Met mooi weer worden we zichtbaarder, onze kleine wereld vult zich met veel meer lichte ruimte. Als kind had ik daar al last van. Mijn moeder of een andere volwassene aan wie ik was toevertrouwd zei vrolijk: `Met dit weer blijf je toch niet binnen. Ga lekker buiten spelen.’ ... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Losser
Natuurlijk is er een verschil tussen zwaaien en wuiven! Sinds dinsdag is dat duidelijker dan ooit. Prinses Beatrix zei het op het balkon tegen haar zoon: `Even wuiven misschien.’ We hoorden het allemaal en vonden het waarschijnlijk vertederend. Als mijn moeder het tegen me zou zeggen, deed ik het dus niet. Daar ben ik heel kinderachtig in. Ik moet onderhand af van dat autoriteitsconflict, maar weet niet hoe zoiets aan te pakken. Maar goed, de koning deed wat hem gezegd werd, blijkbaar was hij er zelf niet opgekomen, hij begon te wuiven. Zwaaien is iets anders. Wuiven is vooral het gebaar, zwaaien heeft dwingender een intentie. Wuiven is niet deftiger, zoals sommige mensen denken. Het woord wel. Het heeft een zuinige klank, er zit weinig spontaniteit in. Zwaaien is losser. En ook uitbundiger, wat overeenkomt met de handeling: een vol gebaar. Zwaaien moet je ook gráág doen, anders moet je het laten. Als je met tegenzin zwaait, is die tegenzin hinderlijk zichtbaar. Er zijn twee kleine moeilijkheden als het om zwaaien gaat. De eerste is de vraag hoe lang je zwaait. Op een gegeven moment vind je het mooi geweest, maar degene naar wie je zwaait, zwaait nog steeds. Die denkt er vervolgens het hare of zijne van. Twee kleine, piepkleine moeilijkheid: je denkt dat iemand naar je zwaait en je zwaait terug, maar de ander zwaaide niet naar jou maar naar een persoon bij jou in de buurt. Je probeert van je gebaar nog iets te maken, maar dat lukt niet. Is dat belachelijk? Nee, maar toch vind je het, je hebt er last van.
Columns
-
-
In de smalle straat staat een auto plotseling stil. Je ziet de vrouw achter het stuur schrikken. Ze start de auto opnieuw, is vergeefs. De man in de auto achter haar wordt ongeduldig en begint te toeteren. Uit de auto daarachter klinkt ook geïrriteerd getoeter op. De smalle stra... lees meer
-
Een roeicoach hoorde ik spreken over `knobbelig water’. Gesprekje op de radio. De interviewer vroeg ook namens mij wat hij daarmee bedoelde. Was onrustig water, met golfjes en vreemde bewegingen, veroorzaakt door gure wind.
Interessante typering: knobbelig. Ik zocht die op... lees meer -
Dat het vorig jaar een paar keer erg warm was, kan ik me niet meer herinneren. Gisterochtend hoorde ik op de radio een man met zeer Brabantse tongval klagen dat hij vorig jaar met een natte handdoek om zijn nek gordijnrails stond te bevestigen. Ik spitste mijn oren: waar ging di... lees meer
-
Wanneer ik lees dat iedereen slachtoffer wordt van een datalek, schrik ik, zonder dat ik weet waarvan precies en ook niet wat ik met die schrik moet. Gisterochtend werd het ook in het nieuws op de radio gezegd: data die op straat komen. Zoiets. Ja, op straat, dat hoorde ik goed.... lees meer
-
De voorpagina van deze krant, gisteren, veroorzaakte bij mij enige spanning. Zo moet ik het zeggen: enige spanning. Bijna de helft van alle Nederlanders is bang voor een ramp. En dat ze dan zonder stroom, water en gas komen te zitten. Er is een enquête geweest.
-
Zangeres Beatrice van der Poel en ik zijn bezig met de laatste voorstellingen van ons programma Montere Weemoed. Vrijdag moesten we diep in Brabant zijn, in Zundert, geboorteplaats van Vincent van Gogh.
Toen ik mijn spullen bij elkaar zocht, belde een vriend. Ik ze... lees meer -
Iedereen zal het kennen, je bent ergens geweest en op weg naar huis zeg je tegen elkaar: `We hadden eigenlijk niet moeten gaan.’’ Dat je het zegt, betekent ook dat je je er druk over maakt, een beetje druk misschien, maar toch druk.
Ik ben helemaal niet tegen zinloze gebeur... lees meer -
De presentatrice van het ochtendprogramma op de radio hoorde ik gisteren zeggen: `De zomer komt er aan en dat betekent…’
Wat we niet altijd beseffen, is dat iedere fractie van een seconde honderden gedachten over elkaar heen tuimelen. Of gedachten, nee, het zijn nog geen ge... lees meer -
Fascinerend incident bij de kassa in de Jumbo. De mevrouw die daarachter zit, is een uitdaging. Als ik haar ben gepasseerd, weet ik zeker dat de rest van de dag een fluitje van een cent is. Ze heeft haar waaraan ze geen aandacht hoeft te besteden, en in mond die altijd in de woe... lees meer
-
Over mijn woonomgeving heb ik niets te klagen, aan een gracht, schuin tegenover een brug. En op die brug fotograferen mensen elkaar en zichzelf graag. Ze kijken er tevreden bij. Ook veel bruidsparen, in de meeste gevallen mannen en vrouwen die met elkaar trouwen. Een brug is dan... lees meer
-
Wanneer ik een foto van een topman tegenkom, en dat is vaak het geval want er zijn veel topmannen, denk ik altijd: nou, het is niet aan hem te zien dat hij blij is topman te zijn. Nét te ernstig, vaag verongelijkt, vreemd geconcentreerd, veel belangrijk geld in gedachten, privé... lees meer
-
Op de markt sta ik voor populaire kramen altijd in de verkeerde rij. Rij die niet opschiet. Heb ik zelf niet meteen in de gaten, maar het wordt tegen me gezegd, bijvoorbeeld door een vrolijke buurtgenoot: `Thomas, je staat weer in de verkeerde rij.’
-
Terugkijken wil ik liever niet, maar in het praatprogramma Op1 zat eergisteren een politicus die Tina Turner in verband bracht met PSV. Lijkt me onmogelijk, maar toch weet ik zeker dat het zo was. De politicus hoorde niet bij de deskundige bewonderaars die daar aan tafel zaten,... lees meer
-
Nog nooit was ik in Winschoten. Klinkt van hier ook heel ver weg. In mijn vriendenkring is één iemand die er vandaan komt, maar die praat er nooit over. Ik mag het waarschijnlijk niet denken, maar doe het toch: je zult maar jong zijn in Winschoten.