Aan voetballers die geïnterviewd worden, merk je meteen wie mediatraining hebben gevolgd. Zijn een paar elementaire dingen: niet al tijdens de vraag laten zien dat je al weet wat je gaat antwoorden, de tijd nemen, vaak `kansen creëren’ en `relevant’ zeggen en als de vraag je nie... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Lente
Klein dingetje dat ieder lente terugkeert, volstrekt onbelangrijk, terwijl het me wel bezighoudt. In mijn buurt is iets met de vogels aan de hand. Ze eten verkeerd of ze zijn ziek of ontstellend zenuwachtig, er is iets, wat zich later in het jaar niet voordoet, ik wil er eigenlijk helemaal niet over praten, want er zijn ergere kwesties. Het gaat over mijn auto. Mijn auto is oud en moe en geen gezicht, daarom hecht ik eraan. Maar het is de laatste weken nóg meer geen gezicht vanwege de vogels. Die auto parkeer ik natuurlijk dicht bij mijn huis, onder bomen. Die bomen zijn het probleem, want daarin zitten ze dus, de zieke of zenuwachtige vogels. Ik leg het woord maar meteen op tafel: diarree. En niet zo’n beetje ook. Soms neem ik mijn auto snel mee naar een garage met wasmogelijkheden, maar ineens heb ik daar geen zin meer in, ook omdat die diarree een gebed zonder end is, om het zo maar eens te zeggen. Eigenlijk kan het me niets schelen. Iedereen heeft weleens diarree. Maar soms kom je op plaatsen waar mensen verwijtend naar je auto kijken. Vreemd is dat. Gisteren stop ik voor de supermarkt. Naast de ingang staat een bank. Daarop zitten een man en een vrouw. Die vrouw heeft een ouderwets lichtblauw broekpak aan, op de groei gekocht, maar die groei heeft een kookpunt bereikt. Ze wijst tamelijk woedend naar mijn auto. Haar man knikt gehoorzaam. Voor hem staat een rode tas van de Mediamarkt met daarop de tekst: Ik ben toch niet gek. Alles heeft met elkaar te maken. Soms is dat troostrijk, soms ook niet.
Columns
-
-
Nu de zomer het min of meer heeft opgegeven, schiet me van alles te binnen waartoe ik de afgelopen maanden niet kwam. Of maanden, de zomer was veel te kort om over máánden te spreken.
-
Slim concept: Franse zakenman koopt bij verzendbedrijven pakjes op die om wat voor reden dan ook niet bezorgd konden worden en werden teruggestuurd. Zijn er nogal wat. Alleen al in Europa worden er per maand 150 ton van dat soort pakketjes vernietigd. Niet allemaal dus. Die zake... lees meer
-
Toen ik hoorde over wat er gaat gebeuren bij de Duitse grenzen, besefte ik dat het lang geleden is dat ik erg ver weg ben geweest. Ik bedoel naar landen waar je bij de grens je paspoort moest laten zien, ik bleef binnen Europa. Natuurlijk had ik wel altijd mijn paspoort bij me,... lees meer
-
Al een tijdje ligt mijn nieuwe agenda op mijn bureau. Die loopt van afgelopen juli tot december volgend jaar, volgens mij een agenda voor mensen die hechten aan overzicht. Ik vond het echter te vroeg om die al in juli in gebruik te nemen. Ik had bovendien mijn oude agenda nog. D... lees meer
-
Nog nooit is er aan het begin van het nieuwe televisieseizoen zo intens geschreven en van gedachten gewisseld over talkshows als nu. Praten over praatprogramma’s heeft iets landerigs. Het hoort wel bij onze televisiecultuur. Die is erg op zichzelf gericht.
-
Altijd lastig, nou ja, lastig is een te groot woord, altijd een béétje lastig als je tussen 08.00 uur en 12.00 uur een telefoontje van het ziekenhuis krijgt. Onderzoekje gehad (niets ernstigs), specialist belt om over uitslag te praten. Vier uur lang moet je je mobiel in de gate... lees meer
-
Laatste tijd lees ik veel over de welvaart van pannenkoekenhuizen. Veelzeggend dat ze vaker huizen heten dan restaurants. Wijst op een zekere vorm van knusheid, denk ik.
Banken zijn tevreden over de huizen, want met pannenkoeken wordt op een makkelijke manier veel geld verd... lees meer -
Een ideetje dat even omhoog werd gegooid en daarna meegenomen door de zomerwind. Dat was het, dacht ik, het plan Prinsjesdag `leuker’ te maken. Maar het is serieus! Achter de schermen wordt er hard aan gewerkt!
-
Er zijn van die nieuwsberichten die je liever niet gehoord of gelezen zou hebben. Niet omdat ze erg zijn, nee, want daarvoor mag je je ogen niet sluiten, maar omdat ze blijven hangen zonder dat je er iets mee kunt.
Gisteren waren het er drie. -
Niet altijd, maar soms is het lastig als je aan iemand die in de supermarkt werkt, niet in het Nederlands om informatie kunt vragen. Gisteren had ik iets nodig, wat ik bijna nooit nodig heb: wasknijpers. Ik vroeg aan de man die een vak aan het vullen was, waar ik die kon vinden.... lees meer
-
Wist ik weer niet: gisteren begon de meteorologische herfst. En de astronomische herfst op 22 september. Ik dacht altijd dat het op 21 september was, maar of het nu de meteorologische of astronomische is: voor mij geldt al levenslang dat als de R in de maand komt, de herfst begi... lees meer
-
Op een rommelmarkt in Noord-Frankrijk kocht ik een eierstandaard zoals je die in sommige, meestal oude cafés ziet, op de bar. Hoort in een café, vind ik. Net als een pan waarin hartige gehaktballen goedmoedig in de jus liggen te pruttelen.
-
Als er in dit land buiten de gewone orde om iets essentieels geregeld moet worden, gaat dat meestal via een commissie en het duurt altijd lang voordat die er is. Uiteraard komt er dan ook een commissie die toezicht houdt op die commissie.
-
Het was me ontgaan dat het schoolzwemmen was afgeschaft. Is al veertig jaar geleden gebeurd. De Tweede Kamer wil dat het terugkeert. We konden er gisteren in deze krant over lezen.