“Meneer, ik heb er geen woorden voor.” De man die dat tegen me zegt, heeft het niet over onze politiek, nee, over pakjes. Hij staat achter de balie van het postkantoor. Hebben we hier tegenwoordig weer in de buurt. Fijn!
Pakjesbezorging is een prima onderwerp op kleinschal... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitroepteken
Voor een huis, paar straten verder, staan twee grote dozen vol boeken, beetje schuin zodat goed te zien wat er allemaal in zit. Briefje erbij waarop staat dat wie wil, ze gewoon mee mag nemen. Laatste woorden: `Tast toe!’ Eerst liep ik door, ik zag het wel, maar ik dacht laat-maar. Op de hoek voelde ik wroeging: zo moet ik niet met boeken omgaan, ik mag ze niet negeren. Daarom sta ik toch voor de dozen. Het zijn niet de minste boeken die hier voor het grijpen staan. Ik ben trouwens niet de enige die kijkt, maar merk enige schroom. Kun je echt een boek pakken en mee naar huis nemen? Ja, echt waar, er staat niet voor niets een uitroepteken achter `Tast toe!’. Ik hoor een raam opengaan, kijk omhoog en zie uit het raam een hoofd steken. Het behoort aan een vrouw toe. Aan het hoofd is te zien dat het liever niet zichtbaar is, maar blijkbaar wil de vrouw toch meemaken wat er met haar boeken gebeurt. Dat is immers enorm duidelijk: zij heeft de dozen met boeken voor het huis gezet. Eerder dit jaar vond ik dat ik van bijna alles veel te veel had. Ik ging bovendien naar een ander huis, dus een mooi moment krachtig te gaan opruimen. Dat luchtte overigens op, hoe moeilijk het in het begin ook was. Ik deed ook boeken weg, zeker een paar duizend. Lijkt veel, maar ik hield er genoeg over. Ik kreeg dus sombere opkopers op bezoek die de boel met zuinige minachting bekeken. Ik kreeg er nauwelijks iets voor, maar wist dat ik daarmee al blij moest zijn. Het kwam niet in me op dozen voor het huis te zetten. Dat spijt me zéér.
Columns
-
-
Voor de zomer werden twee presentatoren van een praatprogramma de laan uit gestuurd, omdat hun programma urgentie miste. Ik kan me niet herinneren dat er toen in andere praatprogramma’s veel gepraat is over wat dat nu precies is, urgentie. Terwijl praten over televisie toch het... lees meer
-
In de Amerikaanse Catoctin Mountains bevindt zich Camp David, het buitenverblijf van de president waar hij grote nationale en vooral internationale problemen overdenkt en vaak ook oplost. We kennen de foto’s waarop hij lachend te zien is in gezelschap van wereldleiders die ook l... lees meer
-
Zal het woord `anderhalvemetersamenleving’ ook verdwijnen? Hoe lang duurt dat? Vanaf 25 september bestaat de samenleving die zo heet, niet meer. Als je zoiets zegt, klinkt dat vreemd. Wat komt daarvoor in de plaats? Ja, een andere samenleving, maar hoe gaan we ons daarin gedrage... lees meer
-
Morgenvroeg moet ik om half acht bij de tandarts zijn. Toen die afspraak werd voorgesteld, zei ik: prima. Herinner me dat ik erbij dacht: dan is er nauwelijks tijd ertegenop te zien. Zijn weinig mensen die zich op het bezoek aan tandarts verheugen, wat me echt een nadeel lijkt v... lees meer
-
We weten wat ze zullen zeggen, maar de persconferentie van de premier en minister Hugo gaat gewoon door. Je moet er altijd bij melden dat ze demissionair zijn, opdat niemand denkt dat er plotseling een nieuwe regering is. We weten niet meer wat we ons daarbij moeten voorstellen,... lees meer
-
De tijden zijn veranderd maar toch dacht ik zaterdag even terug aan dat CDA-congres in 2010, op 2 oktober, de 85ste verjaardag van mijn moeder, de Rijnhal in Arnhem was stampvol leden en crisisdamp. Op de eerste rijen coryfeeën die bezorgd keken, Piet de Jong, Dries van Agt, Jaa... lees meer
-
Is iets van de laatste jaren dat ik stilsta bij het einde van de zomer. Terwijl ik over het strand wandelde, besefte ik dat. Nog niet zo lang geleden maakte het me allemaal niet zo veel uit, want ik had al vanaf halverwege de lente zin in de herfst. Ben echter zomerser geworden,... lees meer
-
Mooi moment tijdens 8 uur Journaal van woensdag. Duurde helaas kort, maar kon niet anders. Aan de orde was een verontrustend onderwerp: ten gevolge van de klimaatverandering verandert ook het uiterlijk van sommige dieren. Een bioloog legde dat uit aan de hand van een vogel uit S... lees meer
-
Wanneer ik een woord voor het eerst uitspreek of opschrijf, merk ik dat sterk. Meestal is het een woord dat ik lelijk vind of waartegen ik om een andere reden verzet voel. Deze week was het: middagdip. Ik hóórde het me zeggen: “Ja, ik zat in een middagdip. Daarom deed ik een pow... lees meer
-
Soms lukt het je een probleem waarmee je worstelt, met vrienden te bespreken. Ik zeg `lukken’, want het valt niet altijd mee, je stelt je immers kwetsbaar op. Maar uit ervaring kun je weten dat het geen kwaad kan, al was het alleen omdat het formuleren van een probleem het al in... lees meer
-
Als gevaccineerd persoon denk ik te weinig na over problemen die niet-gevaccineerden veroorzaken en tegenkomen. Dat ik op de huid van de tijd leef, is dus iets wat ik mezelf wijsmaak. Zo wist ik niet dat veel middelbare scholen afzien van hun traditionele buitenlandse reis. Leer... lees meer
-
Bezoek dat te vroeg komt! Je staat nog iets te versnipperen boven een saus die maar geen saus wil worden, maar vooral op een voegmiddel lijkt, en dan gaat de bel. Daar staat het bezoek: “Sorry, we zijn iets te vroeg. Ben je nog aan het koken? Nou, doe maar net alsof we er niet z... lees meer
-
In mijn buurt worden zo nu en dan scènes voor films opgenomen of reclamespotjes. Daarover krijgen we een brief waarin uitgelegd wordt waarmee we allemaal rekening moeten houden. Brief eindigt met de belofte dat het ongemak zoveel mogelijk beperkt wordt en ook worden we bedankt v... lees meer
-
“Waar zit je toch met je gedachten?” Die vraag werd me als kind al vaak gesteld. Nog steeds. Heb nooit een antwoord, want gedachten kunnen ineens met me op de loop gaan en waar ze dan weer stilstaan, weet ik niet meteen, ik moet me even oriënteren.