Iedere dag ben ik even op het strand, meestal in de ochtend. Ik zwem en ga weer weg. Soms blijf ik een uurtje zitten. Er gebeurt niets spectaculairs, maar ik heb toch het gevoel ver weg te zijn van het gewone leven, waarbij ik als altijd onmiddellijk aanteken dat het gewone leve... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ongegrond
Van het bedrijf dat ervoor zorgt dat ik over water kan beschikken (een groot goed!), kreeg ik een brief die ik nu al een paar keer doorlas. Daarin staat dat het bezwaarschrift dat ik heb ingediend, ontvankelijk wordt verklaard. Ik merk dat ik enige opluchting moet voelen, want het is prettig dat er iets ontvankelijk wordt verklaard. Alleen heb ik nooit een bezwaarschrift ingediend! Ik leef al best lang en al die tijd ben ik pas één keer met een bezwaarschrift in de weer geweest. Bij justitie vanwege een bekeuring. Twee keer te hard gereden binnen de tijdspanne van drie minuten op dezelfde weg. Ik vond dat maar één bekeuring waard, maar mijn bezwaarschrift haalde niets uit. Bezwaarschriften zitten niet in mijn systeem, om het zo maar eens te zeggen. Ik heb er ook het geduld niet voor. In de brief van de watervoorziening waarin staat mijn bezwaarschrift ontvankelijk wordt verklaard, staat ook dat is besloten `uw bezwaar ongegrond te verklaren’, alsof mijn bezwaar er iets aan kan doen dat het is ingediend. Stom misschien, maar het steekt een beetje. Weliswaar heb ik geen bezwaar ingediend, maar nu het er blijkbaar ligt, wil ik ook dat het recht van bestaan heeft, ook omdat er nergens in de brief wordt uitgelegd waarom het ongegrond is. Dadelijk moet ik hierover gaan bellen. Echt iets voor de maandagmorgen. Ik weet dus van niks, maar ben ervan overtuigd dat dit me héél veel tijd gaat kosten en dat ik aan het einde van de ochtend naar een kartonnen doos ga zoeken om wild en wanhopig tegenaan te schoppen.
Columns
-
-
Als het echt niet anders kan en het bezoek aan een tuincentrum dus van levensbelang is, zeg ik dat ik meega, (`uit solidariteit’), maar op de parkeerplaats blijf wachten. Heb niets tegen planten, maar wel tegen geurkaarsen, lelijke beelden, rare dingetjes van stro en andere ontm... lees meer
-
Er zijn best veel mensen van wie het hoogste doel aandacht is. Aandacht krijgen, bedoel ik. Aandacht voor zichzelf. Is verder niet inspirerend of verrijkend of interessant of dat allemaal tegelijk, nee: aandacht.
-
Als iemand zegt dat iets `netjes’ moet, krijg ik het altijd benauwd. Als kind al: “Netjes je handen wassen.” Of: “Netjes met twee woorden spreken.” Irritant was het woord: netjes.
-
Als ik met iemand praat en het gesprek niet interessant vind, kan ik toch de indruk wekken er geen genoeg van te krijgen. Heeft voor- en nadelen. Nadeel is bijvoorbeeld dat de ander van geen ophouden weet. Vakantieverhalen zijn meestal niet om aan te horen. Had er beetje op gere... lees meer
-
Klinkt als het einde van alles: Code Zwart. Licht is is uit, we strompelen op de tast rond in zware duisternis. En dan is er dus dat draaiboek, `het voorgestelde scenario’. We gaan te kort door de bocht als we zeggen dat jong voor oud gaat. We moeten dat ook helemaal niet zeggen... lees meer
-
Paar jaar geleden liep ik in Parijs de Hema binnen terwijl ik alleen maar wilde weten of ze er rookworst verkochten. Ik besefte overigens ook dat het voor onze ouders ondénkbaar was geweest: de Hema in Parijs.
-
De Nederlandse televisiegeschiedenis wordt steeds meer geschiedenis als er steeds meer mensen overlijden die die geschiedenis hebben gemaakt. Voor Tineke Verburg koesterde ik grote genegenheid, wat kwam door haar krachtige optimistische uitstraling. Als ik iemand zie met veel la... lees meer
-
Soms zie ik een object waarvan ik weet dat het kunst moet zijn zonder dat ik weet waarom. Hoe ik het toch weet is omdat het in een museum staat of in een galerie of iemand gezegd heeft dat het kunst is. Er zijn mensen die dan een wegwerpgebaar maken en vaag verstoord verder lope... lees meer
-
Er is veel ernstigs aan de hand en die ernst moet haast iedere minuut uiterst genuanceerde gedachten mobiliseren. Die gedachten heb ik, maar ze zijn inderdaad zo genuanceerd dat ik niet altijd de woorden kan vinden die zeggen wat ik wil en moet zeggen. Van dat onvermogen heb ik... lees meer
-
Soms zijn het kleinigheden die me met lichte jaloezie vervullen. Denk ik meteen: zijn het dan wel kleinigheden?
-
Als iets eindelijk weer mag, doe je je best er het allerbeste van te maken. Alsjeblieft geen nonchalant gedrag. Museumbezoek bijvoorbeeld. Al op weg naar de kassabalie letten we sterk op de looprichting. Er staan immers wel vijf vrijwilligers klaar die ons glimlachend in de gate... lees meer
-
Drie jaar geleden overleed Johnny Hallyday, zanger, acteur en vooral Johnny Hallyday, 74 jaar. Kort daarvoor had ik hem op de Franse televisie gezien. Gezeten achter een kleine keukentafel en geflankeerd door twee grimmige, gezonnebrilde mannen aan wie te zien was dat ze Johnny... lees meer
-
Ergens iets van zeggen, iemand aanspreken op onwenselijk gedrag, hoe vaak doe ik het? Ook belangrijk: wat doe ik als het mij overkomt? Dat laatste probeer ik trouwens te voorkomen. Als je deel uitmaakt van een samenleving, moet je daarvoor ook aandacht hebben, voor grote en klei... lees meer
-
Iedere zzp’er heeft strikt eigen problemen. Ik zeg of schrijf nooit `ondergetekende’, maar doe mijn best verzeild te raken in een kerstverhaal dat over een paar weken klaar moet zijn. Kerstmis is nog ver weg, maar het komt in een boek, en dat moet ruim van tevoren in de winkels... lees meer