Vandaag is de dag van het Groot Dictee der Nederlandse taal, uitgezonden in het programma van Frits Spits, De Taalstaat. Vorig jaar mocht ik meedoen en ik eindigde hoog, wat ik uiteraard graag nog even kwijt wil, ook omdat het voor mij een van de hoogtepunten van het ja... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Strop
Als iemand een zin uitspreekt waarin de woorden `een bord met spaghetti’ voorkomen, klinkt in mijn hoofd onmiddellijk een lied dat Rijk de Gooyer erg lang geleden zong, met een kinderkoor. Het begint zo: `Een bord met spaghetti en daar bovenop lag een gehaktbal, maar oh, wat een strop, want toen ik moest niezen, voor ik ‘m verslond, vloog hij door de luchtdruk van mijn bord op de grond.’ (Fijn: verslond!) Je hebt grote kwesties en kleine kwesties, soms is het verfrissend ook de kleine volle aandacht te geven. Ik hoorde dit lied voor het eerst ergens in de vroege jaar zestig. Het was repertoire dat me niet dwingend aansprak, maar toch kroop het meteen in mijn hoofd en ging het daar nooit meer weg. Wetenschappers van de universiteiten van Amsterdam en Utrecht zijn aan het uitzoeken hoe zoiets gaat. Niet alleen wat betreft `Een bord met spaghetti’ maar in het algemeen. Ze hebben daartoe een game ontwikkeld en dan haak ik onmiddellijk af, niet om de Flintstone uit te hangen, maar omdat ik niet de ruimte heb me daarin te verdiepen. Wel ben ik nieuwsgierig naar de uitkomsten. `Laat me’ van Ramses Shaffy is er ook zo een. Ik luister veel naar nieuwe liedjes, maar merk dat het toch oude zijn die bleven hangen. `Zachtjes tikt de regen het zolderraam’, om er maar eens een te noemen. `Sound of te screaming day’ van de Golden Earrings, met een –s toen nog. Ik ben benieuwd of de wetenschappers ook te weten komen hoe je ze uit je hoofd krijgt, wat me in het geval van `Een bord met spaghetti’ niet slecht zou uitkomen.
Columns
-
-
Soms begrijp ik begrip niet. Maar eerst moet ik zeggen dat ik niet wist dat scholieren in de klas hun mobieltje binnen handbereik mogen hebben. CDA wil dat verbieden. Hoogleraar mediaopvoeding Peter Nikken heeft begrip voor die mobieltjes. Ja, dat is het begrip dat ik niet begri... lees meer
-
In de tweede helft van de jaren vijftig ging ik voor het eerst naar school, in Nijmegen, in een straat die niet meer bestaat. Die school was geen bewaarschool meer (woord raakte in onbruik), maar gewoon kleuterschool. Nou ja, gewoon, niets is gewoon, maar het was mijn status in... lees meer
-
De vroege ochtenden wordt steeds winterser. Vind het allerminst erg er doorheen te lopen. Ook prima dat het langer stil op straat blijft. Gisterochtend zag ik aan de overkant de zangeres die nog niet zo lang geleden grensoverschrijdend tekeerging in de buursupermarkt. Aan haar l... lees meer
-
Er gebeurt zo veel dat ik nog niet echt de ruimte vind om in Sinterklaasstemming te komen. Gisteren zag ik er gelukkig een, ik bedoel Sinterklaas. Hij kwam uit een grijs busje van een stukadoorsbedrijf en liep naar een flatgebouw. Busje reed haastig verder. Er was geen Piet uitg... lees meer
-
Wat ik vaak heb: met iets bezig zijn in huis, klein klusje (ik doe alleen maar klusjes als ze klein zijn) en dan gaat de bel of word ik door iets anders afgeleid. Wanneer ik weer bij het klusje ben, ligt een essentieel ding, schroevendraaier, rolletje plakband, niet meer op de p... lees meer
-
Bijna overal zie ik Louis van Gaal geciteerd die tijdens een persconferentie heeft gezegd: “We can come an end.” Is vreemd Engels, maar ik heb waardering voor de poging van de bondcoach duidelijk te maken wat hij bedoelt. En volgens mij begrijpt iedereen hem, ook door hoe erbij... lees meer
-
Sommige situaties kun je meteen lezen. Dat is het woord, geloof ik: lezen. Er zijn ook mensen die zeggen: “Ik kan je gezicht lezen.” Vind ik altijd een vreemde mededeling. Het is mijn gezicht, maar ik zal nooit zeggen dat ik het kan lezen, want dat doe je niet met je eigen gezic... lees meer
-
`Besparen brengt rust in je hoofd’ las ik gisteren boven een stuk in deze krant. Kom ik meteen in tweestrijd. Over alles wat rust in je hoofd kan brengen, wil ik alles lezen, ik kan er niet mee ophouden. Maar ja, het gaat over besparen, hartstikke nuttig onderwerp. Alle informat... lees meer
-
Overal lees en hoor je dat Tweede Kamervoorzitter mevrouw Bergkamp haar conclusies moet trekken. Gelukkig vind ik dat ook. Is altijd lastig wanneer iedereen om je heen iets vindt, terwijl je zelf nog geen idee hebt. In sommige kwesties stap ik te laat in. Hier niet. Bij het eers... lees meer
-
Het jaar heeft nog maar enkele weken te gaan. Er gebeurt voortdurend zo veel dat je nauwelijks ruimte hebt om aan het volgende te denken, maar soms lukt dat héél even wel.
Het televisieprogramma Blauw Bloed keert vanaf januari terug. Voor wie het niet kent, het beh... lees meer -
Toen ik hoorde dat Pierre Kartner was overleden, dacht ik weinig, behalve dat ik Huilen is voor jou te laat een vreemd, mysterieus lied vind, en ook herinnerde ik me een avond begin jaren tachtig. Ik woonde toen in Arnhem en mijn buurman was de rock-‘n-roller Hank the K... lees meer
-
Mijn kapper houdt van kunst en kitsch. In zijn bedrijfsruimte staan of hangen telkens nieuwe dingen. `Dingen’ is een respectloos woord, maar zo bedoel ik het niet. Weet alleen niet altijd wat iets is. Goudkleurig hondje, prima, dat is een goudkleurig hondje, maar niet alles is... lees meer
-
In het ziekenhuis voor een onderhoudsonderzoekje (zo noem ik het graag) zit ik in een wachtruimte tegenover een kleine poster waarop staat `3 goede vragen bij de dokter’. En daaronder dus die vragen.
-
In een interview met de staatssecretaris Gunay Uslu (Cultuur en Media) las ik dat ze meer geld gaat geven aan de cultuursector, meer dan afgesproken in het regeerakkoord. Van zo’n bericht ga ik juichen. Het is 170 miljoen meer. Wat de afspraak was, weet ik niet, ook niet of 170... lees meer