De kleine samenleving die ons autovrije straat aan het worden is, nu ruim twee maanden, volg ik gefascineerd. Kwesties die voorheen helmaal geen kwesties waren, worden dat wel.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Piekfijn
Nog steeds heb ik ook een vaste lijn. Zo heet dat: vaste lijn, een ouderwets telefoontoestel met een draad eraan, aangelegd door een monteur die zei dat `alles piekfijn in orde’ was toen hij zijn werk had gedaan. Die woorden gonsden die dag dikwijls aangenaam door me heen, piekfijn in orde. Graag wil ik dat zelf ook zijn, maar ik besef heus wel dat er nog een lange weg te gaan is. Ik ben ook benieuwd hoe ik me voel als ik die `staat van zijn’ heb bereikt. Wat me ook interesseert is hoe ik die dan in stand ga houden. Waarschijnlijk wordt er in mijn omgeving dwingend de moeilijkste vraag van alle vragen gesteld, namelijk: `Is er iets?’. Uiteraard voel ik me dan meteen minder piekfijn in orde. Goed, de vaste lijn. Daar gaat het nu over. Daar word ik bijna nooit meer op gebeld. Eigenlijk alleen nog maar door mensen die iets van me willen wat ik niet wil, een abonnement op een onduidelijke voorziening, een fantastische begrafenis, dat soort dingen. Ik neem maatregelen tegen dat gebel, maar die helpen niet. Dus als het ouderwetse telefoontoestel gaat (zo heet dat nog altijd: de telefoon gaat), ben ik onmiddellijk geïrriteerd. Als ik dan iemand aan de lijn krijg die niet iets van me wil wat ik niet wil, maar een vriend of kennis, vraagt die: `Is er iets?’ Maar meestal moet ik dus plechtig zeggen dat ik geen tijd heb een aanbod te bespreken en vervolgens verbreek ik woedend de verbinding. Van die woede heb ik daarna minstens een uur behoorlijk last. Ik wil immers zo min mogelijk woedend zijn. Daar heb ik recht op.
Columns
-
-
Bij al dat gedoe rond minister Grapperhaus dacht ik de hele tijd: kan gebeuren, oerstom, nu weer de orde van de dag. Gisteren las ik in deze krant en reconstructie van de kwestie. Kop: Grapperhaus dacht geen seconde aan opstappen. Voor mij hoefde hij dat ook niet te doen, opstap... lees meer
-
Soms moet er ineens van alles gebeuren in huis. De klusjesman is nu een ex-bokser uit Minsk. Hij was al eerder hier en toen viel zijn harde ernst minder op dan nu, maar we zijn allemaal ouder geworden. Het is niet alleen ernst, ook van die onbeschrijfelijke Oost-Europese melanch... lees meer
-
Aangenaam is het op een plek te wonen waar vaak scènes uit films worden opgenomen. Kan natuurlijk ook op een industrieterrein met veel vuil licht, maar daar woon ik dus niet.
-
We kunnen zeggen dat het niet zo is, maar dat is niet waar: het is landsbelang, de nieuwe bondcoach. Hij beïnvloedt het nationale humeur. Zelf ben ik blij dat de naam van Louis van Gaal rond zingt, hoewel zingen niet meteen het woord is als je aan Van Gaal denkt. Laat ik meteen... lees meer
-
Al twee maanden is de straat hier autovrij. Sindsdien vormen wij, bewoners, een kleine gemeenschap. Voorheen was dat niet zo, we kenden elkaar nauwelijks. Een rustige straat nodigt uit tot gesprekken en kwinkslagen. Interessant te zien hoe die gemeenschap zich ontwikkelt, welke... lees meer
-
De zorgzame samenleving kan ook verwarring veroorzaken. Graag loop ik op een vroege, stille zondagmorgen door de buurt, geen mens op straat, nergens nog iets aan de hand. De zichtbaarheid van stilte fascineert me altijd. Liefst denk ik niets, maar het kan ook gebeuren dat er jui... lees meer
-
Extraatje. Op dat woord ben ik niet gesteld. Als iemand zegt dat je dat krijgt, ga je automatisch braaf knikken, terwijl je dat helemaal niet wilt, braaf knikken. Helemaal erg wordt het met de toevoeging: “Want dat heb je wel verdiend.”
-
Fijn hoor, dat interview met de nieuwe `baas’ van de NS, topvrouw Marjan Rintel, gisteren hier in de krant. Het stralende woord `topvrouw’ schrijf ik graag op.
Natuurlijk zegt ze `aan het roer’ te komen van `één van de mooiste bedrijven van Nederland’. Is weer eens goed zo... lees meer -
Nieuwe woorden kunnen veel over de staat van het land zeggen. Ik lees bijvoorbeeld: prettest. Mensen melden zich voor een coronatest zonder dat ze klachten hebben: heet prettest. Zelf zie ik me dan bij de GGD aanbellen in clownspak: “Ja jongens en meisjes, clown Thomassie hier v... lees meer
-
Op de deur van een huis hier om de hoek hangt een briefje aan een stukje plakband. Er is een brievenbus, maar blijkbaar moet het briefje óp de deur. De bewoner moet het zien vóór het openen van de deur. Briefjes in het openbare leven kunnen me interesseren. Zijn niet voor mij be... lees meer
-
“Betaalt u cash of met pin?” vraagt het meisje bij de kassa. Ik sta in een filiaal van een drogisterijketen en weet niet wat het goede antwoord is op deze vraag. Als ik cash zeg, maak ik volgens mij een slechte beurt en doe ik net alsof er niets aan de hand is om ons heen. “Pin,... lees meer
-
Zaterdag hoorde ik radionieuwslezer bekendmaken dat de oliebollenkramen dit jaar niet op 1 november in werking treden, maar al op 1 oktober. Waarom dat is, zei de nieuwslezer er niet bij. Waarschijnlijk omdat we steeds ongeduldiger worden. Ik wist trouwens niet dat oliebollenver... lees meer
-
Of het een probleem is, weet ik niet, maar voor sommige reclame ben ik gevoelig. Nee, géén probleem, er zijn ergere dingen. Als je trouwens je eigen gevoeligheid in de gaten hebt, is er niets aan de hand.
-
Wat is dat nu weer, dacht ik toen ik een nieuwe term tegenkwam: het Diederik Gommers-effect. We weten allemaal wie Diederik Gommers is. Als medisch specialist in intensieve zorg was hij de afgelopen maanden vaak in praatprogramma’s te zien. Er zijn van die mensen naar wie je met... lees meer