenen wat iemand anders tekende, terwijl hij niet zag wat die ander deed. Op een van die zaterdagavonden vroeg hij of iedereen volgende week zaterdag met een kapot horloge voor de buis wilde zitten. Dan zorgde hij ervoor dat het weer ging werken. Mijn vader zei dat hij nog wel ergens een kapot horloge had. Ik vond het ineens zo’n treurig vooruitzicht, half Nederland met een kapot horloge voor de televisie. En dat mijn vader daaraan meedeed! Ik ging snel naar mijn kamer om naar harde muziek te luisteren. Dat was de volgende zaterdagavond ook het geval, want ik ging natuurlijk niet naar dat idiote gedoe met die horloges kijken. Tot ik het niet meer hield! Toen ik nonchalant de huiskamer binnenkwam, zogenaamd op zoek naar de krant, bleek het onderdeel met de horloges net afgelopen. Mijn vader zat verbijsterd naar het zijne te kijken. Ik zei dat het natuurlijk niet echt kapot was geweest. Daarna was het geen gespreksonderwerp meer.

Columns

  • In Elsevier lees ik een interview met Klaas Dijkhoff, de fractieleider van de VVD. Hij zegt daarin onder meer dat zijn partij zich niet meer richt op de `hardwerkende Nederlander’ maar op `goed volk’. Hij licht het toe: “Ik beoordeel mensen op hoe ze zich gedragen en of ze hun b... lees meer

  • Je kunt zeggen: het is leuk. Je kunt zeggen: het is handig. Maar toch. Dat zeg ik niet vaak, maar denk het wel: maar toch.

  • Soms verzeil ik in een aangelegenheid waarvoor subsidie moet komen. Altijd iets in de kunstsfeer. Maar als het woord `subsidie’ valt, deins ik terug. Goed dat het bestaat, maar ik wil me er niet mee bemoeien, dus alsjeblieft niet aanvragen, niet omdat ik die niet wil, maar ik he... lees meer

  • Er zijn woorden die ik licht angstaanjagend vind, niet door hoe ze klinken, maar uiteraard door hun betekenis en wat die betekenis oproept. Vraag me niet meteen met een paar sprekende voorbeelden te komen, want ik heb die woorden naar ver weg gejaagd. 

  • Wat is dat toch? Telkens als ik een bericht over het rijexamen lees of hoor, moet ik sterk op mij ademhaling letten. Ja, natuurlijk weet ik hoe dat komt, maar ik wil me er graag voor afsluiten, wat helaas niet lukt.

  • Afgelopen dagen was ik vaak uithuizig, onder de mensen zogezegd, en nooit hoorde ik het woord `Klimaatakkoord’. Inmiddels gaat het er in de kranten en op de radio behoorlijk over. Op televisie ongetwijfeld ook, maar ik keek alleen maar naar sport en had dan wel weer genoeg gekek... lees meer

  • Hoogopgeleide oudere drinkt het meest. Het staat in de krant, dus het is waar. 

  • Kleine overtredingen mogen. Daarmee werd ik gisterochtend wakker. Bericht in het journaal: agenten voeren actie voor een betere CAO, vandaar. Ik blijf herhalen dat agenten net als werkers in de gezondheidszorg de best mogelijke werkomstandigheden moeten worden aangeboden. Onze o... lees meer

  • Bij de drogist (Etos) ligt naast de kassa een foldertje waarop staat `vakantie checklist’. Vind het altijd prettig te vragen of iets gratis is: “Mag ik dat zo meenemen, mevrouw?” De mevrouw heeft hetzelfde als ik, maar dan omgedraaid: “Ja, neemt u maar mee. Altijd fijn om bij de... lees meer

  • Soms hóór je jezelf praten en meestal is er dan iets mis, terwijl wat er mis is niet 1, 2, 3 valt duidelijk te maken. Nu hóór ik mezelf bijvoorbeeld zeggen: “Eigenlijk komt het door het warme weer. Dan heb ik geen jasje aan. En daardoor heb ik niet alles bij me.” Ik noteer dit a... lees meer

  • België bestaat niet, hoor je weleens, ja geografisch wel, maar het is geen land zoals Nederland een land is, het zijn er twee, zelfs een beetje drie, hoewel het Duitstalige gedeelte te klein voor woorden is – ik ben er ooit geweest, de meeste mensen zijn er onverstaanbaar, er wo... lees meer

  • De eerste keer dat ik over kunst nadacht was toen een oom (geen echte oom) zei: “Dat kan ik ook.” Of misschien was het wel: “Dat kan mijn kleine zusje ook.” 

  • Vorige week had ik het hier even over de plaspauze in het streekvervoer en nu lees ik dat het nog steeds menens is met die kwestie, want, ja echt waar: Plaspauze niet gegarandeerd! Er is wel een akkoord bereikt binnen de onderhandelingen, maar de plaspauze zit daar niet hard in.... lees meer

  • Zondagavond schoof ik pas aan tegen het einde van de verlenging Kroatië-Denemarken. Ja, ik zeg de laatste tijd ook veel te vaak `aanschuiven’ als ik ergens ga zitten. Het is praatprogrammajargon en hoewel ik weinig naar die programma’s kijk, gaat zo’n woord toch in je zitten. ... lees meer

  • In het 8 uur-journaal van zaterdagavond was een van de eerste onderwerpen de droogte in Nederland en de oproep zuinig om te gaan met water. De verslaggeefster gaf duidelijke instructies. Ze woont in Utrecht en we zagen haar daar met een emmertje aan een touw naar een gracht of k... lees meer

Pagina's