Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Flits

Vandaag duurt één seconde langer dan normaal. Het gaat hier om een zogenaamde schrikkelseconde. Als ik het niet had gelezen, had ik het waarschijnlijk niet in de gaten gehad. De seconde is een tijdseenheid die het niet makkelijk heeft. Meestal gaan we er nonchalant mee om. Soms doen we zelfs net alsof een seconde geen seconde duurt. Hoe vaak zegt niet iemand tegen je `Een seconde. Ik moet nog even wat pakken.’ Natuurlijk, zoiets wordt gezegd om aan te geven dat het echt niet lang duurt, maar toch.

Intens

Extreme weersomstandigheden zorgen voor een band. Ik heb het dus over de intermenselijke verhoudingen. Neem bijvoorbeeld een ouderwetse winterse dag. Prettig om daar in dit seizoen aan te denken. Zo’n dag die waarschijnlijk nog maar zelden voorkomt. Je staat de stoep sneeuwvrij te scheppen en dat heeft geen zin want het sneeuwt maar door. Met tastende passen nadert de overbuurman die je nooit spreekt, maar nu ineens wel. Gezellig, intens praatje over het weer. Week of drie geleden deed zich hier in de buurt een blikseminslag voor.

Fel

Het binnenbrandje dat deze week werd aangestoken door werkgeversvoorman Hans de Boer is nog steeds niet helemaal geblust. Gisteren zou er een grote vergadering zijn van de Sociaal-Economische Raad en die ging om die reden niet door. Pas weer in augustus. Ik las dat en begreep weinig van deze informatie, maar dat ligt ontzettend in mij. Ik heb weleens van de Sociaal-Economische Raad gehoord, vooral van de afkorting Ser, maar geen idee wat die raad voor ons regelt. Maar goed, ze zijn daar nog steeds gepikeerd, daarom voor straf geen vergadering.

Smoesje

Er zijn een paar Goede Doelen waaraan ik graag geld geef. Ik heb dan ook het gevoel dat ik aan iets meedoe. Noem het De Wereld Beter Maken, maar dat vind ik erg grote woorden. Soms komt er een nieuw Goed Doel bij en dan denk ik wel: steun ik niet al genoeg Goede Doelen? Ben er niet trots op dat ik me zoiets afvraag, want ik kan best wat missen. Een nieuw Goed Doel dient zich vaak aan huis aan, meestal vlak na het eten. Het Goede Doel wordt dan gepresenteerd door een jonge vrouw of man die het onweerstaanbaar toelicht.

Zonnetje

Natuurlijk las ik gisteren ook het interview met de voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW. Nou ja, of dat zo natuurlijk is, weet ik ook niet, ik lás het. Die voorzitter, Hans de Boer, is een man van duidelijke taal. Met wat er in duidelijke taal beweerd wordt, hoef ik het niet altijd eens te zijn, maar ik houd er wel van. Van onduidelijke taal niet, want daarvoor is taal geen taal geworden. Ik begrijp anderen graag. Hij verzet zich tegen uitkeringstrekkers. Dat woord mag niet, zegt hij. Wist ik niet. Hij noemt ze `labbekakken’.

Vogelnestje

Op welk traject hij werkzaam is, weet ik niet precies – in de buurt van Zwolle hoe dan ook, maar ik ben geïnteresseerd in de NS-conducteur die reizigers die geen kaartje hebben, laat kiezen tussen een boete of lichamelijke oefeningen. Of het een grap is, geen idee, maar ik zag een filmpje waarin een reiziger zich tien keer opdrukt, blijkbaar zonder protest. Rest van de coupé telt mee: één, twee, drie, enzovoort. Conducteur kijkt tevreden toe, als een gymnastiekleraar die zich begrepen voelt.

Kwinkslagen

Waar denk je aan, als je leest: Lang leve het verschil, weg met de fragmentatie. Zelf denk ik dan aan een ouderwets cabaretprogramma, met krukken (om op te zitten) en strooien hoedjes. En veel olijke knipogen. Het is de titel van een rapport van het wetenschappelijk instituut van het CDA. Over onze samenleving. Verscheen gisteren. Ik kom er zelden toe publicaties te lezen waarvan de titel te veel vragen oproept. Een titel mag niet vermoeien, want dan begin je niet fris aan de inhoud.

Oma

O, wat houd ik van een genuanceerde benadering van alles. En ook van de absurditeit in het alledaagse. Deze week word ik op mijn wenken bediend. De BTW-tarieven! Onderscheid tussen het hoge en lage tarief! Voer voor siervogels. Ik noem maar wat. Als dat voor 5 procent uit oliehoudende zaden bestaat, laag tarief, dus 6 procent BTW. Daarboven 21 procent. Of fotoboeken. Als je ze leeg koopt, hoog tarief. Staat er al een fotoreportage in of heeft een professioneel fotograaf er foto’s ingeplakt, laag tarief. De lijst is fascinerend!

Geheimzinnig

Gisteravond is er veel in achterkamertjes bekokstoofd. Woord hoort bij achterkamertjes: bekokstoven. Duidelijk dat het hier over politiek Den Haag gaat. Bekokstoofonderwerp: herziening belastingstelsel. Daar doen ze allemaal ontzettend geheimzinnig over en wat er gisteravond in de achterkamertjes over tafel ging, en onder tafel, zal nog wel geheimzinniger zijn, zo geheimzinnig dat er vast iemand zijn mond niet zal kunnen houden. Dat komt door óverconcentratie op de afspraak nog even alles onder de pet te houden.

Sterk

Paar dagen geleden zag ik in een krant een artikel dat ik alsjeblieft niet wilde lezen. Het handelde over melk. Een paar zinnen eruit waaiden naar me toe en daarin vielen de woorden `ongezond’ en `gevaarlijk’ nogal op. Daarom wilde ik met deze berichtgeving niets te maken hebben. Ik drink nauwelijks melk meer, maar een groot deel van mijn leven deed ik dat wel, ik geloof zelfs van harte, ja, ik vond het lekker.

Pagina's