Is een standaarduitdrukking geworden: “Ik word er niet blij van.” En altijd denk ik: blij, blij, het is nogal wat, blij. Maar goed, ik word er niet blij van als ik lees dat veel ziekenhuiszorg nutteloos is. Is onderzocht, op verzoek van onder meer de ziekenhuizen zelf.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Licht
Wereldmeisjesdag. Dat is het vandaag. En het is een ernstige zaak, want met veel meisjes gaat het niet goed. Bijvoorbeeld in ontwikkelingslanden. Maar ook hier niet. Denk aan de meisjes die in verwikkeld zijn in de zedenzaak die deze week in brand kwam te staan. Ik kan er niets aan doen maar ik vind het zo’n tintelend woord: wereldmeisjesdag. Dat komt omdat ik bijna alle woorden waar `meisje’ in zit, aantrekkelijk vind. Soms lees je nog wat over het zeilmeisje met wie iedereen zich bemoeide, en die nog steeds lekker haar eigen gang gaat. Ik spreek het meteen even hardop uit: zeilmeisje. Dan denk ik aan zon en vrijheid en een horizon ver weg, Wereldmeisjesdag. Het zou een woord vol dansende vrolijkheid moeten zijn, een woord dat zich gul tegen herfstige melancholie keert, tegen alles wat voorbijgaat, een woord van de toekomst. Ik ben er heel erg voor dat vrouwen altijd meisjes blijven. Niet kinderachtig. Nee, dat bedoel ik niet. Het is iets anders. Het heeft met onbevangenheid te maken en met een lach die voortdurend voelbaar is. In mijn omgeving zijn veel vrouwen gelukkig nog meisjes. Dat maakt het leven licht. Of er ook een Wereldjongensdag bestaat, weet ik niet. Ik merk dat het woord me iets minder interesseert, terwijl ik graag zie dat mannen jongens blijven, maar vergeleken met vrouwen die nog steeds meisjes zijn, gaat dat toch minder makkelijk. Komt ook doordat de meeste jongens nooit gehuppeld hebben. Dat zit ook in meisjes: huppelen. Jongens zijn meer van het brommend sjokken. Is minder subtiel.
Columns
-
-
Soms is er de vraag of je iets over wilt doen. In je leven, bedoel ik. Nee, denk ik dan meteen. En nog een keer: nee. Terwijl ik dat nu opnieuw denk, voel ik dat het iets te ongenuanceerd is. Er waren zéér gelukkige momenten, zéér gelukkige periodes, ik wil er best naar terug, m... lees meer
-
Een verhelderende ervaring: ik zit boven een artikel over lichaamsvet en ineens merk ik dat ik niet meer weet wat ik aan het lezen ben. Het stuk is geschreven met het oog op de naderende zomer. In de zomer kijken we anders naar elkaar en zien we scherper wie te zwaar is en wie n... lees meer
-
Heel veel hoeft er niet te blijven, maar zodra iemand het heeft over `wegdoen’, ben ik toch een beetje op mijn hoede. Wegdoen vind ik nogal iets. “Deze week ga ik een heleboel boeken wegdoen,” hoor ik een vriend zeggen. Snap ik, is ook nodig, maar toch. Komt door het woord `wegd... lees meer
-
Zaterdagavond speelde ik een rol op een bonte literaire avond, veel publiek, levendige sfeer. In de pauze sta ik met een van de organisatoren te praten als ik een man met een luier om zie. Hij drinkt een pilsje. Jaar of veertig. Blote benen, witte sokken, witte gymschoenen en ee... lees meer
-
Vergeten hoe ze heten: betaalpalen? In de supermarkt, bedoel ik. Dus niet aan de kassa betalen, maar geheel contactloos. In de supermarkt om de hoek is deze manier van doen een maand of vier gangbaar, maar gelukkig staat er nog steeds een caissière bij die geen caissière meer is... lees meer
-
Soms besef je niet dat iets echt bedácht is. Kom erop nu ik lees dat vorige week op hoge leeftijd Dan Robbins overleed. Hij bedacht tekeningen met genummerde vakjes. Bij ieder nummer hoorde een kleur. Zo kon je dan een schilderij maken. Dan hoefde je zelf niet na te denken. Deze... lees meer
-
Wat ik jammer vind is dat iets van belang al zo ruim van tevoren wordt aangekondigd. Ik heb het niet over grote gebeurtenissen in de grote wereld, maar wat in de media valt te beleven. Een onthullende documentaire wordt voor uitzending in minstens twee praatprogramma’s behandeld... lees meer
-
Dagelijks zijn er geuren die herinneringen oproepen. Een verflucht die ik moeilijk kan omschrijven en ik denk meteen aan het huis van mijn grootouders, een nieuw huis aan de rand van een bos. Of de geur van verse koffie en gebakken eieren: het is zomer, we staan op het punt naar... lees meer
-
In mijn opvoeding ging het niet over geld. Niet dat er bij ons thuis veel te veel was (ook niet veel te weinig), maar mijn ouders hadden geen zin er verstandig mee om te gaan. Ze wisten, geloof ik, ook niet hoe. Het een heeft natuurlijk met het ander te maken. Ik heb het van hen... lees meer
-
Misschien teken aan de wand, maar van een eindtoets op de lagere school herinner ik me niets. Die moet weer belangrijker worden bij het middelbaar schooladvies. Blijkbaar was die een tijdje niet belangrijk.
-
In de supermarkt lukt het nauwelijks met een grote boog om van alles heen te lopen, je moet overal over nadenken, met je neus er bovenop. Niets moet natuurlijk, het ligt aan mij.
-
Gebeurde er gisteren nog wat op april, ik bedoel iets 1 aprillerigs, privé? Paar jaar geleden wel. Met twee collega’s moest ik iets doen in een theater. Een van hen wees op een lege parkeerplaats en vroeg of ik er even op wilde staan. Haar auto stond een paar straten verder `vol... lees meer
-
Zaterdag was ik een gezelschap waar een man zei dat hij alles rond de Brexit op de voet volgde. Hij rolde even met de ogen: “Allemachtig spannend avontuur is het.” Zijn vrouw zat er een beetje bedremmeld en ontkend bij. Ja, je hebt van die echtparen. Soms komen er voor wat allem... lees meer
-
Las ik eerder deze week dat de meeste Nederlanders tevreden mensen zijn? Volgens mij stond het in de krant en dan is het waar, maar ik kon die nergens vinden. Ik zocht ernaar toen ik zojuist terugkwam van de supermarkt waar het was alsof iedereen voor straf boodschappen deed. Ui... lees meer