“En dat zet ik dan naast mijn computer. En dan moet het leeg.”
Geloof dat ik op dat moment mijn oren spitste. Die spits ik graag, maar mijn oren hebben er niet altijd zin in.
Ik zit in de trein, verdiept in het landschap, voor me twee mannen en een vrouw, NS-medewerker... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitroepteken
Voor een huis, paar straten verder, staan twee grote dozen vol boeken, beetje schuin zodat goed te zien wat er allemaal in zit. Briefje erbij waarop staat dat wie wil, ze gewoon mee mag nemen. Laatste woorden: `Tast toe!’ Eerst liep ik door, ik zag het wel, maar ik dacht laat-maar. Op de hoek voelde ik wroeging: zo moet ik niet met boeken omgaan, ik mag ze niet negeren. Daarom sta ik toch voor de dozen. Het zijn niet de minste boeken die hier voor het grijpen staan. Ik ben trouwens niet de enige die kijkt, maar merk enige schroom. Kun je echt een boek pakken en mee naar huis nemen? Ja, echt waar, er staat niet voor niets een uitroepteken achter `Tast toe!’. Ik hoor een raam opengaan, kijk omhoog en zie uit het raam een hoofd steken. Het behoort aan een vrouw toe. Aan het hoofd is te zien dat het liever niet zichtbaar is, maar blijkbaar wil de vrouw toch meemaken wat er met haar boeken gebeurt. Dat is immers enorm duidelijk: zij heeft de dozen met boeken voor het huis gezet. Eerder dit jaar vond ik dat ik van bijna alles veel te veel had. Ik ging bovendien naar een ander huis, dus een mooi moment krachtig te gaan opruimen. Dat luchtte overigens op, hoe moeilijk het in het begin ook was. Ik deed ook boeken weg, zeker een paar duizend. Lijkt veel, maar ik hield er genoeg over. Ik kreeg dus sombere opkopers op bezoek die de boel met zuinige minachting bekeken. Ik kreeg er nauwelijks iets voor, maar wist dat ik daarmee al blij moest zijn. Het kwam niet in me op dozen voor het huis te zetten. Dat spijt me zéér.
Columns
-
-
Nieuw schrikbeeld met snoeiharde consequenties: lege schappen. Schuld van de strenge quarantainemaatregelen.
-
Toen ik gisterochtend de radio aanzette, kwam ik in een gesprek terecht over een nieuw aan te leggen natuurgebied. In deze barre dagen een aangenaam onderwerp. Gaf meteen wat lucht. Even niet over mannen met bedompt mannetjesgedrag, familie De Mol, de heer Wilders, de voorzitter... lees meer
-
Toen bekend werd dat Gunay Uslu de nieuwe staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen werd, verschenen er veel artikelen over haar. Leek me ook terecht, inspirerende persoonlijkheden moeten we koesteren. De culturele sector heeft alle aanleiding veel van haar te ver... lees meer
-
Het is nog volop winter en wat je dan toch beetje gaat missen is griep. Gewoon griep, nou ja, gewoon, niets is gewoon en griep al helemaal niet. Of zoals sommige mensen zeggen: griepje. Griepje is hetzelfde als griep, maar het klinkt wat goedmoediger. En juist dat goedmoedige mi... lees meer
-
Was benieuwd hoe we ons zaterdag als `een weloverwogen risico’ gingen gedragen. De winkelstraten bij mij in de buurt waren aandoenlijk druk en hier en daar hoorde ik iemand zeggen dat het `bevrijdingsdag’ was, echt waar. Hier protesteerde de horeca niet. De cafés bleven er potdi... lees meer
-
Zal zo’n vaart niet lopen, maar over drie jaar is het niet altijd zeker of we ieder moment over stroom kunnen beschikken. Heeft te maken met onze afhankelijkheid van het buitenland, kan het verder niet uitleggen. Er zullen meer zonnepanelen zijn en thuisaccu’s, dus het komt vast... lees meer
-
Waarschijnlijk is al gelekt wat er vanavond in de persconferentie wordt gezegd, maar gisterochtend was dat nog niet zo. Minister Kuipers liet weten: “Alle scenario’s zijn denkbaar.” Woorden die goed klinken, maar bij elkaar gezet niets betekenen. Toen hij nog geen minister was,... lees meer
-
De belangrijkste Olympische gedachte is dat meedoen belangrijker is dan winnen. Een andere heeft met internationale verbroedering te maken, sport verbindt de volkeren en doet ons tegenstellingen en graag ook vijandige standpunten vergeten, zoiets, mooi dus. Tijdens de openingsce... lees meer
-
De bordesfoto van het kabinet Rutte IV zal nog even op mijn bureau blijven liggen, want ik vind dat ik de namen moet onthouden. Van sommige bewindslieden zal dat waarschijnlijk niet lukken. Henk Staghouwer van Landbouw bijvoorbeeld. Komt ook doordat je meteen beetje gaat gapen a... lees meer
-
Lichte trots bevangt me als ik hoor dat typisch Nederlandse verschijnselen in een buitenland gangbaar worden. In sommige delen van Amerika wordt het `uitwaaien’ gestimuleerd. Of dat écht typisch Nederlands is, weet ik niet (in Scandinavische landen kunnen ze er ook wat van), maa... lees meer
-
Nerveus makend artikel zaterdag in deze krant over de vakman die een stuk riool kwam ontstoppen en daarvoor 2662,10 rekende. Hoogste post: spiraalkosten. Die heb je namelijk bij je als ontstopper, een spiraal. Weet ik zelfs. Dat instrument speelt de hoofdrol. De vakman rekende v... lees meer
-
Aangenaam is het sommige observaties of bevindingen hardop uit te spreken, zeker als die opluchtend zijn. Is net alsof die dan nog meer waar worden. Dat kan niet, weet ik ook wel, waar is waar, misschien moet ik zeggen dat de waarheid dan beetje gevierd wordt. Ik voel dikwijls b... lees meer
-
Misschien stom, maar het woord kende ik niet: triage. De laatste tijd bel ik vaker dan voorheen naar de praktijk van mijn huisarts. Lijkt me toeval, hoewel we natuurlijk kwetsbaarder zijn geworden dan voorheen. Het valt me op dat ik iets langer dan ik gewend ben moet praten met... lees meer
-
In de eerste week van het nieuwe jaar mag je best snel nog een goed voornemen maken. Kijkend naar de kerstboom besluit ik dit jaar kleine karweitjes minder lang uit te stellen. Tafel in de hoek opruimen, lampje in de gang repareren, kleren die ik nooit meer draag wegdoen, zoeken... lees meer