Zeker vijftig jaar geleden dat ik me met een legpuzzel heb beziggehouden. Heb er wel een staan, 1000 stukjes, voorstellende de raket in aanbouw uit het avontuur van Kuifje `Raket naar de maan’. Had het vooral als verzamelobject gekocht, mooie doos, maar nu is het: “Die leggen we... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zielig
Al een paar dagen kom ik in kranten berichten tegen over een man die in het televisiespelletje Miljoenenjacht geen 5 miljoen won, maar 125 duizend euro. Daar protesteert hij tegen. Als ik het goed begrijp, had hij te vroeg op een knop gedrukt. Ik zeg niet dat 125 duizend euro ook een leuk bedrag is, maar vraag me af waarom het me niet lukt me voor deze kwestie te interesseren. Het is niet alleen omdat ik me niet bij de man betrokken voel, ik vind hem niet zielig of zoiets. Misschien kan het een boeiend juridisch probleem worden, maar toch merk ik dat ik lichte verveling voel opdoemen. En ineens weet ik hoe dat komt. Ik kijk weinig televisie, omdat er ik nauwelijks iets vind van wat ik zoek. Daarom wil ik me ook niet bezighouden met wat zich in die wereld afspeelt. Ik kan niet met zekerheid beweren dat dit een houdbaar standpunt is, maar goed, ik heb het nu nog. Er is bijvoorbeeld ook weer iets met Gordon waarover men zich zelfs in Amerika druk maakt. Volgens mij is er altijd wel iets met Gordon, maar ik heb de indruk dat Gordon ook altijd op televisie is. Vandaar de typering `kijkcijferkanon’. In een amusementsprogramma heeft hij zich vrolijk gemaakt over een Chinese man die kwam zingen om zijn zang door onder meer Gordon te laten beoordelen. Dan weet je waaraan je begint als Chinees. Gordon deed even of hij de r niet kon uitspreken en zei dat de man een `vellassing’ was. Critici noemen dit racisme. Een groter probleem lijkt me dat meer dat ruim een miljoen Nederlanders niet meer bijkomen van het lachen.
Columns
-
-
Of Troost-tv gaat werken, weten we natuurlijk nog niet. Als ik het voor het zeggen had, zou ik zeggen: niet alleen herhalingen van prachtige fragmenten, maar ook toelichten waarom. Iedere dag iemand anders. Hoeven echt geen Bekende Nederlanders te zijn. Juist niet misschien, wan... lees meer
-
Stom dat ik nog steeds niet weet wat ik moet voelen als het mis met me is. Wanneer wordt kuchen hoesten? Ik luister voor mijn doen gehoorzaam naar de overheid, blijf dus meestal contactloos binnen en probeer er daar zoveel mogelijk van te maken. Ook was ik regelmatig mijn handen... lees meer
-
Met belangstelling las ik gisteren het artikel in deze krant over thuiswerken. Heb het er vaak over: het is een hele kunst. Ik doe het al veertig jaar. Als ervaring je tot deskundige maakt, ben ik het.
-
Iedere columnist die weleens over het dagelijks leven schrijft, waar ook ter wereld, heeft minstens één keer de zoekgeraakte sokken in de wasmachine behandeld. Je gooit er vier paar in en er komen zeven sokken uit. Heb geen zin het over die kwestie te hebben, te saai. Wel over h... lees meer
-
De coach van de fitnessclub zei gisterochtend dat hij had overwogen me te bellen om te zeggen dat ik niet mocht komen, omdat ik in de risicogroep zat. De eerste keer dat ik in zo’n groep zit, geloof ik, wat ik ook moeilijk vind omdat ik geen groepsmens ben. Toen ik vroeg waarom... lees meer
-
Veel te veel heb ik te laat in de gaten. Nee, niet dat het virus ons land in zijn greep heeft.
Ik ga even terug naar donderdagmiddag, voordat de overheid bekendmaakt dat alles een tijdje anders wordt. Ik sta in de supermarkt en vraag me daar af waarom de vuilniszakken op zi... lees meer -
Van een historisch genootschap kreeg ik een uitnodiging voor een jaarvergadering. Daarin stonden agendapunten als `1. Opening’. Ik prijs me gelukkig dat ik mijn leven zo heb ingericht dat ik haast nooit hoef te vergaderen. Meestal word ik er onbeheersbaar onrustig van, vooral al... lees meer
-
Nog even en we zijn door onze groetgrapjes heen. Nu maken we ze nog terwijl we de ellebogen naar elkaar toe brengen of met een boksbeweging beginnen. Ook bij het knikje zeggen we iets olijks wat de ander ook wel weet. Gang van zaken is begrijpelijk, het is onze manier van omgaan... lees meer
-
Op het drukke perron van een niet al te groot station zit ik op een bank te wachten op de trein waarvan niemand iets weet, ook niet of die nog bestaat.
-
Op de radio hoorde ik iemand spreken over mensen die vrijwillig in quarantaine gaan. Ging uiteraard over het virus, maar ik luisterde niet aandachtig genoeg, wat ik mezelf verwijt. Beetje struisvogelachtig. Denk nog steeds: ik merk het wel. Is geen goede gedachte.
-
Zaterdagochtend was ik in de ban van grote gespannen haast. Het Boekenbal zat nog een beetje in mijn benen, dadelijk werd ik gehaald door iemand van de uitgeverij die me hartelijk naar twee boekhandels zou brengen, ik kon niet zo snel een overhemd vinden waarin ik me thuis voeld... lees meer
-
Het Boekenbal is weer voorbij, de Boekenweek is begonnen, maar paar dagen geleden was het niet helemaal duidelijk of het bal zou doorgaan. Donderdag kwam er een brief van de organisatie: geen zorg, behalve wanneer de overheid zou ingrijpen.
-
Als je een kaartje voor het Boekenbal hebt, kan het zijn dat er bij de ingang een verslaggever een vraag aan je stelt, voor een korte reportage in het Journaal later op de avond. Bedoeling is dat je een olijk antwoord geeft. Ik moet daar soms ook mee komen, want ik ken die versl... lees meer
-
Kennis van me is drummer in een band. Als ik hem spreek, denk ik daar meteen aan, ook al hebben we het over iets totaal anders dan drummen, zwerfkatten of de komende Boekenweek. In gedachten zie ik hem drummend in de weer. Hij hóórt bij zijn instrument.