Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Polen

De crisis maakt ons creatief. Als ik naar mijn stokoude auto loop, zie ik dat er achter mijn portier een klein oranjekaartje zit geklemd. Ik denk natuurlijk meteen aan de inhuldiging later deze maand. Maar nee, daar gaat de tekst op het kaartje niet over. Onder het kopje `Eigen ophaaldienst’ lees ik: `Geachte eigenaar, Mocht u verkoopplannen hebben voor deze auto (gekeurd of ongekeurd)’ en vervolgens staat er een telefoonnummer. De tekst eindigt met: `Bij voorbaat dank, inkoper Henk’. Vind ik stevig klinken: inkoper Henk, zonder achternaam. Ik ken de inkoper niet, maar voel dat Henk de naam is die bij hem hoort. Ik zie er ook een snor bij en ogen die handig glimmen. Ik kijk om me heen. Nog meer auto’s hebben een kaartje gekregen van inkoper Henk. Het zijn vooral de auto’s met een wat gehavende uitstraling. Een eindje verder staat een overbuurman het kaartje van inkoper Henk te lezen. Ik heb zin er even over te praten. De overbuurman ook, hij weet er bovendien meer van: `Ja, de auto’s gaan linea recta naar Polen. Daar brengen ze nog aardig wat op.’ Ik knik. Polen. Ik kijk naar mijn auto en stel hem in Polen voor op een grauwe dag vol zeurende motregen. Mijn auto en ik hebben een relatie die ik moeilijk kan benoemen. Ik denk dat we soms contact hebben, vooral wanneer ik haast heb en de auto helemaal geen zin heeft in die stemming. Dan ga ik vriendelijk tegen hem spreken. Nu heb ik geen haast, maar ik zeg dat hij écht niet met inkoper Henk naar Polen hoeft. En voeg er bemoedigend klapje op het dak aan toe.

 

Columns

  • Feyenoordsupporters in de Eeuwige Stad, je moet er niet aan denken, maar je moet er dus wel aan denken, want ze waren er. Donderdagmiddag zat ik met een Feyenoorddeskundige in een radioprogramma. Hij moest over de wedstrijd van die avond praten. Ook vroeg de presentator iets ove... lees meer

  • In het café bij mij op de hoek zitten aan de bar een man en een vrouw die ik daar nog nooit gezien heb. Kan natuurlijk, ik ben er niet altijd, maar toch is het duidelijk dat ze hier voor het eerst zijn. Ook voor het eerst samen in een café. De bijeenkomst heeft geen amoureus kar... lees meer

  • Even aan een vrouw ruiken – het is helaas niet de bedoeling. Behalve natuurlijk als het een vrouw is, met wie je op intieme voet staat. Hoe kom ik hierop? Ik zag een filmpje van de benoeming van de nieuwe Amerikaanse minister van Defensie, Ash Carter. Zoals altijd speelt de echt... lees meer

  • Aandachtig beluisterde ik het protestlied van Imca Marina, gericht tegen minister Kamp. In het lied behandelt Imca, woonachtig in Groningen, de gevolgen van aardbevingen. `Scheurtjes’ is dan ook de titel van het lied Helder. Ik weet bijna niets zeker, maar dit wel: het lied za... lees meer

  • Als vanavond voorbij is, geldt dat ook voor het carnaval. Dit jaar kreeg ik er nauwelijks iets van mee. Bijna altijd ben ik ergens waar ik het volksfeest toch vaag waarneem, wat me om twee redenen bevalt: omdat ik een voorstander van vrolijke blijdschap ben en ook omdat gelukkig... lees meer

  • Héérlijk Nederlands: declaratiegedrag, Natuurlijk vindt het in andere landen ook plaats, maar iets in mij zegt dat wij voor dit soort gedrag een 10 plus krijgen. VVD-er Mark Verheijen zal zich eruit draaien en waarom ook niet? Is ook verhelderend: als we hem dan het woord horen,... lees meer

  • De wetenschap heeft vastgesteld dat een hond de emoties van ons gezicht kan lezen. Kort door de bocht gezegd: ze begrijpen ons. Misschien is `begrijpen’ een te groot woord, ik denk dat het meer intuïtie is, een andere dan bij bijvoorbeeld een hamster. Sommige apen hebben dat ook... lees meer

  • De Reclame Code Commissie heeft het ministerie van Volksgezondheid op de vingers getikt. Vanwege reclamespotjes over de zorg, en dan vooral over de veranderingen daarin. Ik zag die spotjes soms, maar herinner me er niets van, wat ik vaak met reclame heb. De Reclame Code Commissi... lees meer

  • Het boek Vijftig Tinten Grijs heb ik in huis, maar ik las het nog niet. Kwam er niet van. Misschien iets voor later, maar de periode die ik later noem, begint onderhand vol te lopen, dus het kan best zijn dat het aan me voorbijgaat, wat waarschijnlijk niet erg is. Gisteren gin... lees meer

  • Dit weekend is het in sommige delen van het land carnaval geblazen. Ik doe daar niet aan mee, maar volg het vanuit de verte met belangstelling. Een deskundige voorspelt dat het lied `Puntjes omhoog’ van Broer Geert en De Puntenslijpers in het oosten van het land een groot succes... lees meer

  • Zaterdagmiddag was ik op een feestelijke bijeenkomst: het 41-jarig bestaan van De Poezenkrant werd gevierd. Dat is een onregelmatig verschijnend tijdschrift waarin berichten over poezen worden gepubliceerd. Geen tips over verzorging en andere nuttige weetjes, nee, uitsluitend kl... lees meer

  • Soms kan een herinnering tegen je aan spatten. Je bent er niet op voorbereid en ineens is die er. Stel dat V&D inderdaad verdwijnt, wat vind ik daar dan van? Dat zat ik me af te vragen, niet krachtig, maar nogal vaag, want de afgelopen twintig jaar kwam ik er zelden. Niet da... lees meer

  • Wat me altijd enorm verbaast is dat al dat getwitter zo serieus genomen wordt. Bij bijna ieder nieuwsbericht wordt meteen gemeld wat de twitteraars ervan vinden. Allemaal van die dunne oprispinkjes waaraan niemand iets heeft. Ik kom erop omdat ik lees wat het twitterlegioen vind... lees meer

  • Misschien een keer in Frankrijk, op Zwarte Zaterdag, ik weet het niet meer, maar volgens mij stond ik nog nooit eerder vier uur lang in een file. Maandag wel. Ik reed door de provincie Noord-Holland. Was niet de enige. Ook een vrachtwagen die oud ijzer vervoerde. Die viel om. Da... lees meer

  • Als een paar dagen zijn drie mannen de kelder van een buurhuis aan het verbouwen. Een paar deuren verder, maar vaak is het net alsof mijn kelder wordt behandeld. Ze zijn vooral met beton in de weer, geloof ik, want in de naam van het verantwoordelijk bedrijf komt in grote letter... lees meer

Pagina's