Sinds zondag denk ik zo nu en dan aan gedrag dat we netjes noemen. Komt door de burgemeester van Rotterdam. Die waarschuwde de supporters van Feyenoord. Als ze zich niet netjes gedroegen, konden ze de huldiging op hun buik schrijven. Het elftal nam het zekere voor het onzekere e... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zin
Soms kunnen woorden erg goed zijn voor je humeur. Gisterochtend liep ik vroeg over straat, in het eerste licht. Als ik een bakker passeer zie ik naast de winkeldeur een bord hangen waarop in forse, gezellige letters staat: Vrijdag Gevulde Koeken-dag! Zelden eet ik een gevulde koek, maar nu krijg ik er zin in. Met die zin kan ik echter niets, want de winkel is nog niet open. Wel meen ik de geur van de koeken te ruiken. Die lijkt ergens van onder de grond vandaan te komen. Terwijl ik me de smaak van een gevulde koek voorstel, loop ik langs een kleine vrachtwagen. In de cabine ervan zitten een man een vrouw. Ze kussen elkaar en niet zo’n beetje ook. Ik vind het een aangenaam tafereel, maar snap ook wel dat ik er niet te lang naar moet kijken, want ik heb er niets mee te maken. Hoe ik erbij kom, weet ik niet, maar het ziet er een behoorlijk overspelig uit. Ook daarmee heb ik niets te maken, gelukkig niet. Ik voel er ook veel voor om zo in de cabine van een niet al te grote vrachtwagen te zitten. De dag moet nog beginnen en je bent al in een tintelende activiteit verzeild geraakt. Maar goed, ik had het over woorden waarvan ik een goed humeur krijg. Zo’n woord staat op de zijkant van de kleine vrachtwagen. Misschien is het een woord van niets, maar op dat uur van de dag en met man en de vrouw voorin heeft het een enorm fééstelijke uitstraling. Het woord is `sierbestrating’. Het is een woord waaraan ik zelden denk en dat ik misschien nog nooit uitsprak, maar nu hoort het ineens bij een dag die niet kapot kan.
Columns
-
-
Erg kort was hij gisterochtend in het ontbijtprogramma Goedemorgen Nederland te zien, de stylist die een boek of gids had geschreven waarin vrouwen kunnen lezen wat voor kleren ze aan moeten doen naar hun werk. Bastiaan van Schaik heet hij en zijn boek of gids: Dress to impress.... lees meer
-
Op weg naar de fitnessclub zag ik gisterochtend een zeer dikke man de vlag uithangen. Natuurlijk, Bevrijdingsdag. Van een afstand zag ik al dat hij het met tegenzin deed. De vlaggenstok bevond zich boven de woonkamer, de man wankelde op een keukentrap. Hij hing de vlag verkeerd... lees meer
-
Natuurlijk had ik het gisteren over de dodenherdenking, natuurlijk heb ik het vandaag over de vrijheid die we vieren, ook al vraag ik me af met welke gedachte we die vieren. Toen ik opgroeide en ook later nog, was het helder. De oudere mensen om me heen hadden de oorlog meegemaa... lees meer
-
Ineens zijn er weer vijf jaar voorbij en ligt er een brief van de gemeente dat mijn paspoort op 16 mei verloopt. Bij zo’n bericht heb ik altijd sterk het gevoel dat ik zelf ook weer een beetje verloop. Natuurlijk zie ik ook tegen de gang van zaken op, maar dat heb ik altijd wann... lees meer
-
Van spreekwoorden gezegden houd ik niet, maar er is er één die ik koester: waar een wil is, is een weg. Ik voeg er meteen aan toe dat ik het slecht verdraag wanneer iemand anders dat tegen me zegt. Nee, ik moet het mezelf voorhouden: waar een wil is, is een weg.
-
Toen ik nog niet zo lang geleden opgroeide, was het in deze periode de gewoonste zaak van de wereld dat zich min of meer overal De Grote Schoonmaak voltrok. Van het huis dus. Bij ons duurde die een dag of drie. Het verantwoordelijke team bestond uit mijn moeder, de hulp in de hu... lees meer
-
Misschien wint Vitesse morgen de KNVB-beker! Toen ik in Arnhem woonde, ging soms kijken, op Monnikenhuizen, in dat sfeervolle stadion waaraan je graag denkt als je aan mooie voetbaldagen denkt. Natuurlijk ben ik de ploeg blijven volgen, net zoals NEC, de club uit mijn geboortest... lees meer
-
Het woord `vergistoerist’ hoorde ik gisteren voor het eerst. Bedoeld wordt een toerist die geïnformeerd door een verouderde reisgids over Nederland, op 30 april vol oranje accenten op zoek gaat naar Koninginnedag. Ik begreep dat er dit jaar minder zijn dan vorig jaar, maar ik sn... lees meer
-
Dit noteer ik op een bankje in het station van Hamburg. Ik ben op doorreis en heb helaas geen tijd de stad in te gaan. Op het station ben je wel ergens, maar ook weer niet. Ik houd van tussenplekken, van de rusteloze wereld van aankomst en vertrek, van begroetingen en afscheid,... lees meer
-
In Italië zijn ze in veel dingen goed. Bijvoorbeeld in nieuwe beroepen. Gondelier bijvoorbeeld, lang geleden. Of barista, klassekoffiebereider. Nu zijn er hier ook barista’s, maar die beseffen niet altijd dat het een kunst is. Het is bijvoorbeeld belangrijk hoe je erbij kijkt.... lees meer
-
Zo nu en dan kom ik een gangbaar woord tegen waarvan ik de betekenis ken, maar dat ik nooit opschrijf of uitspreek. Leverkaas bijvoorbeeld. Het valt onder vleeswaren, maar ik heb het nog nooit gegeten, wat verder niet erg is. En onbelangrijk. Het woord staat me tegen, omdat he... lees meer
-
Eens in de zoveel tijd lees je een artikel van iemand die een tijdje zonder mail heeft geleefd of zonder telefoontje. En wat dat dan met je doet. Meestal weet je ongeveer wat er te lezen valt, maar je leest het toch. In mijn geval omdat ik hoop dat het allemaal om opluchting g... lees meer
-
Er zijn meer vragen dan antwoorden. Bijna ieder antwoord veroorzaakt nieuwe vragen. Dat is goed, dat houdt onze geest lenig. Waarvan ik niet houd zijn vragenlijsten die ongevraagd op je pad komen. Als je ze niet invult, word je daar dringend op gewezen.
-
Van veel afkortingen moet ik telkens weer opzoeken waarvoor ze staan. Nibud bijvoorbeeld: Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting. Daar houden ze zich onder meer bezig met ons spaargeld. Dat doet het Nationaal Instituut in ieder geval namens mij, want ik ben er niet zo mee... lees meer