Een vervelend woord in de Nederlandse taal is `eigenlijk’. Het wordt te vaak uitgesproken en meestal geeft het ook aanleiding te vragen: ja, wat bedoel je nu? Voorbeeldje: Ik heb eigenlijk geen zin. Ik denk dat iedereen dat dikwijls zal zeggen. Let maar eens op. Als het vaker da... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Situaties
Komende maanden doen ongeveer 200 duizend kinderen theoretisch en praktisch verkeersexamen. Wist niet dat dat er nog was. De meeste fietsers fietsen alsof ze voor iets of iemand op de vlucht zijn en dan bestaan er geen regels. Elementair beleefd gedrag natuurlijk ook niet. Ik lees dat sommige basisscholen niet meedoen, omdat in vorige jaren te veel kinderen zakten voor het examen. Volgens mij zit er iets scheef in deze redenering. Waarom zakken er zo veel? Omdat ze bijna nooit fietsen. Ze worden bijvoorbeeld altijd naar school gebracht. Met de auto. Of in zo’n bakfiets, zo’n kinderkoetsje. Vaak zitten daar kinderen in die al lang kunnen lopen en ook fietsen, soms zelfs van een jaar of zeven. Onder een plastic zeiltje als het regent. Vader of moeder trapt zich wezenloos en telefoneert ondertussen ook nog. Dat tafereel stemt me altijd wat neerslachtig. Ik weet niet meer of ik destijds theoretisch verkeersexamen deed. Wel praktisch. Daartoe kwam er een keer of drie een agent op school, een grote man met een barse snor. Hij tekende nogal wat situaties op het bord, met geel, rood en wit krijt. Hij hanteerde het krijt alsof hij oorlog voerde met het bord. Tijdens zijn onderricht rookte hij een sigaar, een dikke die bolknak werd genoemd. Opmerkelijk was ook dat hij zijn pet op hield. Het was net als nu lente. De ochtendzon zette het klaslokaal in lichterlaaie, maar toch bleef die pet op dat forse hoofd. Het ontzag dat ik toen voelde, voel ik nog. Daarom weet ik nog steeds dat je er niet maar op los mag fietsen.
Columns
-
-
Weer een ijsdag vandaag! Werd gisterochtend al beloofd. Ik hoorde het in alle vroegte op de radio terwijl de verwarming traag en nukkig in bedrijf kwam en ik met mijn gevoelstemperatuur in de weer was. Is die er ook in de zomer, die gevoelstemperatuur? De kou heeft Siberische... lees meer
-
In een actualiteitenprogramma zag ik een vriendelijke vrouw over de poepbacterie spreken. Eerste keer in mijn leven dat ik het woord opschrijf: poepbacterie – nu dus voor de tweede keer. Ze sprak met zachte stem alsof de poepbacterie er ook niets aan kon doen dat hij poepbacte... lees meer
-
Een vriend belt op en vraagt of hij wat mag zeggen. Ik zeg dat het mag. Nou, het gaat over mijn column van gisteren. Dat ik de deur van binnen met een paar sloten afsluit en als er dan iemand onverwacht belt, ik eerst met die sloten moet rommelen voordat de deur open kan en d... lees meer
-
Soms gebeurt het dat je je verschanst in je eigen huis. Er is nog wel buitenwereld, maar ver weg. De deur op het nachtslot, telefoon uit. En dan gaat de bel. Het is bijna negen uur in de avond, er komt zelden onaangekondigd bezoek. Waarom ik naar de deur loop, weet ik niet. Mi... lees meer
-
In mijn kindertijd werd vaak gezegd: “Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.” Die woorden hoorden bij de jaren vijftig, de oorlog was pas voorbij, veel in het land moest opnieuw beginnen, er was geen tijd voor malligheid. Dat hebben we later enorm ingehaald. Of ik die woorden... lees meer
-
Aan veel kom ik niet toe. En ik vind het verontrustend dat ik dat steeds vaker vaststel. Aan veel te veel kom ik niet toe. Aan mindfulness bijvoorbeeld. Aan wat het betekent en hoe je er beter van kunt worden, want dat laatste is natuurlijk de bedoeling.
-
Als iemand zegt ergens `een dubbel gevoel’ over te hebben, weet ik dat ik me scherp moet concentreren, want mijn reactie moet genuanceerd zijn. Jammer vind ik het dat de Olympische Winterspelen dit weekend zijn afgelopen, want behalve dat het dikwijls genieten was, leerde ik wee... lees meer
-
Paar dagen geleden zag ik de zanger René Froger lopen. Nou ja, zanger, hij is meer dan dat. Ik bedoel: hij doet ook andere dingen, op televisie. Ik weet wat hij voor repertoire zingt, maar ken het nauwelijks. Als ik naar de radio luister, is dat altijd Radio 1 en daar klinkt noo... lees meer
-
‘Het heerst, hè’ wordt bijna altijd op dezelfde manier uitgesproken, vertrouwelijk, bezorgd. We weten dan wat er heerst. Het heerst, geloof ik, nog steeds, al heerst het al wat minder dan een paar weken geleden, hoewel ik nog steeds mensen op sleutelposities minder kan bereiken.... lees meer
-
Hoe lang is het geleden dat de melkboer aan de deur kwam? Ik maak hier echt geen nostalgische vraag van (ik houd niet van nostalgie), maar lees dat hij in Engeland aan het terugkeren is, de melkboer dus. Of melkboerin. Engeland is niet ver weg en er wonen daar in hoofdzaak behou... lees meer
-
Je weet niet altijd hoe je kijkt en ook niet wat je bedoelt met hoe je kijkt. Er kunnen onbewuste krachten aan het werk zijn. Het overkomt je. De verschrikkelijke vraag “Is er iets?” kan daar het gevolg van zijn. Als je dan vraagt “Hoezo?” zegt de ander “Nou, je kijkt zo…” De zi... lees meer
-
Overconcentratie is nooit goed. Woord zegt het al, het is méér dan concentratie. En sterke concentratie is voldoende. Hoeft niet nog iets bij. Door overconcentratie ging er bij mij al veel mis. Ik ben op weg naar een belangrijk gesprek en iemand drukt me op het hart: “Je gaat to... lees meer
-
Rond half negen is er iedere werkdag op radio 1 een stelling waarop luisteraars later in de ochtend mogen reageren. Gisterochtend was die stelling: Ruud Lubbers is de beste premier die Nederland ooit heeft gehad.
Ik mobiliseerde onmiddellijk al mijn historisch besef, maar k... lees meer -
Het laatste dat we van Halbe Zijlstra zelf hoorden, was dat hij een glas wijn met zijn vrouw ging drinken. De orde van de dag is inmiddels weer een andere dan die toen hij dat zei. Misschien is hij nog steeds met wijn in de weer, maar wij zijn al bezig met hem zacht te vergeten,... lees meer