Misschien onbelangrijk, maar ik vind het geen sterke naam, Nieuw Sociaal Contract. Er zit geen onthoudbaar ritme in. De afkorting, en natuurlijk gaat de naam afgekort worden, lijkt erg op de Nijmeegse voetbalclub, maar die afkorting is verder prima, ook door de E in het midden.... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitjes
De zin die begint met: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. En achter dat `maar’ komt er dan van alles, vaak te veel om meteen te behappen. Tegen mij wordt het dikwijls gezegd: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. Ik denk dan altijd over de verkeerde dingen na, bijvoorbeeld over het uitgangspunt dat als je je niet ergens mee wilt bemoeien, je dat dan ook niet doet. Aan het meeste wat ik niet wil, begin ik niet. Dat hoort bij willen en niet willen. Er is nog meer aan de hand met `Ik wil me nergens mee bemoeien, máár’. Het gaat meestal over een handeling of iets wat je beweert. De ander heeft daar een opvatting over en steekt die niet onder stoelen of banken, want: Ik wil me nergens mee bemoeien, máár. Soms komen die woorden als mosterd na de maaltijd. Voorbeeldje: een paar dagen geleden zat ik in de huiselijke kring bij wijze van lunch twee haringen te eten. Op bruin brood. Met veel uitjes en zuur erbij. Lekker! Toen ik daarmee klaar was, vroeg de huiselijke kring: `Zeg, je hebt dadelijk toch een interview?’ Ik knikte terwijl ik met een servet het gebied rond mijn mond reinigde. De huiselijke kring vervolgde: `In die niet zó grote radiostudio?’ Weer knikte ik en ik overwoog een glas koude jenever te nemen, want dat hoort er eigenlijk bij, bij haring. Maar ik zag er vanaf, want ik wilde lekker fris dat interview ondergaan. Toen kwam: `Ik wil me nergens me bemoeien, máár dan had ik hier toch geen haring met uitjes zitten eten. Is nogal aangenaam voor die interviewer!’ Dan raak ik dus in de war en op slot.
Columns
-
-
Soms verwijt ik mezelf dat ik lang niet meer gedacht heb aan iemand. Dat heb je ineens in de gaten, vaak door een detail dat je met die persoon verbindt. Kan een liedje zijn. Of een foto. Dan neem ik meteen maatregelen. Dan stuur ik een bericht. Tenminste als het gaat om iemand... lees meer
-
Terwijl ik regelmatig besef dat mijn hersens een groot deel van de dag rusteloos in de weer zijn, sta ik te weinig stil bij hoe het zit met die activiteit of dynamiek of hoe je het ook moet noemen. Er gebeurt daar van alles, het is het hart van wie ik ben, maar me er in verdiepe... lees meer
-
Excuses voor het ongemak. Die woorden werken niet altijd. Zeker niet wanneer het ongemak al erg lang ongemak is. In de supermarkt om de hoek doet de statiegeldmachine het al ruim een maand niet. Daarvoor waarschuwt een groot papier dat erop is geplakt: DEFECT!
Sinds kort w... lees meer -
Als je recreatief op stap bent met piepjonge familie kun je terechtkomen in taferelen die ineens diep slapende herinneringen wakker maken. Voorbeeld: de speeltuin.
-
Jammer dat er weer een woordspeling de kop op moet steken, maar ik begrijp dat je mensen mag vragen wat hun tatoeages betekenen. De woordspeling is `tatour’, las ik gisteren in deze krant, je mag een tatour maken langs de lichaamsafbeeldingen.
-
Ja, ik zou ook altijd zeggen dat ik voor hoop ben en tegen cynisme. Ik lees over de nieuwe partijleider van het CDA, Henri Bontenbal, en het is zijn overtuiging `dat mensen zitten te wachten op een politiek van hoop tégen het cynisme’. Ik zal nooit op hem stemmen, maar ik steek... lees meer
-
Als een nieuwe lijsttrekker voor het voetlicht wordt gebracht, doet iedereen die daarvoor gezorgd heeft, net alsof er een nieuwe tijd aanbreekt en het ondenkbaar is dat Nederland het al héél erg lang zonder die lijsttrekker heeft gedaan. Als je daar niet te diep over nadenkt, vi... lees meer
-
Zonnig tafereel is het: in het innige namiddaglicht zit een vrouw op de vensterbank een telefonisch gesprek te voeren. Haar voeten rusten op het lage hekje voor haar. Ik ken haar niet en misschien moet ik daar spijt van hebben.
-
Vorige week vrijdag werd ik gebeld door mijn bank, door een vrouw met een Barbie-achtige naam. Niet Barbie, zoiets, een dansende voornaam waarbij je je van alles voorstelde, strandpret, betoverende zonsondergangen, kortom zorgeloze omstandigheden. Haar stem hoorde daarbij, lache... lees meer
-
Enge films, daar gaat het de laatste dagen vaak over, ook gisteren in deze krant. Komt ook door de dood van regisseur William Friedkin die The Exorcist maakte, de film over het door de duivel bezeten meisje. Vijftig jaar geleden! De halve wereld had het erover, zonder d... lees meer
-
Als iets eigenlijk niet mag, ben je meteen geneigd te zeggen: “Maar er mag zo veel niet.” En dan doe je het toch.
Een broodje paling is bijvoorbeeld hartstikke fout. Paling is een bedreigde diersoort. In de viswinkel hier in de buurt wordt die dan ook niet verkocht. -
Wie het zei, weet ik niet meer, maar het was na de wedstrijd tussen Feyenoord en PSV, afgelopen weekend. Misschien een speler van Feyenoord, Hartman, tijdens het nagesprekje, misschien de trainer, maar waar het me om gaat is dat ik weer een woord cadeau kreeg dat ik niet kende:... lees meer
-
Er zijn mensen die zich nauwelijks van een wereld buiten hen om bewust lijken te zijn. Waarschijnlijk willen ze dat ook niet en hebben ze hun handen vol aan zichzelf. We zien ze lopen op straat met oortjes in, hun blik strak gevestigd op het mobieltje. We kennen de harde telefoo... lees meer
-
Waar zijn ze gebleven, de frisse jongens en meisjes met een klembord die je wanneer je bijvoorbeeld de supermarkt uitkwam, staande hielden en vroegen of ze je wat mochten vragen? Er zijn mensen die hen handig of bars ontweken en ik deed ook weleens of ik té diep in gedachten was... lees meer