Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Losjes

Tijd geleden sprak ik een hoge militair met een wilskrachtige snor die graag nog hoger wilde worden en de verwachting uitsprak dat `ze er binnenkort wel een ster bij gaan smakken’. Vond het raar gezegd. Ik hoorde een vaak bekroond documentairemaker een keer losjes beweren: `Ja, volgende week ga ik weer een prijsje ophalen.’ Hij doelde dus op nieuw eerbetoon. Ik houd van een bescheiden benadering van wat dan ook, maar er is een manier van dingen klein houden die weerstand bij me oproept. Gisteren las ik dat Bernard Wientjes, de voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, vindt dat het kabinet op een andere manier moet bezuinigen dan het van plan is. Hij stelt voor ABN Amro, SNS Reaal, verzekeraar ASR en de hypotheekportefeuille van ING te verkopen. Iets in mij hapt naar adem bij zo´n suggestie. Aan wie verkopen? Ik ben een leek in dit soort kwesties. Aan die rijke Chinees die ook Kruidvat en Trekpleister heeft? De heer Wientjes zegt: `Daarmee haal je vele miljarden op. Het is tafelzilver dat de staat nooit heeft willen hebben.´ Tafelzilver! Uiteraard dacht ik aan de rol van tafelzilver in mijn eigen leven. Die is klein. En dan schiet me alleen bestek te binnen, geen schalen en zo. Bij ons thuis was het vroeger inderdaad van zilver, dat bestek dus. Als er bezoek kwam werd er iets aan het bestek toegevoegd, van die dingetjes waarop je je mes kon leggen. Weet niet hoe die dingetjes heten. Wel vroeg ik af waarom die niet in beeld kwamen wanneer er geen bezoek was. Dit werd gelukkig geen levensvraag.

 

Columns

  • Toen ik gisterochtend rond zeven uur door de wind werd gewekt en niet door de wekker, vroeg ik me af: wat is de gedachte? Dat moet je je soms afvragen. En met de gedachte bedoel ik de gedachte die dat moment tot niet zomaar een moment maakt. O ja, ik moest naar de fitnessclub. T... lees meer

  • Vanavond is het Oranje jaaroverzicht op televisie. Ik hoorde het gisteren aangekondigd en gaapte meteen. De aankondiging beloofde dat het ook zou gaan over de eerste nationale ramp van onze koning. Bedoeld werd de aanslag op de MH17. En natuurlijk hoe de koning daarmee omging. D... lees meer

  • Toen ik gisteren wakker werd, miste ik het ochtendprogramma van Wakker Nederland ineens. Als ik het zie, vind ik altijd dat ik net zo goed niet kan kijken, maar als het er dan niet is, zit er een klein gat in het begin van de dag. Komt vooral door de vrouwen die het presenteren,... lees meer

  • Dagobertducktaks! Blij dat dat het woord van het jaar is geworden. Of is het Het Woord van het Jaar? Met hoofdletters dus? Ik begon dit stukje met Het Woord van het Jaar, omdat ik niet wist of het met een hoofdletter moet of niet. En als ermee begint is de hoofdletter verplicht.... lees meer

  • De beste boeken van het jaar, de beste muziek, de belangrijkste gebeurtenis – het hoort allemaal bij de tweede helft van december en vaak is deze informatie even loos als de elektronische kerstmuziek in supermarkt en warenhuis. Soms staat er op zo’n lijstje een boek dat je ook g... lees meer

  • Aan irritatie heb ik een hekel. Je kunt er meestal weinig mee. Laat ik het bij mezelf houden: liever ben ik woedend. Daar moet je dan wel lucht aan geven natuurlijk, niet opkroppen alsjeblieft, maar dan ben je kwijt wat je kwijt moest. Daar word je zelf wat lichter van. En de an... lees meer

  • Altijd tragisch als een bloeiende bedrijfstak niet meer bloeit, maar langzaam verdwijnt. `Wegkwijnen’ – dat is het woord. Ik las een artikel over een wasserette in Tiel die het moeilijk heeft. Eigenaar heeft een fascinerende naam, Arion Septer. Hij zegt dat gezinnen niet meer de... lees meer

  • Wanneer is een kaaklijn een brede kaaklijn? Soms kijk ik in de spiegel terwijl ik me afvraag hoe het zit met mijn kaaklijn. Inderdaad, wat is breed? Ik kom hierop nu ik lees over een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau naar sollicitaties. Als je er goed uitziet is dat van groter belang... lees meer

  • Hier in de buurt wordt het vuilnis op maandag en donderdag opgehaald. Gisterochtend liep ik even door de buurt om de staat van het land te inspecteren. De restanten van pakjesavond geven een beeld. Het valt wel mee met alles – laat ik het zo samenvatten. En iedereen heeft ook no... lees meer

  • Eerder bekende ik hier dat ik voorwerpen zielig kan vinden. Van sommige denk ik dat ze menselijke eigenschappen hebben. Ik denk het niet echt, maar weet ook niet wat het is. Bijvoorbeeld als ze erg lelijk zijn of kapot zijn en nooit meer gemaakt kunnen worden. Heb het niet met á... lees meer

  • Zaterdagmiddag hoorde ik op de radio een discussie tussen politici die ik nauwelijks kan reproduceren, maar dat hoeft om die reden ook niet.

  • Bij iedere misdaad, groot of klein, hoor je te denken: dat doe je niet. Toch denk je dat niet altijd. Ja, misschien wel, automatisch, maar dan dringt die gedachte niet tot je door, ook omdat berichten over misdaden er nu eenmaal bijhoren. Ook hier helaas gewenning. Toen ik echte... lees meer

  • En toen werd er ook nog overgeschakeld naar Tirol! Wacht, ik moet anders beginnen. Terug naar donderdag. Velen van ons waren in de ban van sinterklaastress. Ondertussen was er van alles aan de hand in de grote wereld, maar ook in de kleine wereld, en dan hoef ik alleen maar te d... lees meer

  • Bij de bakker komt een man naast me staan en daar is iets mee. Met mij ook trouwens. Met min of meer iedereen, denk ik. Daar gaat het niet om. Hij heeft een geel jack aan en om zijn hoofd een bruine wollen muts met oortjes. Vind ik kinderen altijd grappig staan. Mijn bestelling... lees meer

  • Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte... lees meer

Pagina's