Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Situaties

Komende maanden doen ongeveer 200 duizend kinderen theoretisch en praktisch verkeersexamen. Wist niet dat dat er nog was. De meeste fietsers fietsen alsof ze voor iets of iemand op de vlucht zijn en dan bestaan er geen regels. Elementair beleefd gedrag natuurlijk ook niet. Ik lees dat sommige basisscholen niet meedoen, omdat in vorige jaren te veel kinderen zakten voor het examen. Volgens mij zit er iets scheef in deze redenering. Waarom zakken er zo veel? Omdat ze bijna nooit fietsen. Ze worden bijvoorbeeld altijd naar school gebracht. Met de auto. Of in zo’n bakfiets, zo’n kinderkoetsje. Vaak zitten daar kinderen in die al lang kunnen lopen en ook fietsen, soms zelfs van een jaar of zeven. Onder een plastic zeiltje als het regent. Vader of moeder trapt zich wezenloos en telefoneert ondertussen ook nog. Dat tafereel stemt me altijd wat neerslachtig. Ik weet niet meer of ik destijds theoretisch verkeersexamen deed. Wel praktisch. Daartoe kwam er een keer of drie een agent op school, een grote man met een barse snor. Hij tekende nogal wat situaties op het bord, met geel, rood en wit krijt. Hij hanteerde het krijt alsof hij oorlog voerde met het bord. Tijdens zijn onderricht rookte hij een sigaar, een dikke die bolknak werd genoemd. Opmerkelijk was ook dat hij zijn pet op hield. Het was net als nu lente. De ochtendzon zette het klaslokaal in lichterlaaie, maar toch bleef die pet op dat forse hoofd. Het ontzag dat ik toen voelde, voel ik nog. Daarom weet ik nog steeds dat je er niet maar op los mag fietsen.

Columns

  • Luchthaven vond ik al vroeg in mijn leven een indrukwekkend woord. Het prikkelde mijn fantasie. Natuurlijk wist ik dat daar vliegtuigen landden en opstegen, maar in mijn dromerige gedachten was een luchthaven meer dan dat. Vaak keek ik naar de hemel en stelde ik me voor dat ik d... lees meer

  • Vooral met Franse films heb ik het: als daarin iets wordt gegeten of gedronken, krijg ik daar ook zin in. Niet altijd, zou een mooie boel worden, nee, sóms. Met films uit andere landen heb ik het niet. Nooit nam ik de tijd dat goed te begrijpen. Wel is het zo dat het in een eerd... lees meer

  • Liefhebbers zullen Marktplaats vanaf morgen scherp in de gaten houden: mondkapjes waarop staat Prinsesjesdag 2020. Historisch dingetje, maar 500 van in omloop. Is die van Rutte meer waard dan die van Grapperhaus? Wat ruik je bij hergebruik?

  • Met broodjeszaak zeg ik te weinig over de winkel waar ik zaterdag in alle vroegte voorbijloop. Ik ga er nooit naar binnen maar ik weet dat je er behalve broodjes (kleine kunstwerken met rucola) ook biologische landwijn uit Toscane kunt kopen, ambachtelijk gebak met rare glans, w... lees meer

  • Nog nooit had ik een vrouw zien vechten. De meeste jongens van mijn generatie zullen dat bevestigen. Meisjes ook. Dus voordat we Diana Rigg als Emma Peel in De Wrekers zagen. Ze is overleed deze week en toen ik dat hoorde dacht ik niet dat ze al lang dood was. Vaag was... lees meer

  • Als ik in mijn kindertijd iets niet mocht, verzette ik me daartegen. Uiteraard, want dat doe je als kind, ook omdat er nog niet zo veel is om je tegen te verzetten. Ik geloof niet dat mijn ouders érg streng waren en als ik iets niet mocht, legden ze uit waarom. Altijd dacht ik:... lees meer

  • Natuurlijk, regeren is vooruitzien, maar wil ik nu al weten hoe het moet met de Nijmeegse Vierdaagse van volgend jaar? Dat de organisatie dat wil, begrijp ik. En als je mee wilt doen, vind je het ook wenselijk van de gang van zaken op de hoogte te zijn. 

  • Weer was ik met de klusjesman, ex-bokser uit Minsk, in een kolossale bouwmarkt. Hij ging op zoek naar materiaal voor de eeuwigheid en ik liep geroutineerd naar de koffiehoek, langs het Hygiëne Station, wat ik nog steeds een sterke benaming vind. Ik probeerde een beetje in gedach... lees meer

  • Nooit gedacht dat ik Maarten van Rossem zou missen. Op televisie dus. Tijdje terug keek ik meestal naar De Slimste Mens en dat was dus inclusief Maarten van Rossem. Over al zijn kwaliteiten kan ik oordelen, maar ik vind dat hij veel helder kan uitleggen. To the point, zoals dat... lees meer

  • De kleine samenleving die ons autovrije straat aan het worden is, nu ruim twee maanden, volg ik gefascineerd. Kwesties die voorheen helmaal geen kwesties waren, worden dat wel. 

  • Bij al dat gedoe rond minister Grapperhaus dacht ik de hele tijd: kan gebeuren, oerstom, nu weer de orde van de dag. Gisteren las ik in deze krant en reconstructie van de kwestie. Kop: Grapperhaus dacht geen seconde aan opstappen. Voor mij hoefde hij dat ook niet te doen, opstap... lees meer

  • Soms moet er ineens van alles gebeuren in huis. De klusjesman is nu een ex-bokser uit Minsk. Hij was al eerder hier en toen viel zijn harde ernst minder op dan nu, maar we zijn allemaal ouder geworden. Het is niet alleen ernst, ook van die onbeschrijfelijke Oost-Europese melanch... lees meer

  • Aangenaam is het op een plek te wonen waar vaak scènes uit films worden opgenomen. Kan natuurlijk ook op een industrieterrein met veel vuil licht, maar daar woon ik dus niet. 

  • We kunnen zeggen dat het niet zo is, maar dat is niet waar: het is landsbelang, de nieuwe bondcoach. Hij beïnvloedt het nationale humeur. Zelf ben ik blij dat de naam van Louis van Gaal rond zingt, hoewel zingen niet meteen het woord is als je aan Van Gaal denkt. Laat ik meteen... lees meer

  • Al twee maanden is de straat hier autovrij. Sindsdien vormen wij, bewoners, een kleine gemeenschap. Voorheen was dat niet zo, we kenden elkaar nauwelijks. Een rustige straat nodigt uit tot gesprekken en kwinkslagen. Interessant te zien hoe die gemeenschap zich ontwikkelt, welke... lees meer

Pagina's