Van mezelf en een lezeres uit Groesbeek (`Ga dan met de brommer!’) mag ik niet meer al te vaak over de NS schrijven. Dat kost me minder moeite dan ik dacht. Maar toch zijn er ontwikkelingen voor die ik graag wil delen. Zoals `voor u’. Ik leg het uit. Nog niet zo lang geleden wer... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Onsterfelijk
Al ruim een halve eeuw heb ik een abonnement op de Donald Duck. Soms even niet, maar dat duurde nooit lang. Ik hecht aan vaste waarden. Zaterdag las ik een interview met de hoofdredacteur van de Nederlandse editie. Het gaat over instellingen die ervoor betalen in een avontuur van Donald een rol te spelen. Ik weet dat dit zo is, maar weet dat liever niet. Het zijn altijd zwakke verhalen, omdat er iets te dik bovenop ligt, en dat werkt nooit. Ik heb de indruk dat het weekblad er terughoudend mee omgaat, maar toch: jammer. De hoofdredacteur noemt bijvoorbeeld het Rijksmuseum. En de Hermitage met een tentoonstelling over Peter de Grote. Hij zegt dat de Donald Duck grappig moet zijn, maar dat kinderen er ook iets van moeten leren. Vindt het kind in mij ook. Voorts zegt hij dat ze vanuit het moederbedrijf, Walt Disney in Amerika, scherp in de gaten worden gehouden. Er werd bijvoorbeeld een keer gevraagd of er een verhaal over een donorcodicil kon worden gemaakt. Maar dat mág niet, want in de wereld van Donald Duck gaat er nooit iemand dood. Ik besefte ineens dat ik daar nooit bij stil had gestaan. Ernstige mensen zeggen nu dat het daarom een waardeloze schijnwerkelijkheid is. Lang geleden las ik de roman van Simone de Beauvoir `Niemand is onsterfelijk’. Het boek maakte indruk, ook al herinner ik me er niet veel van. Eeuwig te moeten leven was een kwelling. Het ging daar om één mens. Soms is het aangenaam even door het onvoorstelbare te dwalen: als inderdaad nooit iemand doodgaat, hoe gaan we dan met elkaar om?
Columns
-
-
Toen ik gisterochtend omstreeks half acht de televisie aanzette, zag ik Ruth Jacott op een soort vlot in de Amstel `Terug naar de kust’ zingen. Ze deed dat zonder begeleiding, het zag er nogal eenzaam uit. En ook koud. Ik vroeg me af waarom Ruth Jacott daar stond te zingen en wa... lees meer
-
Van sommige mensen vraag je je af waarom ze zich niet gedeisd houden. Genoeg aandacht gehad, genoeg aangericht en we wonen in een land waar je je nergens zorgen om hoef te maken als je in diepe stilte een teruggetrokken leven wilt leiden. Natuurlijk bedoel ik ook Volkert van der... lees meer
-
De loodgieter belooft tussen acht en negen te komen. Als het over vaklieden hebt, ben je met de komst van de loodgieter het meest blij. Komt natuurlijk ook door wat hij gaat repareren. Altijd een lastig dingetje, nu een lekkage. Die begon op een regenachtige nacht. Ik hoorde het... lees meer
-
Misschien raar, maar ik voel schuldgevoel als ik met een grote boodschappentas vol kleren bij het afgiftepunt sta. De vrijwilliger vraagt of er ook speelgoed in zit. Ik antwoord dat er geen speelgoed in zit. De vrijwilliger zegt dat dat maar goed ook is `want speelgoed hebben we... lees meer
-
Wanneer je als man in het warenhuis op de afdeling parfum & cosmetica iets voor een vrouw koopt, moet je altijd iets doen met de vraag: `Zal ik er een leuk pakje van maken?’ Natuurlijk zeg je niet dat je het cadeau (dat is het) zo wel meeneemt, want het hoort ook ingepakt te... lees meer
-
Vorige week moest ik op donderdag en vrijdag uit mijn nieuwe boek voorlezen op de 50PlusBeurs. Het bestaan van die beurs kende ik niet, vijf gigantische hallen in de Utrechtse Jaarbeurs. In een hoekje van een van die hallen was de Auteursarena. Om daar te komen passeerde ik ontz... lees meer
-
Kon een tijdje niet op het woord komen. Vrolijk gekleurd draaiding op een houten steeltje. Het moet een beetje waaien, anders gebeurt er niets. Kinderen spelen ermee. Associatie met strandpret. Als het woord je niet te binnen wil schieten, blijft het om aandacht zeuren. Duurde e... lees meer
-
Een klein bericht, maar het houdt me wel bezig. Vodafone wil Nederlanders met een mobieltje weer aan het bellen krijgen. Ik las het echt, moest het zelfs nog een keer lezen en wist niet dat het een probleem was. Blijkbaar is de concurrentie met andere webdiensten heftig. Omdat i... lees meer
-
Als het Prinsjesdag is, weten we dat het jaar begint op te schieten. Dat merk je ook aan de gebeurtenissen die zich herhalen. Het lekken van de troonrede bijvoorbeeld. De verbazing over de lekkage. De verontwaardiging over de lekkage. Gisteren natuurlijk ook de korte reportage o... lees meer
-
Veel van wat ik zeg of doe, gebeurt in onbewaakte ogenblikken. Daar sta ik nooit bij stil, maar dit weekend wel. Ik las dat Felix Rottenberg zei dat hij zijn uitspraken over zijn partij, de PvdA, en leider Samsom `in een onbewaakt ogenblik’ had gedaan. Dat wil niet zeggen dat hi... lees meer
-
Natuurlijk keek ik eergisteravond naar de speciale uitzending over de vluchtelingenproblematiek. Een zeer informatief programma dat toch niet echt verhelderend bleek. Ja, helder was dat de staatssecretaris die erover ging niet de indruk maakte de juiste man op de juiste plaats t... lees meer
-
Natuurlijk zal er binnenkort gezegd worden dat we ons van onze beste kant laten zien. Wij Nederlanders dus. Het Rode Kruis opent Welkom Winkels op plaatsen waar asielzoekers tijdelijk gehuisvest worden. Daar brengen wij dus gul spullen heen. Zijn we beter in dan in het geven v... lees meer
-
Voor het eerst in vier weken betreurde ik dat ik niet thuis was, maar in het dorp aan zee, dus niet in mijn werkkamer waar de boeken van Joost Zwagerman staan. Daarin wilde ik meteen gaan bladeren toen het bericht van zijn dood kwam. Boeken van een overleden schrijver verzetten... lees meer
-
Is een museum racistisch als er een schilderij hangt waarop een slaaf staat afgebeeld? Schilderij van lang geleden dus? Nu kan een gebouw natuurlijk niet racistisch zijn, maar een koets ook niet. Zaterdag hoorde ik op de radio iemand zeggen dat de Gouden Koets racistisch is. Van... lees meer