Ergens iets van zeggen, iemand aanspreken op onwenselijk gedrag, hoe vaak doe ik het? Ook belangrijk: wat doe ik als het mij overkomt? Dat laatste probeer ik trouwens te voorkomen. Als je deel uitmaakt van een samenleving, moet je daarvoor ook aandacht hebben, voor grote en klei... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Optimisme
Soms, in mijn geval steeds vaker, zijn herinneringen zo levend dat het net is alsof ze zich niet in het verleden afspelen, maar het momenten van nu zijn. Vroeger bestaat niet of nauwelijks. Ik dacht het zaterdagavond weer toen ik naar een programma keek waarin gevierd werd dat The Beatles vijftig jaar geleden voor het eerst op de Amerikaanse televisie te zien waren. Meer dan 70 miljoen mensen zagen dat, Amerika lag aan hun voeten, niet alleen Amerika, ze waren die avond voorgoed van de hele wereld. Bij het zien van die oude beelden vroeg ik me weer af wat het was wat ze uitstraalden. Keurige jongens in keurige pakken met uiterst prettige liedjes die zelfs in die dagen nauwelijks `wild’ genoemd konden worden (nee, dan Elvis!). Het was iets anders: vrolijkheid, optimisme, montere brutaliteit. De nieuwe tijd die in de wereld was aangebroken, had die jongens nodig, ze wáren die nieuwe tijd. Van bijna ieder liedje wist ik wanneer en waar ik het voor het eerst hoorde. Dit romantiseer ik niet, het is zo. Na je geboorte begin je nog een paar keer met je leven en dan zeg je telkens: mijn leven begint nu pas echt. Meestal kom je er niet toe door en door te beseffen wat je met `echt’ bedoelt, want daarvoor heb je het veel te druk met dat nieuwe begin van je leven. Ik denk nu sterk aan het intro van I Want To Hold Your Hand, dus nog voordat ze gaan zingen. Zojuist luisterde ik er weer naar, naar die zes seconden, even hard als toen. Weer haal ik diep adem, weer voel ik die opwinding en krijg ik zin in alles!
Columns
-
-
Iedere zzp’er heeft strikt eigen problemen. Ik zeg of schrijf nooit `ondergetekende’, maar doe mijn best verzeild te raken in een kerstverhaal dat over een paar weken klaar moet zijn. Kerstmis is nog ver weg, maar het komt in een boek, en dat moet ruim van tevoren in de winkels... lees meer
-
Afgelopen maanden keek ik meer televisie dan ik gewend en van plan was. Die tijd is gelukkig voorbij. Twee keer zag ik Dragon’s Den waarin erg rijke personen ideeën en uitvindingen beoordelen van personen die net zo rijk willen worden. De erg rijke personen doen een inv... lees meer
-
In een radioprogramma werd aan de directeur van een uitzendbureau gevraagd naar welke banen in deze tijd speciaal vraag is. Vooral welke nieuwe banen, want het gespreksonderwerp was of de crisis ook voor werkgelegenheid zorgt. De directeur was monter, want het bleek zeer het gev... lees meer
-
Word je met een grote mond geboren of krijg je die in de loop van je jonge leven, of later? Er zijn mensen die nooit een grote mond hebben of hebben gehad, ik ken ze - ze kunnen van een grote mond schrikken.
Ben je je van je grote mond bewust of is die er gewoon en denk je... lees meer -
Gisterenochtend vroeg waren er twee foto’s waarvoor ik warme aandacht had, wat niet alleen kwam doordat ze er zo zonnig uitzagen. Eerste stond op de voorkant van deze krant, genomen op het terras van het Nijmeegse café De Hemel. Te zien is hoe een luchtige ober een eenvoudige ho... lees meer
-
Nieuwe omgeving leek me een goed begin van het Nieuwe Normaal. Of die periode echt begonnen is, weet ik natuurlijk niet. Misschien kiest het Nieuwe Normaal wel voor ons ons in plaats van andersom. Vanaf half maart leefde ik min of meer op dezelfde plek. Vooral in huis, waarover... lees meer
-
In een vroege fase van mijn leven werd soms tegen me gezegd: “Je kunt wel merken dat je de oorlog niet heb meegemaakt.” Waren geen positieve woorden. Integendeel, het was de verpakking van een verwijt waarmee ik geen kant op kon. Was juist, ik had de oorlog niet meegemaakt, buit... lees meer
-
Natuurlijk had ik kunnen weten dat het onderzocht is: wat zijn de gevolgen van de afwezigheid van lichamelijk contact? Uitkomst ligt voor de hand: stress.
-
Natuurlijk worden er lijstjes gemaakt met woorden die van deze crisistijd zijn. Of ze in het Nieuwe Normaal nog steeds worden uitgesproken, valt nog te bezien en te beluisteren. Nu hebben we behoefte voor veel een woord te bedenken. Hebben we nodig om uit te leggen wat we begrij... lees meer
-
Nog een paar dagen (`paar nachtjes slapen’) en het Nieuwe Normaal begint normaler te worden. Vooral van de horeca stellen we ons veel voor en met dit weer popelen we eindelijk op een terras te kunnen zitten, met allerlei beperkingen, maar toch: terras.
-
Als je al een tijdje nogal contactloos leeft, is contactloos betalen in de supermarkt een fluitje van een cent. In de supermarkt hier in de buurt kan het niet anders meer. Daarvoor was contact mogelijk, indien dringend gewenst, maar vanaf het begin van de crisis niet meer. ... lees meer
-
Geen enkel detail is alleen maar een detail. Ik zag een foto van 40 jaar geleden: Joop Zoetemelk wint de Tour de France. Hij rijdt door Parijs. Andere renners ook, maar toch vooral Joop Zoetemelk. Er zijn uiteraard veel toeschouwers. Sommige mensen die achteraan staan, hebben ee... lees meer
-
De dierentuin is weer open, maar alleen voor leden. Zo heet dat als je een abonnement hebt, je bent lid. Lid zijn van een dierentuin kan een Vaste Waarde in je leven zijn! Toen ik erheen ging, kon ik toch niet naar binnen. Reserveren. Tijdslot. Dat soort woorden die helemaal nie... lees meer
-
In een interview op radio of televisie over de gevolgen van de crisis, komt de laatste vaak een glazen bol ter sprake: “Wat er volgende week gebeurt, geen idee. Ik heb geen glazen bol. Misschien moeten we dan wel de noodklok luiden.” We snappen precies wat er bedoeld wordt, en h... lees meer