Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Opgeschud

In deze Boekenweek, die morgen alweer eindigt, reis ik rond met mijn nieuwe roman. Ik lees eruit voor en praat er met lezers over. Dat doe ik graag, het is eervol. Het is ook altijd de bedoeling dat ik vertel waar het boek over gaat en dat vind ik moeilijk. Ik weet het wel natuurlijk, maar kan het nauwelijks samenvatten. Heden en verleden liggen zo dicht bij elkaar dat het onzin is over vroeger te praten. Dáár schrijf ik onder meer over. Mensen maken weleens een wegwerpgebaar, terwijl ze zeggen: `Ach, dat is al zó lang geleden.’ Ik vind niets lang geleden, ik hoef maar over mijn schouder te kijken en ik zie mezelf op mijn eerste schooldag lopen: dadelijk leer ik mijn eerste woord schrijven, boom. Gisteren was het vijftig jaar geleden dat The Beatles hun eerste langspeelplaat opnamen, in één dag. Een meisje van een paar huizen verder had die plaat niet lang daarna in huis. Ik mocht er soms naar luisteren en zij keek naar me terwijl ik dat deed, niet omdat ze me bijzonder vond, maar ze wilde zien wat er met me gebeurde. En er gebeurde inderdaad van alles, maar daar had ik geen woorden voor, ik ben er nog steeds naar op zoek. Alles, álles begon te veranderen. De tijd waarin ik aan het opgroeien was, werd opgeschud. Pas het jaar daarop kocht ik mijn eerste single van The Beatles, I want to hold your hand, een paar weken zakgeld. De eerste langspeelplaat kon ik pas járen later aanschaffen. Gisteren draaide ik die weer. En ik knikte, zoals mijn buurmeisje van toen me moet hebben zien knikken. Het gebeurt weer.

Columns

  • Een jaar of veertien zal ik zijn geweest toen ik in een Nijmeegse boekwinkel een verhalenbundel opensloeg van een schrijver van wie ik nog nooit gehoord had, Vladimir Nabokov, nu een van de belangrijke auteurs in mijn boekenkast. 

  • We kennen het waarschijnlijk allemaal: je weet iets wat verder niemand mag weten, het is geheim en je hebt enorm beloofd het geheim te houden. Als verder niemand weet dat je dat geheim hebt, is er niets aan de hand. Het veroorzaakt echter een prettige spanning als iedereen om je... lees meer

  • Bij levenskunst hoort ook dat je sterk leert omgaan met nuttige inzichten. Misschien wel met álle inzichten. Een nuttig inzicht kan ook betekenen dat een inzicht niet per nuttig hoeft te zijn. Maar ik heb het nu over werkgerelateerde, dus ja: nuttig. Bijvoorbeeld af en toe uit d... lees meer

  • Nieuwe lente, nieuw geluid: in Frankrijk is servies uitgevonden dat geen lawaai maakt, niet meer klettert. In keukens doen zich gezondheidsproblemen voor, stress en vermoeidheid, gevolg van de felle herrie van borden en schalen die op elkaar gestapeld worden of op de grond aan s... lees meer

  • Op schooldagen is het hier tussen 8 en half 9 altijd spitsuur en tussen 3 en 4 ook. Ouders transporteren hun kinderen naar en van school, vooral in bakfietsen en met de auto. Gewone fietsen, met zitje voor- of achterop zijn in de minderheid. 

  • Kleine berichten kunnen ook tot diep nadenken stemmen. Kamervoorzitter Martin Bosma heeft Thierry Baudet een brief gestuurd. Daarin staat dat Baudet zijn collega Jesse Klaver twee keer bedreigd heeft. Dat weet Baudet zelf ook wel, maar Bosma heeft aangedrongen op fatsoen, moeili... lees meer

  • Waar een klein land groot in kan zijn! Denk ik niet vaak, maar gisteren wel, even, toen ik in deze krant las over het bezoek dat onze demissionair premier bracht aan een onderwijsinstituut in Peking. Daar sprak hij studenten toe die Nederlands studeren.

  • Nogal haastig fiets ik voorbij de winkel vol Oude Dingen. De eigenaar zit voor de open deur ontspannen in de ochtendzon. Hij drinkt een pijpje bier. Het tafereel ziet er pico bello uit.
    Ik voel lichte jaloezie, een dunne stemming waarin zich de vraag mengt waarom ik dat noo... lees meer

  • Zeker weten doe ik het niet, want ik weet haast niets zeker, maar volgens mij is er in mijn directe omgeving niemand die heeft gestemd op Forum van Democratie, of daarmee sympathiseert.

  • Altijd ben ik gefascineerd door het gedrag van herinneringen. Wanneer ze tot leven komen, hoe dat gebeurt, een geluid, een geur, een onverwachte ontmoeting met iemand die je lang niet gezien hebt, een foto natuurlijk of ineens zomaar.
    Zaterdag was het een ingelijste tekenin... lees meer

  • Mooi dat je op onverwachte momenten aanleiding krijgt over iets na te denken waar je normaal niet op was gekomen, bijvoorbeeld wat je zou doen als je maanden op zee was geweest en in een vreemde stad op een brug over het water stond uit te kijken.
    Ik kom daarop door een fil... lees meer

  • Oor

    Voor de haringkraam zag ik een man een mooi oud gebaar maken. Hij had de haring naar binnen laten glijden, depte met een servetje zorgvuldig zijn lippen en – nu komt het gebaar – liet toen de uitbater het oké-teken zien door met de toppen van duim en wijsvinger een rondje te vor... lees meer

  • “Praat vandaag over morgen.” Zo heet een nieuwe campagne die eraan staat te komen, vooral gericht op zestigplussers. Een initiatief van demissionair minister Conny Helder van volksgezondheid, sport en welzijn.
    Waarom worden alleen zestigplussers aangesproken? De minister de... lees meer

  • Als ik vraag of me iets uitgelegd kan worden, probeer ik goed te luisteren, want ik stel de vraag niet voor niets. Tijdens de uitleg kan ik wel denken: heb ik hier wat aan, ga ik dit allemaal onthouden, vind ik de gang van zaken redelijk? Zodra dat soort gedachten me bezighouden... lees meer

  • Niet alle coaches op onze fitnessclub doen het, maar als de hoofdcoach er is, zet hij in deze tijd van het jaar vaak de Matthäus-Passion op. Er ontstaat dan meteen een andere sfeer in de gymzaal. Waarschijnlijk is het de enige sportclub waar dat gebeurt. Ook daarom hecht ik eraa... lees meer

Pagina's