Lang niet meer gedaan, gistermorgen keek ik even naar het ochtendprogramma op televisie. Echt even maar, want ik viel binnen toen de goed gehumeurde presentatrice zei: “Geen polonaise, maar solonaise.” Voor iemand die terugdeinst voor slappe woordspelingen, viel dit niet mee.... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Plaatjes
Zonder dat ik erop uit was, kwam me een eindexamenopgave van deze week onder ogen. Wiskunde A. Die ging over voetbalplaatjes. Paar jaar geleden kreeg je die bij Albert Heijn als je voor tien euro aan levensmiddelen kocht. Ik herinner me nog levendig de jongetjes die verwilderd voor de supermarkt stonden te wachten, en die plaatjes uit je boodschappentas joelden. De plaatjes kon je in een album plakken, 270 in totaal. Ik spaarde ze voor de buurjongens. Soms deed ik er een extra boodschap voor. De opgave: `De actie duurde zeven weken. Jeroen heeft na zes weken bijna alle plaatjes verzameld. Hij mist nog 8 voetbalplaatjes. Zijn moeder doet boodschappen voor 22,85 euro en krijgt dus twee zakjes met plaatjes. Bereken de kans dat hier een of meer ontbrekende plaatjes bij zitten.’ Als ik zoiets heb gelezen, moet ik me sterk op mijn ademhaling concentreren. Rustig in, even vasthouden, dan kalm uit. Paar keer achter elkaar. Tegelijkertijd probeer ik logisch na te denken. Maar dat kan ik niet: én logisch nadenken én rustig ademen. Ook voel ik knallend respect voor scholieren die hiermee uit de voeten kunnen. Ik weet niet eens wáár ik met nadenken moet beginnen, een probleem dat ik vaker heb. Ook stoort het me. Misschien doet zich in mijn leven ooit een vergelijkbare kwestie voor en dan sta ik idioot in mijn hemd. Wat mis ik? Misschien moet ik het niet erg vinden dat ik het mis zonder te weten wat het is, maar het zeurt enige tijd in me door. Ook weet ik dat ik er áltijd aan zal denken als ik voetbalplaatjes zie.
Columns
-
-
De Koninklijke Nederlandse Schaatsbond heeft ook een afdeling die sectie Natuurijs heet. Uiteraard heeft die sectie een voorzitter. Ik las een interview met hem. Hij schaatst zelf niet, wat je opmerkelijk zou kunnen vinden, maar dat moet uiteraard kunnen. Er zijn meer mensen die... lees meer
-
Wanneer ik in alle vroegte de ochtendkranten van de deurmat pak, merk ik sterk dat ik dan ook een diepe buiging maak voor de bezorger ervan, voor alle bezorgers. Mijn eerste handeling van die dag, de kranten pakken, is niet te vergelijke met de hunne
-
Het openbare leven heeft al enige tijd zo’n beetje alle dynamiek verloren die het aantrekkelijk en tintelend maakt. Liever heb ik het nooit over het weer, want dat is er en dat is wel genoeg, maar nu zorgt het voor solidariteit. Hoeven we geen woorden aan vuil te maken. Die over... lees meer
-
Er zijn grote en kleine historische gebeurtenissen. Over een jaar of tien, vijftien zeggen we tegen onze kinderen en kleinkinderen: “Ja, toen zat het hele land op slot.” Met natuurlijk de toevoeging: “Wees maar blij met wat je hebt.” Net zoals kinderen die geboren zijn in de jar... lees meer
-
Het einde van de Golden Earring was onvoorstelbaar. Afgelopen dagen is er veel over gezegd en geschreven, natuurlijk. De aanleiding is tragischer dan het gevolg, want het slotakkoord kon niet zo heel ver weg zijn, maar graag had ik meegedaan met het applaus. Het liefst in een ni... lees meer
-
Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we `het medisch rondje’: iedereen praat hooguit 3 minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en v... lees meer
-
Een vriendengroepje waartoe ik behoor, komt eens in de paar maanden bij elkaar, om te eten, te drinken en onze levens te bespreken. Aan het begin van de avond maken we `het medisch rondje’: iedereen praat hooguit 3 minuten over kwalen en aandoeningen, ziekenhuisbelevenissen en v... lees meer
-
Het carnavalsvirus is sterker dan het coronavirus. Beweer ik niet, maar een burgemeester uit Limburg. Hij en zijn collega’s voorzien problemen. Carnavalsvierders die op geheime plekken bij elkaar komen om daar `uit hun dak te gaan’. Fysieke feesten worden dat genoemd. Nooit geda... lees meer
-
Mooie aanduiding: in het zicht van de haven. Komt ook doordat ik van havens houd. Een gedicht van J.Slauerhoff begint met “Alleen de havens zijn ons trouw”. Goed, in het zicht van de haven wil ik niet stranden of zinken.
Ik weet niet hoe het gaat met de bevolkingsgroep waa... lees meer -
Lang geleden dat ik gekampeerd heb. Van die vakanties herinner ik me dat ik enorm kon mijmeren over mijn eigen bed, een douche die alleen voor mij was, en een simpele fauteuil waarin je een boek kon zitten lezen, zonder dat er de hele tijd mensen voorbij liepen met een toiletrol... lees meer
-
“Veel mensen denken dat schakers nogal in zichzelf gekeerde lieden zijn. Dat is helemaal niet zo. Ik ben ook een hele normale jongen, gewoon met een vriendin.” Aldus Jorden van Foreest die zondag het Tata Steel-toernooi won. Zit nog steeds in mij hoofd als het Hoogovenschaaktoer... lees meer
-
Doordat veel hondenbezitters gebruik maken van onze autovrije straat, neem ik meer kennis van hun leven dan voorheen. In hun hoedanigheid van hondenuitlater dus, van de rest weet ik niets. Sommigen beginnen me vertrouwd te worden, bijvoorbeeld de vrouw die een tas om zich heen h... lees meer
-
Er zijn van die films waarin meestal oude Aziatische mannen voorkomen die onvoorstelbaar wijs zijn. Monniken zijn het vaak, met een vredige en onverstoorbare uitstraling. Ze doen aan Zen of iets wat daaraan verwant is, en geven antwoorden op vragen of adviezen. Die zijn niet met... lees meer
-
Soms kom je in een krant of tijdschrift iets tegen waarvan je echt niet meer wist dat het bestond. Je verwijt je dat nogal en daarom sla je niet te hard met je vlakke hand op je voorhoofd.