Vind het best veel: twintigduizend klachten na de eerste eindexamens. Die komen dan binnen bij het LAKS, het Landelijk Actie Komité Scholieren. En vervolgens worden die doorgegeven aan minister Slob, want die gaat onder meer over het onderwijs. Ook over de salarissen van omroepp... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verlegen
Er is onderzocht wat we belangrijk vinden mee te nemen naar onze vakantiebestemming. Hoog scoort wc-papier. Op het lijstje staan verder onder meer thee en koffie, drop, peper en zout, aardappelen. Zelf nam ik nooit een van deze producten mee, zelfs geen wc-papier, hoewel ik het belang ervan inzie. Ik was altijd in landen waar wc-papier een gangbaar artikel is. Alleen in sommige gebieden in de Himalaya was het soms zoeken, maar als je het dan toch vond, kon je lekker opgaan in je opluchting en kocht je meer dan strikt noodzakelijk was. Ineens twijfel ik. Dan denk ik aan campings. Misschien had ik toch wel een rol bij me. ’s Avonds arriveren, campingwinkel gesloten, ontregelde stoelgang vanwege lange reis, ja, dan is het onprettig plaatsnemen op de wc zonder papier binnen handbereik. Waar ik dan weer wel moeite mee had was dat je zo zichtbaar maakte wat je ging doen als je met een rol onder je arm over het kampeerterrein liep. Misschien lag het aan mij, maar ik voelde me toch intenser gadegeslagen dan wanneer ik daar een stokbrood of een fles wijn transporteerde. Openbare omgang met toiletpapier maakt altijd wat verlegen. Je bent bijvoorbeeld ergens op bezoek, gaat naar de wc en stelt vast dat het papier op is. Je vraagt je eerst af of je het écht nodig hebt. Als dat het geval is, moet je terug naar de kamer vol verjaardagsvisite. Je wilt er niet moeilijk of geforceerd over doen en meldt aan de gastheer of – vrouw wat er aan de hand is. De reactie is altijd lacherig. En daaraan doe je zelf ook maar mee.
Columns
-
-
Als leden van onze koninklijke familie vanwege officiële verplichtingen hun woning verlaten, verandert de omgeving waarin ze zich vertonen, meteen in een open inrichting. Komt niet door de koninklijke gasten, maar door de onderdanen die bloednerveus nog onderdaniger dan onderdan... lees meer
-
Op bijna ieder station staat een soort wachthokje waarin een functionaris van de NS zit. Die geeft informatie, soms niet van harte, maar dat kan ook niet altijd, want ja: het is soms erg moeilijk, voor iedereen. Maar in principe is dat wachthokje een nuttig bouwseltje want daar... lees meer
-
Altijd fijn het woord `leesplezier’ te zien staan en te denken aan alles wat leesplezier kan veroorzaken. Ik lees dat leraren en schoolleiders er weer iets aan gaan doen, in het voortgezet onderwijs. En op de basisschool – daarmee begint veel!
-
Als je je in een ziekenhuis meldt bij de spoedeisende hulp is het vaak duidelijk waarom je dat doet: het is aan je te zien! Wanneer dat laatste niet het geval is, moet je soms je best doen die spoedeisende hulp te krijgen, ook omdat de zorgverleners niet zeker weten of je hulpvr... lees meer
-
Als je iets wezenlijks meemaakt, denk je altijd aan de eerste keer dat je hetzelfde beleefde. De eerste verliefdheid is altijd opnieuw voelbaar in alle latere. Het eerste grote verdriet. De eerste keer dat je aan alles merkte dat je succes had. De eerste rouw.
Vandaag hoef... lees meer -
Van vogels weet ik helaas niets, behalve dat ik ze graag hoor en er graag naar kijk. Mooie momenten op de zondagmorgen vind ik rond een uur of acht aan de keukentafel zitten en naar het radioprogramma Vroege Vogels luisteren. Vooral wanneer er overgeschakeld is naar de vrije nat... lees meer
-
Het is half acht in de ochtend en ik zet de vuilniszak buiten, nog niet gekleed voor een gangbaar sociaal leven. Een paar meter verder staat een vrouw, middelbare leeftijd, kranig kapsel, donkerbruine winterjas. Ze kijkt naar haar hond die zich aan het ontlasten is, even bruin a... lees meer
-
“Maar ik bedoel het goed!” Als iemand dat tegen je zegt, en dat gebeurt nogal eens, heb je van die goede bedoelingen meestal niets gemerkt. Ja, je wordt er nu op gewezen, maar dan is het te laat. De bedoeling van goede bedoelingen is dat je er baat bij voelt. Misschien ga ik te... lees meer
-
Altijd denk ik vandaag nog: Dag van de Arbeid. Lang geleden dat ik er iets aan heb gedaan. Ja, halverwege de jaren zeventig, toen ik nog in Nijmegen woonde. In een somber gebouw dat Het Kolpinghuis heette, nog steeds trouwens, toen vooral een danscentrum voor alleenstaanden, was... lees meer
-
Zelf krijg ik nooit meer een tik op de vingers. Ben daarom vergeten hoe het voelt. Toen ik me in mijn kinderjaren oriënteerde op de wereld, kwam er weleens een, maar dat is inmiddels al een tijdje terug. Ik léés er wel over. Dat bijvoorbeeld de Belastingdienst een tik op de ving... lees meer
-
Er zijn bewegingen waarover je niet te lang moet nadenken, want dan stagneert er iets. Bijvoorbeeld als we iemand begroeten of afscheid nemen. Je gaat een hand geven, maar hoe regisseer je de hand en dus ook min of meer de arm. Breng je je hand naar die van de ander toe of laat... lees meer
-
Iedereen zal het weleens hebben, dat je denkt: waar ben ik in ‘s hemelsnaam mee bezig? Het is niet altijd zo dat die vraag wijst op een probleem, maar kan nuttig zijn er een antwoord op te hebben. Dan stel je je bijvoorbeeld voor dat je het moet uitleggen aan iemand die van ni... lees meer
-
“Wat kunnen ze tegenwoordig toch veel, jongen.” Mijn moeder zei het vaak, de laatste jaren van haar leven steeds vaker. Ze zei het altijd met trotse blijdschap. Ze maakte immers deel uit van een tijd met veel vooruitgang en steeds meer mogelijkheden. Soms was ze ook licht verb... lees meer
-
Hoewel ik zelf niet zo snel meer in een gat in de markt zal duiken, let ik altijd goed op of ik er een zie. En zaterdag was dat zo.