Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kookworkshop

Al erg lang ben ik klant van de Nederlandse Spoorwegen. Ik heb een kaart waarmee ik met korting kan reizen, wat ik vaak doe. Ik wil dan van punt A naar punt B en het liefst binnen de tijd die daarvoor staat, dus graag op tijd vertrekken en op tijd arriveren. Meer is niet nodig! Néé! Blijkt vaak een hele klus, zeker nu het herfstig wordt en er weer sprake is van bladval. Over het seizoen dat daarna komt heb ik het niet eens. Ik durf de naam ervan in dit verband niet eens te noemen. En ook niet wat er dan uit de lucht kan vallen. Maar goed, ik weet, nee, vermoed dat iedereen zijn best doet en ik ben dan ook de laatste die moppert. Doe ik wel een beetje nu ik post krijg van de NS. Op de voorkant staat: `Extra Spoordeel voor de heer T.M.M.Verbogt.’ Aan de persoonlijke benadering kom ik niets eens toe. De woordspeling ligt log in de weg. De meeste woordspelingen zijn erg, maar sommige zijn iets minder erg. Deze niet. Ik weet wat de bedoeling is en hoe het woord tot stand is gekomen, maar het hoeft alsjeblieft echt niet, `Spoordeel’. Wat zijn de Spoordelen? Ik kan een gratis snack op het station krijgen of een warme drank, ik mag tegen reductie een kookworkshop ondergaan en dat is nog maar een greep. Ook is er een Spoordeel voor een gratis tweede dagschotel in een eetgelegenheid te Arnhem, Den Haag, Rotterdam of Tilburg. Ik reis altijd alléén en zie mezelf al zitten in het pittoreske Tilburg: `Ober, graag twee dagschotels.’ En even later strompelend naar het station hollen en dan maar weer zien thuis te komen!

 

Columns

  • Er zijn mensen die zich nauwelijks van een wereld buiten hen om bewust lijken te zijn. Waarschijnlijk willen ze dat ook niet en hebben ze hun handen vol aan zichzelf. We zien ze lopen op straat met oortjes in, hun blik strak gevestigd op het mobieltje. We kennen de harde telefoo... lees meer

  • Waar zijn ze gebleven, de frisse jongens en meisjes met een klembord die je wanneer je bijvoorbeeld de supermarkt uitkwam, staande hielden en vroegen of ze je wat mochten vragen? Er zijn mensen die hen handig of bars ontweken en ik deed ook weleens of ik té diep in gedachten was... lees meer

  • Drie jaar geleden werd de straat hier autovrij. De plaatselijke overheid verordende dat niet om de levensvreugde van de bewoners te vergroten, nee de straat is een kade en die is aan herstel toe. Onlangs werd duidelijk dat daar geen geld voor is en wij weten niet goed hoe we het... lees meer

  • Eerst dacht ik geschrokken dat ik weer te laat was ingestapt in alles omtrent ChatGPT en dat is waarschijnlijk ook zo, maar ik begrijp wel hoe het kan dat het voor oplichters steeds makkelijker wordt hun gang te gaan.

  • Woorden hoeven niet per se mooi te zijn om grote aantrekkingskracht uit te oefenen. Hier in de buurt wordt veel verbouwd, huizen, straten. Soms staat erbij wat er gebeurt en om de hoek kwam ik een woord tegen dat ik nog niet kende, maar waarnaar ik graag kijk. Paar keer per dag... lees meer

  • Beetje jaloers las ik gisteren in deze krant het stuk over `het slimste dorp van Nederland’. Dat is Son en Breugel waar gemiddeld de meeste uitvinders wonen.

  • Spanning en ontspanning kunnen zich soms prettig mengen. Ik heb het bij het kijken naar een horrorfilm. Doe ik niet vaak, maar soms heb ik zin in de spanning die dat kan veroorzaken. Maar meer nog reken ik op de ontspanning die me vervult omdat ik het zelf allemaal niet hoef mee... lees meer

  • Kan me niet herinneren dat het in deze eeuw zo lang over nette kleren ging: die van Caroline van der Plas, die ze niet heeft en niet aan wil. Ook daarom ziet ze er niets in premier van Nederland te worden. Daarbij heeft ze ook vliegangst. Het is niet mijn partij die ze leidt, ma... lees meer

  • `Nee Boris, dat is niet de bedoeling!’
    Halverwege de jaren 90, Boris is de naam van een hond die is komen logeren, want zijn baasjes zijn in een ver buitenland. Een vrolijke, forse boxer. Wanneer ik met hem in het park wandel en hij de vijver ziet, breekt de hond in hem vol... lees meer

  • Vrouwen zijn sterker in je berispend gadeslaan dan mannen. Ik heb al door dat er zo naar me wordt gekeken voordat ik weet wie dat doet. 

  • Net iets te vaak hoor ik over leeuwinnen spreken als het over de Nederlandse vrouwen gaat die aan het andere eind van de wereld voor de wereldbeker voetbal spelen. Als je een typering te vaak hoort, verliest die aan kracht. Ook in het enkelvoud: de leeuwin Beerensteyn van wie de... lees meer

  • Kon er van wakker liggen als kind: van de vraag hoe alles begon. En dan bedoelde ik ook alles. Op school was ons geleerd dat God de aarde in zeven dagen had geschapen. Het was niet de meester die ons informeerde, nee, de pastoor was ervoor naar de klas gekomen, een volle man om... lees meer

  • Niets is lang geleden, maar van de televisieserie Swiebertje heb ik toch het gevoel dat het wel zo is, jaren 60 vorige eeuw. Ik keek niet altijd, had al gauw andere dingen aan mijn hoofd, de nieuwe muziek en alles wat daarmee te maken had, maar wat ik graag zag, het lie... lees meer

  • Het kunnen kleine dingen zijn die erin hakken. Maar ja, wat is klein? Ik lees dat een rijbewijs meer dan 3000 euro kost. Twee jaar geleden was dat minder, 600 om precies te zijn, dus 2400 euro. En of het nog niet genoeg is staat er ook nog bij dat kandidaten 43 lesuren nodig heb... lees meer

  • Er zijn schoolgaande kinderen die straks niet rustig kunnen bekomen van de laatste lesdag. Nee, huphup naar een lange rij op Schiphol en tegen middernacht met een vertraagd vliegtuig naar een koortsig heet land in het zuiden van Europa.
    Ik zeg nooit dat vroeger alles beter... lees meer

Pagina's