In het journaal zie ik veel vreemde grimmigheid van mensen die zich verzetten tegen de maatregelen van de overheid. Vaak is het beschamend. Ik denk dan telkens dat het gelukkig ver bij me vandaan gebeurt, wat natuurlijk onzin is, maar ik wil het graag denken.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kwetsbaar
Dat onze levens kort en kwetsbaar zijn, moet maar geen besef zijn dat belastend is, maar soms kan het je even overspoelen. Dat is het woord: overspoelen. Als een golf, voeg ik eraan toe, want dat is het gevoel. Had ik gisteren toen ik op televisie een uitzending zag over prins Friso. Waar ik op doel is een moment uit 1968. Zijn vader zit met zijn pas geboren zoon in zijn armen, hij toont hem aan ons en zegt met een trotse glimlach: `En we noemen hem Friso.’ Ik zag dat, toen, was een heftige puber, had van alles aan mijn hoofd waarmee ik met geen mogelijkheid uit de voeten kon, en daar hoorden koninklijke gebeurtenissen absoluut niet bij, en ik onthield het dus. Dat merkte ik toen ik het weer zag. Ik dacht: en dan is het dus ineens bijna vijfenveertig jaar later. De vader is al een tijdje dood, de zoon nu ook. Het kan me even de adem benemen. Misschien is het wel lichte paniek. Ik moet ervoor zorgen dat ik er geen haast van krijg. Natuurlijk las ik hier en daar wat over Friso en nogmaals: ik wist nauwelijks iets van hem. En dat ligt niet alleen aan mij. Ja, dat er gedonder was over Mabel vanwege een dingetje met Klaas Bruinsma. Ik vond dat wel iets hebben. Het is alleen maar goed voor de verhoudingen als er iets minder braafs in zo’n keurige familie komt. Maar dat hij in 2001 officieel aan de Rijksvoorlichtingsdienst moest laten weten dat hij niet homseksueel was! Zat niet in mijn herinneringen opgeslagen. Friso noemde dat een `heel vervelend moment in mijn leven’. Ja, dat kun je wel zeggen. Beschamend.
Columns
-
-
De dag na de persconferentie van de premier en minister Hugo werd onze straat weer autovrij. Dat wás die al sinds halverwege de zomer, maar de afgelopen maand niet, vanwege werkzaamheden, gasleidingen. Min of meer het tegendeel van autovrij.
-
Leek me wel wat, een blokjesverjaardag. Woord kende ik niet, het verschijnsel evenmin, maar de premier had het er dinsdagavond over. Dus dat niet alle gasten tegelijk komen, maar in blokjes van vier of twee of drie (hangt er vanaf of er een boa in de buurt is).
-
Gistermorgen hoorde ik op de radio een interview met Gerard Krol over wie aan het eind van het gesprek werd gezegd dat hij voorzitter is van de VNK. De presentator lichtte de afkorting toe: Vereniging Nederlandse Kerstbomenkwekers. Natuurlijk, denk ik dan, zo’n vereniging moet e... lees meer
-
Niet over gisteravond schrijven, nam ik me voor. Liever iets kleins, iets zoets. En ik kwam terecht bij het nieuwe boek met Nijntje in de hoofdrol. Dat boek heet Trakteren met Nijntje. Officieel behoor ik niet tot de doelgroep, maar graag neem ik van zoveel mogelijk ken... lees meer
-
Psychologisch zit het goed in elkaar. Onze premier zei vrijdag dat hij geen taboes voelde wanneer hij over nieuwe maatregelen dacht. Misschien zei hij het anders, maar ik verstond duidelijk `taboes’. En we zagen hoe hij erbij stond. Niet voor de poes, zeggen wij hier in huis. Mi... lees meer
-
Het Weekend van de Waarheid. Dat was het. Zo’n weekend heeft ook een stille zondagochtend, kil, even niet nat. Ik loop wat te mijmeren rond vragen als wanneer ik eerder een Weekend van de Waarheid meemaakte. Misschien niet een heel weekend, maar toch wel een paar Dágen van de Wa... lees meer
-
Het idee zal inmiddels in schoonheid zijn gestorven en er is ook genoeg over gezegd en geschreven, maar natuurlijk heb ik me even voorgesteld hoe het mij zou vergaan als ik op mijn achttiende verjaardag 10000 euro zou krijgen. Natuurlijk zou ik denken: fijn! Maar die gedachte we... lees meer
-
Aan het begin van de eerste lockdown zeiden we al dat het niet echt een probleem was dat we niet iedereen meer drie keer kusten, bij begroeting en afscheid, en soms ook tussendoor, bijvoorbeeld om te bedanken voor een cadeau. En dat een hand geven ook niet meer wenselijk was, vo... lees meer
-
Aan het begin van de eerste lockdown zeiden we al dat het niet echt een probleem was dat we niet iedereen meer drie keer kusten, bij begroeting en afscheid, en soms ook tussendoor, bijvoorbeeld om te bedanken voor een cadeau. En dat een hand geven ook niet meer wenselijk was, vo... lees meer
-
Niets is lang geleden, maar ik weet niet meer wanneer het was: borrel op de uitgeverij waar mijn boeken verschijnen, toen nog in een straat naast het Rijksmuseum in Amsterdam, namiddag in de vroege zomer, de ramen zijn open. We staan voor een van die open ramen te praten, een pa... lees meer
-
De namiddag vind ik het mooiste tijdstip van de dag, ik geloof al mijn hele leven, ook toen ik verslaafd was aan de dynamiek van de nacht. De stilte van de nacht is me trouwens ook dierbaar en de vroege ochtend is evenmin te versmaden, maar de namiddag staat op één. Er is dan al... lees meer
-
De namiddag vind ik het mooiste tijdstip van de dag, ik geloof al mijn hele leven, ook toen ik verslaafd was aan de dynamiek van de nacht. De stilte van de nacht is me trouwens ook dierbaar en de vroege ochtend is evenmin te versmaden, maar de namiddag staat op één. Er is dan al... lees meer
-
Soms ben je geneigd de avondklok in de horeca een intuïtieve maatregel te vinden. Als ik ondernemer was, zou ik me ook getergd voelen, maar dat heb ik meestal wanneer de redelijkheid van een gang van zaken niet me niet helemaal helder is.
-
We horen het onszelf zeggen: “Aardige mensen daar in die winkel”. Het valt op en dat is jammer, nee, niet dat die mensen aardig zijn, maar dat het uitzonderlijk is. Gelukkig niet al te uitzonderlijk, maar uitzonderlijk genoeg om het bijzonder te vinden.