Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zomeravond

Bijna altijd moeten verkleinwoorden een alarmbelletje doen rinkelen. Denk bijvoorbeeld aan de ontregelende vraag: heb je een minuutje? Mijn bevriende buren stellen ’s avonds voor: `Zullen we rond een vuurtje op het dak gaan zitten.’ Dak is hier niet het dak van kom-van-dat-dak-af, maar een dakterras. Waar het me in dit voorstel om gaat is het woord `vuurtje’. Bedoel wordt vuur in een korf of in een bak die op een korf lijkt, zeg maar vuur voor de gezelligheid. Ik ben daar een voorstander van, maar vanwege het verkleinwoord denk ik dat mijn vrienden het vuur niet helemaal serieus nemen. Dat blijkt ook wel op het dakterras. Daar doet zich vooral rookontwikkeling voor. En niet zo’n beetje ook. Het vuur zelf houdt zich gedeisd, het draait het gezegde Waar Rook Is Is Vuur bij wijze van spreken om. Mijn vrienden zeggen dat het door de wind komt en ook door het natte hout en terwijl ze deze woorden uitspreken, moet ik mijn best doen ze te zien, want door de rook zijn ze bijna aan het oog onttrokken. Iedereen moet ook enorm hoesten. Dat schept een band, maar het is niet de band die we zoeken op deze zomeravond. Als ik later, veel later weer in mijn bed lig met de ramen open, ruik ik de rook nog. Die is een beetje bij mijn haar en de rest van mijn lichaam gaan horen. En ineens denk ik aan de zomerkampen van vroeger. Aan het kampvuur. En de liedjes rond het kampvuur - `Kumbaya’ schiet me te binnen. En in de nacht in je slaapzak rook je naar rook, een geur die je naar huis deed verlangen, maar dat was heel ver weg.

Columns

  • Behalve medicijnen die moeten van de dokter, slik nog van alles. Vitamine A en B, vitamine D (zuigtablet) en ook iets dat Man 50+ heet. In de winkel stond ik over dat laatste te twijfelen. Dat je een man van boven de 50 bent, is natuurlijk te zien, maar blijkbaar ontbreekt er ie... lees meer

  • Je hoort soms zeggen: “Ik zou best weer kind willen zijn.” Mijn kindertijd vond ik in veel opzichten (niet in álle) een prachtige periode, maar het lijkt me een karwei in deze tijd kind te zijn. Kan ik verder nauwelijks verklaren, maar die gedachte schiet door me heen. Misschien... lees meer

  • De afgelopen weken heb ik het al tientallen keren gehoord, een dreigende keiharde stem die uit de radio knalt: “WIE DENK JE DAT IK BEN? PIPO DE CLOWN?” Eerst dacht ik dat het reclame was voor een product dat ik niet kende, en vroeg ik me af wat het zou kúnnen zijn. Heb ik met ve... lees meer

  • De afgelopen dagen moesten we allemaal een mening hebben over wintertijd. Natuurlijk, het is op internationaal niveau onderwerp van gesprek, maar het mag daar best nog wel even blijven. Wij doen er nog aan en daarom hoeft heus niet iedereen een zegje paraat te hebben. Zaterdag h... lees meer

  • Teun van de Keuken is een leerzaam mens. Ik volg niet alles wat hij doet, maar graag lees ik hoe hij veel onzin tegen het licht houdt. Er zijn nogal wat producenten van bijvoorbeeld levensmiddelen die een loopje met ons nemen. In vanillevla zit helemaal geen vanille, om maar een... lees meer

  • Teun van de Keuken is een leerzaam mens. Ik volg niet alles wat hij doet, maar graag lees ik hoe hij veel onzin tegen het licht houdt. Er zijn nogal wat producenten van bijvoorbeeld levensmiddelen die een loopje met ons nemen. In vanillevla zit helemaal geen vanille, om maar een... lees meer

  • Op mijn (Amerikaanse) cartoonkalender stond maandag een tekening waarop een man te zien is die in een makkelijke stoel zit, met om hem heen een stuk of tien dozen. Hij drinkt een glaasje wijn met visite en zegt dat het een nieuwe service is van het postorderbedrijf: ze sturen je... lees meer

  • Gisterochtend hoorde ik op het radionieuws van 7 uur dat onze koning en koningin de avond daarvoor waren `aangeschoven’ bij een diner op Buckingham Palace. Gaat het hier om aanschuiven? Onze majesteiten zijn op staatsbezoek in Engeland, een gebeurtenis die ongeveer een jaar is v... lees meer

  • Dat kleine winkeltjes bij pompstations langzaam verdwijnen, wist ik niet. Ik tank vooral bij grote stations, niet omdat ik per se de man van de wereld wil uithangen, maar ze liggen nu eenmaal op mijn route. 
    Hier in de buurt ga ik bij voorkeur naar de kleine winkels, brood... lees meer

  • Natuurlijk dacht ik de afgelopen dagen aan Wim Kok en natuurlijk had ik gisteren op deze plaats graag over hem geschreven, niet alleen graag, maar vooral van harte. Toen ik daaraan zat te werken, bleef ik telkens hangen in een vergelijking tussen toen en nu. Tussen de premier di... lees meer

  • Iets losser mag ook wel! Dat denk ik als ik voorbij de kassa van de supermarkt ben en zie ik dat een levensmiddel in het wagentje heb laten liggen en niet afgerekend. Misschien is `losser’ niet het goede woord, maar ik ga met dat levensmiddel terug. De caissière is met een ander... lees meer

  • Tegen het einde van het 8 uurjournaal van eergisteren zag ik een man op een intense werkplek. Hij wees achter zich: “Daar is het rookhok. Twintig minuten per dag was ik daar. Maar ik kom er nu nooit meer.” Ging uiteraard over stoppen met roken, weer, en over werkgevers die voor... lees meer

  • Gaat allemaal om de plaatsing van een Slimme Meter. In de meterkast. Parmantige aanduiding: Slimme Meter. Er komt een deskundige in huis, die eruitziet als een atoomgeleerde. Hij praat plechtig: `Eerst eens zien waar ik de werkzaamheden moet verrichten.’ Ik ben blij dat ik hem d... lees meer

  • De directeur van het Rijksmuseum sprak plechtig over de restauratie van De Nachtwacht. Had ik ook gedaan als ik die directeur was. Niemand zal het zijn ontgaan dat het een openbare restauratie wordt.

  • Belangrijk herfstmoment in mijn kindertijd was de aankomst van de folders vol afbeeldingen van speelgoed. Dan kon je beginnen aan je verlanglijst. Er waren toen geen speciale speelgoedwinkels, nee, alles was in de warenhuizen te koop, maar die puilden uit van het aanbod. De fo... lees meer

Pagina's