Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zonderling

Als je niet weet hoe iets zit, moet je er misschien terughoudend mee omgaan. Maar het water staat me aan de lippen en ik voel dat ik een beetje begin te schuimen. Ik heb het over brieven, kaartjes, pakjes, helaas ook over rekeningen en aanmaningen, over alles wat we post noemen. Daar moet iemand over gaan. Maar wie? De overheid zal dienaangaande toch ook nog wel een vinger of een vingertje in de pap hebben, maar wie is dat? Of interesseert het niemand meer? Er is iets goed mis mee. Iedereen weet dat, we lezen erover (postbezorgers die de boel verbanden), we merken het, we praten met elkaar over de klachten die aan ons knagen (post die we niet krijgen), maar we kunnen er niets mee. Ik lees er een artikel over en nu snap ik dat het bezorgen van de post alleen maar een soort bijbaantje is, voor mijn part een hobby voor iemand die weinig om handen heeft, toch graag een bezigheidje wil en van de buitenlucht houdt. Je kunt er hooguit vijfhonderd euro per maand mee verdienen. Deze ontwikkeling heeft zich nogal ongemerkt voltrokken. We stelden vast dat er hier en daar een brievenbus verdween (ze mochten hoe dan ook niet meer mooi rood zijn), postkantoren werden gesloten, de degelijke postbode (met de persoonlijke benadering) verdween uit ons leven, we zagen dat het allemaal gebeurde, maar we zeiden er niets van. Ja, ik: over de brievenbus, hier op deze plek. En onmiddellijk werd ik gebeld door het programma Man Bijt Hond. Ik was blijkbaar een geinige zonderling. En ineens denk ik: misschien bén ik dat ook wel!

Columns

  • Onthaasten – ik doe daar te weinig aan. Het komt zelfs niet in me op erover na te denken. Maar ik zit nu een artikel te lezen waarin het gaat over de populariteit van kleurboeken. Kleurboeken voor volwassenen. De laatste tijd zijn er al 700.000 verkocht. Mensen die ermee in de w... lees meer

  • Al behoorlijk lang rook ik niet meer, maar stel dat ik dat nog wel deed, wat zou ik er dan van vinden dat het nu ook niet meer mocht in mijn tuin of op mijn balkon? Zelfs niet in mijn huis, als ik bijvoorbeeld de ramen open heb staan. Ik lijd licht aan astma, dus ik weet wat roo... lees meer

  • Als in dit seizoen de zon schijnt, is het herfstlicht altijd van topkwaliteit, zeker in de vroege ochtend. Het is nog stil op straat en die stilte zit ook in de hemel. De herfst is het seizoen waarin we meer dan ooit beseffen hoe vergankelijk alles is, maar het herfstlicht in de... lees meer

  • Van mezelf en een lezeres uit Groesbeek (`Ga dan met de brommer!’) mag ik niet meer al te vaak over de NS schrijven. Dat kost me minder moeite dan ik dacht. Maar toch zijn er ontwikkelingen voor die ik graag wil delen. Zoals `voor u’. Ik leg het uit. Nog niet zo lang geleden wer... lees meer

  • Toen ik gisterochtend omstreeks half acht de televisie aanzette, zag ik Ruth Jacott op een soort vlot in de Amstel `Terug naar de kust’ zingen. Ze deed dat zonder begeleiding, het zag er nogal eenzaam uit. En ook koud. Ik vroeg me af waarom Ruth Jacott daar stond te zingen en wa... lees meer

  • Van sommige mensen vraag je je af waarom ze zich niet gedeisd houden. Genoeg aandacht gehad, genoeg aangericht en we wonen in een land waar je je nergens zorgen om hoef te maken als je in diepe stilte een teruggetrokken leven wilt leiden. Natuurlijk bedoel ik ook Volkert van der... lees meer

  • De loodgieter belooft tussen acht en negen te komen. Als het over vaklieden hebt, ben je met de komst van de loodgieter het meest blij. Komt natuurlijk ook door wat hij gaat repareren. Altijd een lastig dingetje, nu een lekkage. Die begon op een regenachtige nacht. Ik hoorde het... lees meer

  • Misschien raar, maar ik voel schuldgevoel als ik met een grote boodschappentas vol kleren bij het afgiftepunt sta. De vrijwilliger vraagt of er ook speelgoed in zit. Ik antwoord dat er geen speelgoed in zit. De vrijwilliger zegt dat dat maar goed ook is `want speelgoed hebben we... lees meer

  • Wanneer je als man in het warenhuis op de afdeling parfum & cosmetica iets voor een vrouw koopt, moet je altijd iets doen met de vraag: `Zal ik er een leuk pakje van maken?’ Natuurlijk zeg je niet dat je het cadeau (dat is het) zo wel meeneemt, want het hoort ook ingepakt te... lees meer

  • Vorige week moest ik op donderdag en vrijdag uit mijn nieuwe boek voorlezen op de 50PlusBeurs. Het bestaan van die beurs kende ik niet, vijf gigantische hallen in de Utrechtse Jaarbeurs. In een hoekje van een van die hallen was de Auteursarena. Om daar te komen passeerde ik ontz... lees meer

  • Kon een tijdje niet op het woord komen. Vrolijk gekleurd draaiding op een houten steeltje. Het moet een beetje waaien, anders gebeurt er niets. Kinderen spelen ermee. Associatie met strandpret. Als het woord je niet te binnen wil schieten, blijft het om aandacht zeuren. Duurde e... lees meer

  • Een klein bericht, maar het houdt me wel bezig. Vodafone wil Nederlanders met een mobieltje weer aan het bellen krijgen. Ik las het echt, moest het zelfs nog een keer lezen en wist niet dat het een probleem was. Blijkbaar is de concurrentie met andere webdiensten heftig. Omdat i... lees meer

  • Als het Prinsjesdag is, weten we dat het jaar begint op te schieten. Dat merk je ook aan de gebeurtenissen die zich herhalen. Het lekken van de troonrede bijvoorbeeld. De verbazing over de lekkage. De verontwaardiging over de lekkage. Gisteren natuurlijk ook de korte reportage o... lees meer

  • Veel van wat ik zeg of doe, gebeurt in onbewaakte ogenblikken. Daar sta ik nooit bij stil, maar dit weekend wel. Ik las dat Felix Rottenberg zei dat hij zijn uitspraken over zijn partij, de PvdA, en leider Samsom `in een onbewaakt ogenblik’ had gedaan. Dat wil niet zeggen dat hi... lees meer

  • Natuurlijk keek ik eergisteravond naar de speciale uitzending over de vluchtelingenproblematiek. Een zeer informatief programma dat toch niet echt verhelderend bleek. Ja, helder was dat de staatssecretaris die erover ging niet de indruk maakte de juiste man op de juiste plaats t... lees meer

Pagina's