Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Lichtje

Volgende week is er op televisie een spotje te zien van de PKN, de Protestante Kerk in Nederland, een organisatie die ik niet kende, maar waarvan me het bestaan me niet verbaast. Daarin roept de fractieleider van het CDA, Sybrand Buma, ons op om met Kerstmis naar de kerk te gaan. De heer Buma zit aan een feestelijk gedekte tafel met jonge mensen, het is het einde van de maaltijd en dan zegt hij het dus: met Kerstmis naar de kerk. Veel mensen doen dat ook. Nu misschien nog wel meer omdat de heer Buma het zegt. De regisseur van het spotje had ergens een kerststalletje geplaatst en de heer Buma gevraagd of hij daar geen bezwaar tegen had, want het is een rooms-katholieke decoratie. De heer Buma die zoals hij het zelf zegt `actief lid’ is van de protestante kerk, vond het geen probleem. Ik wist het niet van die kerststal. Dat het een rooms-katholiek ding is. Ik heb al ik weet niet hoe lang geen stal meer in mijn huis in de kersttijd, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik die van mijn vader niet kan overtreffen. Hij was geen handige man, integendeel, maar hij maakte een fantastische kerststal. Terwijl mijn moeder de kerstboom optuigde, was hij met zijn kleine meesterwerk bezig. Ik zie het soort papier nooit meer, maar hij kocht ieder jaar rotspapier. Voor de achtergrond. Rotsen dus. Niet alleen voor de achtergrond, schiet me nu te binnen. Nee, de stal bevond zich in die rotsen. En in de rotsen bracht hij ook een lichtje aan. Achter rood crêpepapier. Daaronder stond het kribje. Wat is dit een vólle herinnering.

Columns

  • Ernstiger

    Als je, zoals ik, de herfst het beste seizoen van het jaar vindt, kun je in oktober je geluk niet op. Klinkt pathetisch, maar toch is het zo. Ik verheug me nu al op oktober volgend jaar. Natuurlijk slaat de melancholie ook toe, maar die hoort bij de kleur van het ochtendlicht. H... lees meer

  • Troosten

    Waarschijnlijk wordt de musical Love Story een hit. Veel mensen zijn gek op musicals. Ik hoor daar niet bij, maar dat is niet omdat ik op het genre neerkijk. Wel ben ik even in 1970, een Nijmeegse herfstavond: ik ga met een meisje naar de film Love Story, een de film die niet aa... lees meer

  • Geschiedenis

    Meestal besef ik nauwelijks dat ik ouder word. Maar soms dringt het ineens fel tot me door. Gisteren was er zo’n moment. Toen ik las over het leven van Leen Timp die vorige week vrijdag overleed. Natuurlijk wist ik dat hij een grote rol speelde in de geschiedenis van de Nederlan... lees meer

  • Bierfeesten

    Op zondagochtend kijk ik soms televisie. Het is meer een terloopse activiteit dan dat ik mijn volle aandacht mobiliseer.  Dat kan echter zelden als staatssecretaris Teeven in beeld komt. Die eist je meteen op. Hij kijkt altijd alsof hij je enorm op je donder wilt geven. Zoals gi... lees meer

  • Liefde

    Op weg naar Albert Heijn zet ik in gedachten de ingrediënten voor nasi goreng op een rijtje. Ik ben niet in veel gerechten goed, maar met nasi goreng kom ik een eind. Twee keer op een dag een supermarkt bezoeken vind ik niet te doen, dus ik mag niets vergeten. Voor de winkel wor... lees meer

  • Drukwerk

     Mannenbladen gaan verdwijnen. Ik heb het over Nieuwe Revu, Playboy en Panorama. De uitgever moet bezuinigen. Wie vindt het erg? Hebben mannenbladen nog een functie in onze samenleving? Ik heb nu twee keer het woord `mannenbladen’ genoteerd en dan krijgt het iets heel doms. Nog een keer: mannenbl... lees meer

  • Kijken

    Soepel woord: rijstrook. Vooral als je het hardop uitspreekt. Daarom is het zo jammer dat er altijd iets mis mee is wanneer het in een verkeersbericht voorkomt. Dan hoor je dus dat er ergens een file is, ten gevolge van een ongeluk, en er twee rijstroken dicht zijn. Wat ik dan weer wel heb is dat... lees meer

  • Keuze

     In Trouw lees ik een interview met de theoloog Marco Derks. Hij wilde predikant worden, maar dat kon niet omdat hij homo is. Hij zegt: `Er was nooit een keiharde veroordeling.’ Het probleem is: `In de gereformeerde context heb je altijd wat uit te leggen als homo.’ Ik vraag me af wat dat dan is.... lees meer

  • Weggewaaid

     Door de wintertijd is er meer licht in de vroege ochtend. Het is net alsof de winter bijna voorbij is en we op weg zijn naar de zomer. Ook daarom draaide ik gisterochtend om de dag goed te beginnen het lied Perfect Day van Lou Reed. In de vroege jaren zeventig hoorde zijn muziek zeer bij mijn le... lees meer

  • Kleurplaat

    Misschien was zaterdag de laatste mooie herfstdag. Kon nog zonder jas naar buiten. Rond het middaguur zat ik op een bank op een stil pleintje bij mij in de buurt. Meer een plantsoen dan een pleintje, hoe dan ook een plek bij uitstek om zacht weg te zinken in prettig gepeins. Uit... lees meer

  • Aangestoken

     Morgen gaat een musical over Wim Sonneveld in première. Ik denk niet dat ik die voorstelling zal gaan zien, want ik houd niet van imitaties. Maar ik ben blij dat Wim Sonneveld weer even opgetild wordt. De Grote Drie, zo heetten ze in mijn jeugd, Wim Kan, Wim Sonneveld en Toon Hermans. Kan was al... lees meer

  • Telefoons

     Absoluut niet blij. Dat is vaak de reactie van mensen op kwesties waaraan ongunstige kanten zitten: `Ik ben absoluut niet blij.’ Of: `Ik word er niet blij van.’ Ik denk dan altijd even na over het woord `blij’. Ik ben het vaker niet dan wel, maar wat is het precies, hoe zou ik het omschrijven? I... lees meer

  • Macht

     Oké, heel even. Ik ga niet schreeuwen, ik beheers me, ik schop ook niets omver, ik zit zo vol respect dat ik me nauwelijks kan bewegen. Drie keer in mijn leven was ik Zwarte Piet en ik zeg het meteen eerlijk, want eerlijkheid is in deze gevoelige kwestie het beste: ik vond het lekker. Het is ing... lees meer

  • Kerfstok

    Wie luistert de Amerikaanse inlichtingendienst dan af? Voltrok zich een tijdje geleden, als ik het goed begrijp. Paar januaridagen van dit jaar en het grootste gedeelte van december van vorig. Ging om 1,8 miljoen telefoongesprekken in Nederland. Dat is nogal wat, ben je dan gene... lees meer

  • Ernstig

     De hotdog eet ik bij de kraam op. Ik ben er geen voorstander van lopend te eten. Je ziet nog maar zelden mensen alleen maar lópen. Of ze telefoneren of ze eten gretig, met harde happen. Geeft niets, ik stel het alleen maar vast. Zelf eet ik ook soms op straat, maar dan op de plek waar ik het koo... lees meer

Pagina's