Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

War

Weer afwachten hoe het vandaag met de examendiefstal zit. Zelf hoef ik me geen zorgen te maken, maar doe dat toch omdat er veel in de war aan het raken is. Steeds meer. Begon met die wielrenners, maar het lukte me niet me over hen erg druk te maken. Wel nam ik sport weer wat minder serieus, wat volgens mij niet erg is. Niet alle sport trouwens, maar dat kan altijd later nog komen. Met de inhuldiging van de koning en koningin is ook iets mis gegaan. Blijkt nu pas. De heer Wilders is uit de Commissie van In- en Uitgeleide gehouden. Door de voorzitter van de Eerste Kamer die onpartijdig moet zijn. Wilders vat het sportief op en vindt dat die man moet `opkrassen’. Lekker woord dat ik lang niet meer hoorde: opkrassen. Wilders gebruikt altijd dat soort woorden voor de dynamiek die hem voor ogen staat, met op nummer één `de boom in’. Als hij er écht een punt van zou maken, moest misschien wel die hele inhuldiging over. Zeg maar een herinhuldiging. En voor de vrouw van de Prins van Monaco een herkansing, want die heeft er een potje van gemaakt. Terug naar de examens. Diploma’s zijn gevoelige documenten geworden. Zelf heb ik er vier waarnaar nog nooit iemand gevraagd heeft. Ja, naar mijn rijbewijs op het postkantoor als ik daar voor een pakje kwam. Ik denk ineens aan mijn verkeersdiploma. Gehaald op de fiets in 1960. Een gezellige dikke agent hield toezicht, maar had meer belangstelling voor de romige onderwijzeres (`mokkel’) van de meisjesschool. Is geen fraude natuurlijk. Maar de rapen kunnen alsnog gaar zijn!

Columns

  • Verbazingwekkend grafiekje over winkeldiefstal: Nederland staat op de tweede plaats. Onder Mexico. Helemaal onderaan: Noorwegen. Maar ja, in Noorwegen gebeurt helemaal niets. De Noren hebben hun handen vol aan introvert te zijn, denken verdere nergens anders aanen als ze toevall... lees meer

  • Als prinses Laurentien spreekt, ga ik altijd wat rechter zitten. Niemand praat zo deftig als zij. Haar schoonmoeder kan er ook wat van, maar bij haar is het natuurlijker. Toen prinses Laurentien nog Petra heette en besloot dat die naam te huiselijk was voor een prinses, ging ze... lees meer

  • In het ziekenhuis waar ik zo nu en dan kom, als patiënt, als ziekenbezoeker, in beide gevallen als mens, staan bij de ingang een stuk of tien blauwe rolstoelen, bedoeld voor hen die slecht ter been zijn. Ze zijn blauw van kleur (het blauw van de zee in de zomer) en zien er aantr... lees meer

  • De twee pandaberen die we van China te leen hebben, heten Wu Wen en Xin Ya. Dat is op een persconferentie bekendgemaakt. Ik houd erg van het woord `persconferentie’ als het gaat om dit soort kwesties. Ze zijn dus te zien in het Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Ik heb weleens in e... lees meer

  • Wat ik niet wist, was dat ons zieke koningin vorige week vervángen moest worden. In China dus. Blijkbaar werd er tijdens dat staatsbezoek op een koning én een koningin gerekend, maar de koningin was er maar even bij. We weten allemaal wat haar mankeerde. Als ik koningin was zou... lees meer

  • Wat ik zeer Hollandse woorden vind: het moet niet veel gekker worden. In de tijd waarin ik opgroeide was iets al gauw gek: `Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.’ Zoiets neem je levenslang mee. Daarom kan veel me niet gek genoeg zijn, maar soms denk ik toch `Het moet niet v... lees meer

  • Nog even over vlees, want het gaat er de laatste dagen steeds over. En als je het woord `vlees’ vaak ziet staan, krijgt het iets, ja wat? Het wordt dan een kwestie van kauwen. Ik las dat vlees waarop je lang moet kauwen, weer populair wordt. Vooral in de toprestaurants. Houd ik... lees meer

  • Niets te klagen over de herfst dit jaar. We krijgen de prachtigste kleuren cadeau. In de fitnessclub zit ik op zo’n fitnessclubfiets en zie dat ik een kilometer of tien heb afgelegd. Waarom doe ik dat niet buiten, door de herfst? Voor het huis heb ik een fiets staan waarmee dat... lees meer

  • Met zout is ook iets aan de hand. Er worden getallen gepubliceerd die onze waakzaamheid mobiliseren. Dit soort informatie moet ik gedoseerd verwerken, anders durf ik niets meer tot me te nemen, behalve volstrekt onbespoten vruchten en water dat ik eerst heb gekookt en daarna in... lees meer

  • Zo nu en dan lees ik een artikel over de zelfrijdende auto, want ik wil niet van niets weten als die de normaalste zaak van de wereld is. Je zit dus met losse handen achter het stuur en ik begrijp dat het ongeveer een kwartier duurt voordat je je kunt overgeven aan deze situatie... lees meer

  • Een woord waarvan ik houd, wintertijd. Ik geloof van alle woorden waar `winter’ in voorkomt, zelfs van winterse buien. Toen ik ooit aan een tijdschrift mijn mooiste woord mocht doorgeven, was dat `sneeuw’. De herfst is mijn seizoen, maar dat is omdat die maanden ons voorbereiden... lees meer

  • Hoeveel filialen van de Bijenkorf zijn er nog in ons land? De aanwezigheid van de Bijenkorf, zegt iets over de status van de stad. Toen die uit Arnhem verdween, wisten we dat het daar bergafwaarts ging. Of dat werkelijk zo is, weet ik niet, maar telkens als ik door de betreffend... lees meer

  • Je hoeft maar even over je schouder te kijken en je ziet jezelf als kind door je geboortestad lopen, op een herfstige ochtend vol zacht licht. Je bent op weg naar school. En je kijkt over je andere schouder en het is vijftien jaar later dan toen. Weer een herfstige dag, je loopt... lees meer

  • Altijd beluister ik met enig ontzag iemand die zegt afwegingen te maken. Afwegingen hebben iets gewichtigs. Daarom heten ze dus ook afwegingen. Ik zeg het nooit, besefte ik laatst, terwijl dat misschien wel goed is voor mijn gevoel voor eigenwaarde. Daarom ga ik me aan het eind... lees meer

  • Vorige week las ik een interview met de vorige voorzitter van de Tweede Kamer, Gerdi Verbeet. Ze zei dat ze een mensenmens is. Waarom ze dat zei, weet ik niet meer. Ja, naar aanleiding van een vraag natuurlijk, maar het moet nogal een vraag zijn geweest, want volgens mij zeg je... lees meer

Pagina's