Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Puffen

Woordspeling of niet: zonzeker? Ik hoorde het woord op de radio in een zinnetje dat ik niet goed verstond. Ik dacht dat het was: `De Nederlander is zonzeker.’ Maar het kan ook best zijn: `De Nederlander wil zonzeker zijn.’ In het eerste geval dus ja, een woordspeling. In het tweede geval ook min of meer, maar niet helemaal. Misschien moet ik er helemaal niet over beginnen, maar door mijn lichte allergie voor woordspelingen, spits ik waarschijnlijk iets te snel waakzaam de oren. Het gaat in ieder geval over zon, dat is duidelijk. De Nederlander kan niet zonder, ook duidelijk. Ik haast me erbij te zeggen dat ik met deze Nederlander weinig heb, want ik kan best zonder zon. Uiteraard heb ik het dan niet over zon in het algemeen, maar de vakantiezon, de zon waarvan we bruin worden, de zon waarvan we hoogzomerse kleren aan gaan trekken en met een klagend lachje puffen, terwijl we met de handen wapperen. Betekent `zonzeker’ nu dat de Nederlander onzeker wordt als de vakantiezon zich nauwelijks laat zien of is het een wens, voor mijn part een hárde eis, dus de Nederlander wil daar zijn waar de zon als een gek aan de hemel staat te branden? Ik vermoed het laatste, want zo is de Nederlander wel. Deze Nederlander reist dus naar de zonzekere bestemming, maar stel dat het daar toch tegenvalt, de zon heeft er geen zin in. Dan weet de Nederlander zich geen raad. Beetje langs winkels sjokken, op straat verveeld lopen eten, dat soort dingen. Is altijd zo: een woordspeling of wat daarop lijkt, voorspelt zélden veel goeds!

Columns

  • In mijn werkkamer kijk ik uit op een binnenplaatsje waar niets gebeurt. Deze zin schreef ik al vaker op, maar dat doe ik graag. De hele dag raak ik in diverse gebeurtenissen verzeild, maar als ik achter mijn bureau zit, wil ik vooral dat de gebeurtenissen in mijn hoofd een rol s... lees meer

  • Er zijn maar een paar winkels waar ik graag kom. Een ervan is de Kantoorvakhandel. Zo heet die hier in de buurt. Je kunt ook zeggen dat het een winkel is met kantoorartikelen, maar misschien klinkt dat te frivool, kantoorartikelen. Kantoorvakhandel, ja, het heeft wat. 

  • Het interessante van een nieuw woord is onder meer dat je een jaar of twee geleden geen idee had wat het betekende: zelfscanplein. Nou ja, geen idee, je snapte natuurlijk dat je zelf iets scande en dat op een plein deed, maar wat en waar? Het woord is gewoon geworden. Ik sprak h... lees meer

  • Nog even kom ik terug op de elektrische grasmaaimachine die was bekeken door `een mannetje’. Die stelde vast dat ik iets verbrand had in het binnenste van het apparaat en dat ik dus een nieuwe moest kopen. Deze analyse kostte twee tientjes, wat ik geen geld vond.

  • In de Tweede Kamer werd er deze week tijdens het racismedebat soms gescholden, maar zoals altijd braaf en vaak voor de hand liggend. Toch hoor ik het graag, wat ik misschien niet mag zeggen. Opvallend was Farid Azarkan van Denk die Lilian Marijnissen van de SP een `beschonken ko... lees meer

  • Het woord `zielig’ gebruik ik met tegenzin, maar deze week vind ik Martijn van Helvert zielig. Wie? O ja, Martijn van Helvert die even kandidaat-lijsttrekker van het CDA was. Vorige week maakte hij bekend dat hij dat wilde zijn. Hij zei toen dat hij de beste kandidaat was. Ander... lees meer

  • Als ergens rook uit komt, is waakzaamheid geboden. Uit apparaten, bedoel ik, behalve wanneer het moet, denk aan rookmachines in theater of concertzaal, maar daarover heb ik het dus niet. 
    Als voorbeeld neem ik een elektrische grasmaaimachine. Thuis heb ik geen gras, rond he... lees meer

  • Soms wil ik het helemaal niet over vrijheid van meningsuiting hebben. Niet dat ik ertegen ben, maar ik kan last van al die uitingen hebben, ál die meningen over van álles. Ik heb al eens gepleit voor meningloze dagen en dan bedoel ik niet dat je geen mening over iets mag hebben,... lees meer

  • Zaterdag hoorde ik een man vertellen over een galsteen waarvan hij last had. Hij ging naar een in Alkmaar wonende medicijnvrouw uit Siberië en die duwde er een paar minuten met de vlakke hand op en streek het ding vervolgens met twee vingers weg. Hoe de galsteen daarna het licha... lees meer

  • Zal binnenkort voorbij zijn: het winkelwagentje dat gedesinfecteerd voor je klaarstaat bij de ingang van de supermarkt. Wordt weer zoeken naar een muntje of er bij de balie om een vragen. Is natuurlijk niet erg, maar ik vond het wel wat hebben, ik weet niet hoe ik het moet zegge... lees meer

  • Vast overdrijf ik, maar in mijn herinnering is vaak tegen me gezegd dat ik van mijn fouten kan leren. Of moet leren. Kan zijn dat ik iemand was die van de ene fout in de andere stapte, maar als ik op een rijtje zou zetten wat ik er allemaal van geleerd heb, werd dat maar een kor... lees meer

  • De laatste dagen verdwaal ik vaak in felle gesprekken over onderwerpen die om een érg genuanceerde benadering vragen, over grappen die fout en niet fout zijn, over wat bedoeld wordt en juist niet, over wat kan en echt niet. Dat is goed, hoewel ik er soms even ontzettend moe van... lees meer

  • Iedere dag ben ik even op het strand, meestal in de ochtend. Ik zwem en ga weer weg. Soms blijf ik een uurtje zitten. Er gebeurt niets spectaculairs, maar ik heb toch het gevoel ver weg te zijn van het gewone leven, waarbij ik als altijd onmiddellijk aanteken dat het gewone leve... lees meer

  • Als het echt niet anders kan en het bezoek aan een tuincentrum dus van levensbelang is, zeg ik dat ik meega, (`uit solidariteit’), maar op de parkeerplaats blijf wachten. Heb niets tegen planten, maar wel tegen geurkaarsen, lelijke beelden, rare dingetjes van stro en andere ontm... lees meer

  • Er zijn best veel mensen van wie het hoogste doel aandacht is. Aandacht krijgen, bedoel ik. Aandacht voor zichzelf. Is verder niet inspirerend of verrijkend of interessant of dat allemaal tegelijk, nee: aandacht.

Pagina's