Gisteren, twee dagen later, keek ik nogmaals naar de Wimbledonfinale tussen Djokovic en Federer. Soms vind ik het verhelderend een wedstrijd te zien waarvan ik de uitslag ken. Ik let dan anders om momenten van concentratie en ook erg op wanneer welke speler winnaar begint te wor... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zang
Van heel veel weet ik niets af. Ik wist bijvoorbeeld dat planten ziek kunnen zijn, maar niet dat ze last kunnen hebben van een depressie. Ik was op een kunstacademie en daar las ik op het prikbord een oproep. Een studente meldde dat je zieke of depressieve planten naar haar kon brengen. Ze zou die dan gaan toezingen en dan kon je ze na een week weer afhalen. `in goede staat’. Ik las deze oproep een paar keer, een keer zelfs hardop, want ik vond het troostrijke woorden die ik zo volledig mogelijk wilde ondergaan. Ik heb geen planten in huis, maar wel op het binnenplaatsje en voor de deur. Geen van die planten maakt echter een zieke of depressieve indruk, maar ja, ik ben een leek. Gisteren sprak ik een kennis die ik al een tijdje niet had gezien had. De laatste keer was aan het begin van vorige herfst. We zaten toen in een café te praten over een boek dat ze aan het schrijven was. Ik vond dat een aangenaam gesprek, maar gisteren zei ze dat ze toen depressief was. Ze nuanceerde het zelfs: `Zo depressief als een deur.’ Dat een deur depressief kan zijn, wist ik ook niet. Maar goed, dat die kennis zich niet goed voelde had ik toen niet in de gaten, wat uiteraard aan mij lag. Snel terug naar de planten. Geen idee dus hoe het zit met hun mentale gesteldheid. Ik kan ze natuurlijk voor ze gaan zingen, zoals de studente belooft, en dan morgen kijken of ze er vrolijker uitzien. Maar wat veroorzaakt mijn zang? Misschien zijn ze dan juist depressief geworden. Waar moet ik op letten? Waar kan ik hierover iets lezen?
Columns
-
-
De vrouw aan de telefoon vraagt of ik even tijd heb. Ze heeft daarvoor ook al veel gezegd, maar dat heb ik niet verstaan. Dat komt doordat ik me afvroeg wat ik fout deed toen ik me inschreef in het Bel-me-niet-register. Ik word gelukkig niet vaak gebeld door opdringerige persone... lees meer
-
Het bezit van een caravan is een manier van leven. Vrijheid en huiselijkheid gaan hand in hand. Zoiets las ik dit weekend in een artikel waarin mensen aan het woord komen die verstand hebben van wat typisch Nederlands is. Zelf heb ik nooit een caravan gehad. Wel ging ik vaak op... lees meer
-
Een vakantieprobleem waarbij ik niet stilstond is snurken, snurken op de camping. Daarover las ik een artikel. Misschien snap ik het niet goed, maar blijkbaar heeft de partner van de snurker op de camping meer last van het lawaai dan thuis. Het kan best zo zijn dat de vrije natu... lees meer
-
Het zijn meestal spiegels op andere plekken dan in je eigen huis. Je loopt er langs of staat er ineens per ongeluk voor en denkt `Nou ja’ – of zoiets. Die gedachte betreft je lichaam. Ik had het gisteren in de toiletruimte van een restaurant waar ik me zojuist met een nogal inte... lees meer
-
Tijd gaat zo snel dat je soms vergeet wanneer iets ook alweer was. Ik keek gisteren even naar een deuk in mijn auto en vroeg me af wanneer ik die ook alweer kocht, de auto dus. Ik herinner me dat ik er hier een stukje over schreef waarin ik hoopte dat die deuk maar snel moest ko... lees meer
-
Ook een fijne traditie: de ANWB die waarschuwt voor extra drukte op de wegen tussen Nederland en Frankrijk. Komend weekend bijvoorbeeld. Nederland gaat met vakantie en de Fransen verplaatsen zich vanwege hun nationale feestag, 14 juli, die pas volgende week is, maar ze willen er... lees meer
-
Het woord kende ik niet: bakfietsburger. Een fractie van een seconde denk je aan iets eetbaars, een kolossale hamburger. Heeft met mijn Nijmeegse studententijd te maken. In een cafetaria bij ons in de buurt kon je een waterfiets kopen: een bergje frites links en rechts begrensd... lees meer
-
Het inpakken van een auto is geen dingetje dat je even doet. Ik wees er vorige week op dat je nooit, nóóit moet zeggen: dat doe ik wel even. Ik heb het nu over de auto die dadelijk op weg gaat naar een vakantiebestemming. Gisterochtend maakte ik vrij vroeg een wandeling door de... lees meer
-
De coach stond me gisterochtend op te wachten toen ik bij de fitnessclub arriveerde. Hij zei dat het buiten minder warm was dan binnen. De straat was net gesproeid en blonk vrolijk in de ochtendzon. Ik zei dat we er niet zo vaak over moesten praten, over de hitte. Daarna ging ik... lees meer
-
Paar dagen geleden kreeg ik een sms-bericht met de volgende tekst: `Zin in je!’ Ik zat nogal met gedachten te worstelen, niet per ongeluk, maar doelgericht. Soms doe ik dat: ga ik even zitten, negeer alles uit de wereld om me heen en probeer aan niets te denken. Dat laatste lukt... lees meer
-
Vandaag duurt één seconde langer dan normaal. Het gaat hier om een zogenaamde schrikkelseconde. Als ik het niet had gelezen, had ik het waarschijnlijk niet in de gaten gehad. De seconde is een tijdseenheid die het niet makkelijk heeft. Meestal gaan we er nonchalant mee om. Soms... lees meer
-
De laatste keer dat ik een siësta hield, begon ik daarmee rond half twee, in de middag dus, en toen werd ik de volgende dag iets na achten wakker. Mijn moeder zou zeggen: `Je had het nodig, jongen.’ En nu ik toch aan citeren sla, neem ik ook mijn huisarts mee: `Altijd goed naar... lees meer
-
Extreme weersomstandigheden zorgen voor een band. Ik heb het dus over de intermenselijke verhoudingen. Neem bijvoorbeeld een ouderwetse winterse dag. Prettig om daar in dit seizoen aan te denken. Zo’n dag die waarschijnlijk nog maar zelden voorkomt. Je staat de stoep sneeuwvrij... lees meer
-
Het binnenbrandje dat deze week werd aangestoken door werkgeversvoorman Hans de Boer is nog steeds niet helemaal geblust. Gisteren zou er een grote vergadering zijn van de Sociaal-Economische Raad en die ging om die reden niet door. Pas weer in augustus. Ik las dat en begreep we... lees meer