Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kenner

Wat was ik blij dat ik deze week niet mee waaide met de twitterstorm toen de Nederlandse inzending voor het Songfestival voor het eerst ten gehore was gebracht. Alleen het woord al: twitterstorm. Een loze lawine van meningen en vooral meninkjes waar niemand iets mee kan. Zo nu en dan luister ik naar radioprogamma’s waarin luisteraars iets mogen zeggen over een lopende kwestie. Het is vaak te horen dat het die luisteraars oplucht, maar niemand wordt er wijzer van. Liedjeskenner Giel Beelen hoorde ik opperen dat je eerst een keer of tien naar een liedje moet luisteren voordat je er iets over kunt zeggen. En wat ons Songfestivallied betreft heeft hij zeker gelijk. Het moet langzaam in je neerdalen en dan gaat het vanzelf zacht in je zingen. En juist omdat het geen duidelijke richting heeft, is het fascinerend, want je blijft er iets in zoeken. Zo, kenner Verbogt heeft nu ook een duit in het zakje gedaan. Een andere kenner stelde vast dat er geen shalalie-effect in zit. Over dat woord wilde ik graag even nadenken, shalalie-effect. Voor mij hoeven liedjes niet per se een shalalie-effect te hebben, maar verder ben ik een groot voorstander van het shalalie-effect, mits het zich niet al te opdringerig gedraagt. Er zijn bijvoorbeeld dagen met een stralend shalalie-effect. Ik ken ook mensen met een shalalie-effect in hun ogen. Ga ik met genoegen mee om. Snel terug naar het liedje. Gewaagde keuze, las ik ergens. Houd ik ook zo van, van gewaagde keuzes. Meestal blijken dat juist keuzes te zijn die er zeer toe doen.

Columns

  • Tot middernacht keek ik eergisteren naar wat zich in de Tweede Kamer afspeelde. Toen was ik bekaf en ik wist ook waarom: door de onrechtstreeksheid van alles wat er werd gezegd, niet in de vragen, in de antwoorden. Natuurlijk, hoort bij het politieke spel, want dat het een spel... lees meer

  • Is me vast een keer uitgelegd, vaker, maar waarom Goede Vrijdag Goede Vrijdag heet, weet ik niet meer. Wel wat wie die dag gedenken, en daar gaat het om, de kruisiging van Jezus Christus. Ik zeg het erbij, omdat het nogal wat is. Of je nu `een gelovige’ bent of niet. Hij geloofd... lees meer

  • Wilde er één keer eentje hebben, een document dat aantoont dat ik me niets van de avondklok hoef aan te trekken. Dinsdag was het zover! De laatste dag van de oude avondklok, dus om 21 uur binnen. 

  • Moment staat me nog helder bij, maar niet meer wanneer het was. Ik bedoel: uurtje langer buiten spelen. Daarvoor mocht het `nog even’ en dat was heel wat. De langste kinderfase werd begrensd door het tijdstip van 6 uur. Het benauwende woord was `Binnenkomen!’, voorafgegaan door... lees meer

  • Op mijn bureau liggen ook papiertjes van dingen die ik moet doen. Als ik aan het werk ben, kom ik zo’n papiertje vaak tegen en dan leg ik het op een andere plek, zichtbaarder, maar ja, dat duurt nooit lang, want zonder dat je er erg in hebt, leg je er iets op. Ziehier het misver... lees meer

  • Te vroeg! Dat dacht ik zaterdagavond toen Matthijs van Nieuwkerk zijn show afsloot met de mededeling dat hij eind augustus weer terugkomt met het programma en ons een mooie zomer toewenste. Vriendelijk en attent vond ik het, maar kom op, de zomertijd was nog niets eens begonnen!... lees meer

  • Wat zegt hij precies? Dat zie ik mensen soms denken als ik iets zeg waarvan ik niet weet hoe ik het zo helder mogelijk moet zeggen. Dan stuntel ik nogal en kies net niet de goede woorden.

  • In ieder journaal zien we beelden van een vaccinatiecentrum, in binnen- en buitenland. Die worden later in een actualiteitenprogramma herhaald. Soms zijn het andere beelden, uit een ander vaccinatiecentrum.

  • In kranten kijk ik graag naar nutteloze foto’s. Nee, niets is nutteloos, ik bedoel foto’s waarvan de informatiewaarde beperkt is. Mijn blijdschap wint aan kracht als er onder de foto staat wat ik zelf ook goed kan zien.

  • Met warme billetjes op het terras zitten. Zijn niet mijn woorden, ik hoorde ze gisteren toen ik iets na half 8 de televisie passeerde.

  • Eergisteren wisten we het al: de maatregelen worden niet aangescherpt, ook niet versoepeld. Vorig jaar zouden we met deze informatie nog wat omzichtig zijn omgegaan. Dan hadden ze over welingelichte kringen en dat er gelekt was, dat het nog niet helemaal zeker was, maar waarschi... lees meer

  • Zeezout, mooi woord. In zo´n glazen potje. Je moet aan de dop draaien, dan komt het eruit. Ik zoek ernaar in de supermarkt. Volgens mij sta ik voor de juiste schappen. Mensen die met mij om moeten gaan, zeggen dat ik er niet sterk in ben, in iets zoeken. Ja, denk ik dan altijd,... lees meer

  • In sommige media wordt het een dans genoemd. Dan bedoelen ze de pogingen een coalitie te vormen: “De dans is begonnen.” Misschien is de dynamiek vergelijkbaar, maar erg prettig om naar te kijken is het niet.

  • Bij de pinautomaat in de supermarkt wacht ik op mijn beurt achter een man aan wie te zien is dat die er lang over gaat doen. Kwetsbare groep. Geeft niets, ik mijmer van harte over de foto van Sigrid Kaag waarop ze juichend op een partijtafel staat, beetje dansend, opgelucht en s... lees meer

  • Zo, nu weer de orde van de dag, ben je geneigd te denken. Bijvoorbeeld even geen lijsttrekkers meer. Ze zijn er nog wel, maar niet voortdurend. Van de andere kant wist je natuurlijk wél wat er aan de hand was, verkiezingen dus. En nu is er weer een orde van de dag waarmee we nau... lees meer

Pagina's