Eergisteren kwam ik tegen middernacht thuis en zette het Journaal aan. Ik wilde nog even het nieuws over Bob Dylan en de Nobelprijs zien. Toen ik het ‘s middags hoorde, juichte ik. Graag wilde ik er de rest van de dag met vrienden over praten, de muziek van Dylan draaien, blader... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Zomer
Dit jaar hebben we het vaker over het weer dan anders, geloof ik. `Het wordt weer opnieuw zomer,’ hoor ik zojuist. Vond ik mooi klinken: opnieuw zomer. Prima titel voor een boek met een optimistisch karakter. Meestal probeer ik zo min mogelijk gedachten aan het weer te besteden (het is wat het is), maar ik kom er nu niet altijd onderuit. Sommige weermomenten blijven me bij. Paar dagen geleden loop ik door mijn geboorteplaats Nijmegen als het ineens hard begint te regenen. Niet een beetje hard, écht hard. Even daarvoor was het nog erg warm, zo warm dat ik spijt had van het jasje dat ik had aangetrokken. Goed, ik ga dus onder een boom staan schuilen. Lang geleden dat ik zoiets heb gedaan. Het is volgens mij ook een ouderwets tafereel: man schuilt onder boom. Je wordt dan niet doornat, maar toch nog steeds een beetje. En als het daarvoor warm was en daarna ook, ruik je die natheid, een zeer zomerse geur. De boom waaronder ik schuil, staat naast een stoplicht. Daar stopt dus zo nu en dan een auto. Dat ik daar sta te schuilen blijft niet onopgemerkt. Daarom wil ik ook iets maken van mijn positie. Ik wijs naar de regen en vervolgens naar het bladerdak. Alles wat ik daarmee bedoel is hartstikke duidelijk, maar toch maak ik die gebaren. Een bejaarde mevrouw die tijdens het chaufferen een hondje op schoot heeft, draait het raampje open. Ze zegt olijk: `Je staat op wacht.’ Ik vermoed dat ik raar lach. Ze voegt eraan toe: `Je krijgt er wel krullen van.’ Woorden uit een tijd die voorbij is. Heimwee naar die dagen.
Columns
-
-
De laatste dagen hoor en lees ik klachten over de leeuw die in een prominente rol heeft in de nieuwe film van Dick Maas, `Prooi’. Het zal niemand zijn ontgaan wat er in die film gebeurt: een reusachtige leeuw, groter dan zijn soortgenoten, maakt de hoofdstad onveilig. Dat is een... lees meer
-
Huiveringwekkend woord: horrorclown. In Amerika lopen ze onheilspellend rond in het wild, maar nu is er ook een in of rond Almere gesignaleerd. En in Oss. Zit blijkbaar kinderen achterna met een mes.
Ik kijk soms naar horrorfilms, maar als er een clown in optreedt, haak ik... lees meer -
Het programma heb ik nog niet gezien, wel een voorfilmpje. Daarin zien we een jonge vrouw die huilt. Ik ben niet zo voor huilende mensen op televisie. Ja, huilende sporters tijdens het volkslied - kan ik zeker een uur achter elkaar naar kijken. Huilen van opluchting, ook mooi. M... lees meer
-
Als ik bij het station in de taxi stap, besef ik dat ik het adres van mijn bestemming niet heb opgeschreven, maar misschien is dat ook niet nodig. `Naar de gevangenis graag,’ zeg ik. Vind ik ineens wel een raar zinnetje. Misschien moet je ook niet `gevangenis’ zeggen, maar `peni... lees meer
-
Paar keer per maand ga ik naar de meisjes van de muziek. Zo heten ze in mijn hoofd: de meisjes van de muziek. Twee mooie woorden, meisjes en muziek. Ze hebben een winkel hier in de buurt, cd’s, langspeelplaten en een klein aanbod dvd’s. Ze zijn, wat heet, jonge ondernemers, hebb... lees meer
-
`Wie is de laatste?’ vraagt de vrouw die hier duidelijk voor het eerst komt. Jaar of dertig, net onder de douche vandaan, frisse oogopslag.
-
Alle kleine beetjes helpen. Woorden die bij mijn opvoeding hoorden. Die is al een tijdje voorbij, misschien iets te vroeg beëindigd, maar waarschijnlijk geldt dat voor alle opvoedingen. Misschien moet je opvoeding wel je hele leven doorgaan. Nu ik dit zo parmantig noteer, weet i... lees meer
-
`En hoe is het gewicht?’ De verpleegkundige tegenover lacht vriendelijk, net zoals ze de vraag vriendelijk stelt. Maar ja: `het gewicht’ is iets anders dan `uw gewicht’. Het is net of `het gewicht’ nogal buiten me omgaat, iets waarnaar ik zelf ook een beetje raar zit te kijken.... lees meer
-
Er ging er iets mis met mijn pinpas. Drie keer verkeerde code ingedrukt. Eigen schuld, maar ook van de man achter de toonbank, want die bleef maar ontremd tegen me praten. Afgeleid. Pas geblokkeerd!
-
Wie A zegt, moet B zeggen. Hoor ik vaak. Ik houd er niet van, want waarom? Bovendien denk ik: graag bepaal ik zelf wat ik moet.
-
Graag ga ik naar de bioscoop. Natuurlijk weet ik dat ik alle nieuwe films vrijwel meteen thuis kan zien, maar de bioscoop heeft nog altijd mijn voorkeur. Het erheen lopen, in de vitrine kijken, de naam van de film uitspreken terwijl je een kaartje koopt, nog een paar minuten wac... lees meer
-
Wat hoor je als je hoort dat een stem niet meer zo jong is? Want natuurlijk wordt een stem ook oud, net als bijvoorbeeld gewrichten en gelaatstrekken. Er komt kraak in en ruis. Toch hoor ik dat niet in de stem achter me.
-
Vaak zie je een Bekende Nederlander in een reclamespotje. De bedoeling is dat je gaat doen wat de Bekende Nederlander daarin doet. De Bekende Nederlander ontvangt daar veel geld voor. Dus het zal werken.
-
Tijdens mijn laatste verhuizing doemden uit de donkere diepte van een kast drie schoenendozen propvol cassettebandjes op. In mij woedde een opruimdrift die zijn weerga niet kende, en ik besloot meteen nonchalant dat minstens twee van die dozen weg moesten. Vaag vroeg ik me af of... lees meer